Από Δευτέρα τα σπουδαιότερα με το Χρηματιστήριο Αθηνών να εισέρχεται σε έναν νέο κύκλο, που προοιωνίζεται ιστορικής σημασίας, από κάθε άποψη.

Δίσεκτο ημερολογιακά το 2012 (με την 29/2 να «πέφτει» Τετάρτη) αλλά το χρηματιστηριακά…δίσεκτο έτος μας αφήνει χρόνους. Δεν θα αναλωθούμε σε «μνημόσυνα» και εκ των υστέρων νουθεσίες για το τι θα μπορούσε να έχει γίνει και δεν έγινε και άλλες υποθέσεις.

Το 2011 έγραψε απώλειες 52,5% για τον Γενικό Δείκτη, διόρθωση 60,6% για τον Ftse20 με δεύτερη συνεχόμενη χρονιά υποχώρησης (κυρίως) για τον τραπεζικό κλάδο. Η αποτίμηση της Εθνικής (1,55 δισ. ευρώ) δεν χρειάζεται περισσότερα, αρκεί ως τάξη μεγέθους από μόνη της για να αποτυπωθεί ευρύτατα η διάσταση των όσων διαδραματίστηκαν εφέτος.

Ωστόσο δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε την αναφορά μας στις τελευταίες εξελίξεις στην Κύπρο, με τη μεγαλόνησο να «βάζει τα γυαλιά» στην ελλαδική εξουσία και το αθηναϊκό κέντρο.

Τα όσα αναφέρονται στο σχετικό θέμα του Στέφανου Κοτζαμάνη είναι ενδεικτικά επί μέρους παραμέτρων, που μπορούν να σηματοδοτήσουν την πορεία ενός τόπου. Και συνακόλουθα του χρηματιστηρίου. Το ΧΑΚ σαν προεξοφλητικός μηχανισμός λειτούργησε άριστα τις τελευταίες ημέρες του 2011, όπως το ΧΑ κινήθηκε προεξοφλητικά- αποτυπώνοντας την επερχόμενη απαξίωση (από την αρχή του 2010 μέχρι τα ελάχιστα για φέτος).

Σημεία αναφοράς τα ελάχιστα επίπεδα των 641,85 μονάδων για τον Γενικό Δείκτη και των 245,08 μονάδων για τον Ftse20. Αρκετοί αναλυτές & παίκτες θεωρούν τα επίπεδα των 245 μονάδων ελάχιστο σημείο στήριξης άλλοι τοποθετούν τον πυθμένα του δείκτη προς τις 220-225 μονάδες. Η δε ομάδα ανάλυσης της eZMarket εκτιμά, πως τα περιθώρια περαιτέρω σημαντικής διόρθωσης είναι εξαιρετικά περιορισμένα. Εκτίμηση, που ενισχύεται και από τεχνικής πλευράς με ό τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για τις πρώτες εβδομάδες του Ιανουαρίου.

Από την αρχή κιόλας μπαίνουμε στα δυσκολότερα, καθώς θα τρέχουν σχεδόν παράλληλα οι πολιτικές εξελίξεις (θεωρείται πιθανότατος ευρύς ανασχηματισμός), η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των ελέγχων της Black Rock, αν και καθοριστική θεωρείται η περίοδος έλευσης του ανώτατου κλιμακίου της τρόικας στην Αθήνα.

Λίγο πριν παρουσιασθεί το τελικό πρόγραμμα ανταλλαγής ελληνικών ομολόγων (με την προϋπόθεση, πως δεν θα αλλάξει κάτι δραματικά). Πρακτικά στις πρώτες 30-40 ημέρες του 2012 θα έχουμε ακόμη πιο ξεκάθαρη εικόνα για το που πηγαίνει η κατάσταση στο εσωτερικό και περίπου την ίδια περίοδο θα έχει διαφανεί ο χρόνος ολοκλήρωσης του γερμανικού σχεδιασμού για την νέα Ευρώπη.

Από αυτή την άποψη μόνο τυχαία δεν θα πρέπει να θεωρηθεί η εκτίμηση του γερμανού υπουργού Οικονομικών, πως η κρίση θα έχει ελεγχθεί τους επόμενους 12 μήνες αλλά και η διατήρηση της συνοχής της ευρωζώνης.

Στο εσωτερικό με την παρουσίαση των αποτελεσμάτων της B.R.S και το PSI θα γίνει ακόμη πιο ξεκάθαρη η εικόνα για τον τραπεζικό κλάδο και κάθε έναν όμιλο ξεχωριστά. Το σίγουρο είναι, πως του…χρόνου τέτοια εποχή λίγα θα θυμίζουν τον κλάδο όπως τον γνωρίσαμε τα προηγούμενα 15-20 χρόνια.

Θα πρέπει επίσης να συνεκτιμήσουμε, πως η μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου που θα έχει συντελεστεί στη νεότερη ιστορία της Ελλάδος θα υλοποιηθεί κυρίως μέσω των τραπεζών και του χρηματιστηρίου. Ο έλεγχος των ομίλων οδηγεί εκ των πραγμάτων σε ουσιαστική κυριαρχία επί των επιχειρήσεων και νοικοκυριών.

Οι δυνάμεις, που θα αποκτήσουν τον έλεγχο των τραπεζικών ομίλων θα έχουν άμεση πρόσβαση σε χαρτοφυλάκια υποχρεώσεων , στα οικονομικά…άδυτα επιχειρήσεων, θα έχουν την ευχέρεια να αλώσουν εκ των έσω υποδομές και αξίες.

Κάτι ανάλογο εκτιμάται, πως συντελείται ήδη σε ικανό μέρος των ΜΜΕ, με ξένα συμφέροντα να φέρεται να έχουν επαρκή ενημέρωση για την πραγματική κατάσταση των Μέσων (βεβαίως και των ιδιοκτητών, επιχειρηματιών, μεγαλομετόχων) άρα να τους είναι ευκολότερη η διαμόρφωση της κοινής γνώμης, ενδεχομένως η χειραγώγηση μέρους της κοινωνίας.

Μέσω των τραπεζών και μέσω του χρηματιστηρίου θα περάσουν (σε ευτελείς τιμές) υποδομές, πάγια και περιουσιακά στοιχεία αλλά και χαρτοφυλάκια οφειλετών στα νέα κέντρα εξουσίας, που θα διαφεντεύσουν τον τόπο τις επόμενες δεκαετίες.

Αυτή τη διαδικασία ( επώδυνη για το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, της κοινωνίας) εκτιμάται, πως θα βιώσουμε κυρίως μέσω των χρηματιστηριακών δομών. Και ακριβώς αυτή την συστημική αλλαγή φρουράς θα επιδιώξουν να προεξοφλήσουν- μέσω της λήψης ανάλογων θέσεων- οι κατέχοντες ρευστό και πληροφόρηση.

Το ότι μετοχές μη τραπεζικών ομίλων (Βιοχάλκο, Τιτάν, Μυτιληναίος, Jumbo, Motor Oil, Ελληνικά Πετρέλαια, 3 Ε κ.α. ) είχαν σαφώς καλύτερη χρηματιστηριακή απόδοση από την πλειονότητα των τραπεζών είναι ένα ενδιαφέρον στοιχείο. Και προσπάθειας αυτονόμησης- διαφοροποίησης αλλά και επιχειρηματικής αξιοσύνης.

Ενδεχομένως πολλούς από αυτούς τους παίκτες (και όχι μόνο από τν Ftse20) θα τους δούμε να διαβαίνουν τον…Ρουβίκωνα, να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο και στην «επόμενη ημέρα».

Εάν μάλιστα αποσαφηνισθεί το σκηνικό στις τράπεζες και ο κλαδικός δείκτης αντιδράσει ανοδικά τότε ναι μπορούμε να είμαστε σαφώς πιο αισιόδοξοι για το 2012 απ΄ ότι για το…δίσεκτο έτος, που μας αφήνει σε λίγες ώρες.

-------

Όπως επισημαίνει και ο Μάνος Χατζηδάκης, επικεφαλής του τμήματος ανάλυσης της Beta AEΠΕΥ: Την δεύτερη χειρότερη επίδοση (-51,88%) από το 1964 πέτυχε το 2011 ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστήριου της Αθήνας, κλείνοντας στα επίπεδα των 680 μονάδων. Ήταν η χρονιά όπου τα αρνητικά ρεκόρ διαδέχονταν το ένα το άλλο είτε σε επίπεδο τιμών του βασικού δείκτη της αγοράς, είτε σε επίπεδο συναλλαγών.

Η εγχώρια αγορά «κατάφερε» να απολέσει το ήμισυ της κεφαλαιοποίησης της και να εμφανίσει ανάλογη συρρίκνωση σε τζίρους σε μια χρονιά που επηρεάστηκε σχεδόν μονομερώς από τα εγχώρια μακροοικονομικά δεδομένα χάνοντας ταυτόχρονα την επαφή με τις ξένες αγορές.

Το προϊόν του Ελληνικού χρηματιστηρίου έχασε την ελκυστικότητα του λόγω των μεγάλων αστοχιών που παρατηρήθηκαν σε όλη την διάρκεια της χρονιάς στην εκτέλεση του προϋπολογισμού, την μηδαμινή παραγωγή εσόδων από αποκρατικοποιήσεις και την μεγάλη αστάθεια που προξενούσαν οι πολιτικοί χειρισμοί.

Σε αυτό το περιβάλλον η φορολογία, η έλλειψη ρευστότητας και η μείωση της κατανάλωσης δημιούργησαν ένα συστημικό μπαράζ επισφαλειών που οδήγησαν πολλές εταιρίες εκτός αγοράς, περιόρισαν την ικανότητα άλλων να παράγουν και ανέστειλαν την πιστοδοτική ικανότητα των τραπεζών οι οποίες είδαν τις καταθέσεις να μειώνονται με δραματικούς ρυθμούς.

Αν το 2008 μείνει στην ιστορία ως η χειρότερη χρηματιστηριακή χρονιά σε επίπεδο αποδόσεων, το 2011 θα μείνει στην ιστορία ως η χειρότερη -μέχρι στιγμής- χρονιά για την οικονομία της χώρας από την έλευση του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος. Ο απολογισμός των οικονομικών πεπραγμένων της προηγούμενης χρονιάς δεν αφήνει πολλά περιθώρια θετικών επισημάνσεων αφού και οι λίγες υγιείς και κερδοφόρες εξαιρέσεις βρίσκονται σε διαρκή πίεση και αναζήτηση προκειμένου να διατηρηθούν σε βιώσιμη κατάσταση.

Το κύριο επιχειρηματικό-οικονομικό γεγονός της χρονιάς που πέρασε είναι η συγχώνευση της Alpha Bank με την Eurobank βάζοντας τέλος σε ένα σήριαλ το όποιο ήθελε την Alpha Bank να αποτελεί πολύφερνη νύφη του εγχώριου τραπεζικού συστήματος.

Σε ότι αφορά τις κυριότερες πολιτικοοικονομικές εξελίξεις, η συμφωνία των τριών κομμάτων σε ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής που θα ολοκληρώσει την διεξαγωγή του PSI και την ψήφιση της νέας δανειακής σύμβασης έδειξε ότι, υπό προϋποθέσεις, η συναίνεση μπορεί να δώσει κάποιες λύσεις σε επίπεδο διαχείρισης κρίσης βάζοντας και ένα στοιχείο θετικού προηγούμενου στην επόμενη πολιτική μέρα της χώρας.

Το 2012 ξεκινάει με πολλά ανοιχτά ζητήματα από το 2011: Η ανταλλαγή των ομολόγων, ο διαγνωστικός έλεγχος της Blackrock, οι ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, οι κοινοβουλευτικές εκλογές τον Απρίλιο και η υλοποίηση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων σαν γεγονότα αναμένεται να μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον της εγχώριας αγοράς στο α’ εξάμηνο, ενώ σε ότι αφορά τις διεθνείς εξελίξεις οι προεδρικές εκλογές σε Γαλλία και ΗΠΑ, τα απαιτητικά προγράμματα χρηματοδότησης του Ιταλικού και Ισπανικού κρατικού χρέους, η ψήφιση της νέας συνθήκης των χωρών της Ευρωζώνης και οι ανακεφαλαιοποιήσεις των ευρωπαϊκών τραπεζών θα δώσουν τον τόνο στον βηματισμό των ξένων αγορών.

Η Ευρώπη παραμένει στο επίκεντρο των ανοιχτών ζητημάτων λόγω των προειδοποιήσεων από τους οίκους αξιολόγησης αλλά και λόγω της ασυμφωνίας που παρατηρείται μεταξύ των εταίρων της στην οριοθέτηση μιας κοινής δημοσιονομικής πολιτικής.

Το 2012 θα είναι ίσως η τελευταία μεταβατική χρονιά του γεωγραφικού χώρου που ονομάζεται Ευρωζώνη προς την πορεία της χρηματοοικονομικής ολοκλήρωσης αφού όλες οι ενέργειες και οι αποφάσεις κατευθύνονται προς την έκδοση κοινού χρέους κάτω από πολύ συγκεκριμένες -και αυστηρές- δημοσιονομικές προϋποθέσεις.

Ωστόσο όταν μια χρονιά ξεκινάει με μια τόσο βαριά και απαιτητική ατζέντα είναι επόμενο οι επενδυτές να αισθάνονται έντονα την ρευστότητα όλων αυτών των ειδικών συνθηκών παραμένοντας νευρικοί και επιφυλακτικοί απέναντι και σε αισιόδοξα ερεθίσματα αναζητώντας περισσότερα θετικά εναύσματα για να μεταβάλουν την στάση τους.

Στην Ελλάδα, το χρηματιστηριακό 2011 ήταν μια χρονιά παύσης του αγοραστικού ενδιαφέροντος από το εξωτερικό, στάση η οποία θα αναθερμανθεί μόνο εφόσον η χώρα δείξει απτά δείγματα επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων. Αν είναι κάτι βέβαιο για την επόμενη χρονιά αυτό θα είναι η μεταβλητότητα και η διατήρηση του υψηλού ασφάλιστρου κινδύνου έναντι των άλλων αγορών.

Αυτό μεταφράζεται σε υψηλότερες αποδόσεις για τις επενδύσεις σταθερού εισοδήματος και μεγαλύτερα υπερτιμήματα (premiums) για τις αποδόσεις σε αξίες που διαπραγματεύονται στην χρηματιστηριακή αγορά. Ήδη οι περισσότερες αξίες έχουν ενσωματώσει αυτή την προοπτική στην διαπραγμάτευση τους παρουσιάζοντας χαμηλές ιστορικές και σχετικές αποτιμήσεις. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και αν τα δεδομένα της εγχώριας οικονομίας παραμείνουν στάσιμα, η προεξόφληση των αρνητικών σεναρίων έχει σε σημαντικό βαθμό ενσωματωθεί στην αποτίμηση των εισηγμένων εταιριών περιορίζοντας το ενδεχόμενο κάποιας νέας ισχυρότερης υποχώρησης.

Η ατασική συμπεριφορά από τα μέσα Νοεμβρίου παραπέμπει σε μια επενδυτική αναμονή ενόψει των πολύ σοβαρών προκλήσεων που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η ελληνική οικονομία κατά το ξεκίνημα της νέας χρονιάς.

Στα θεμελιώδη του ΧΑ η χρονιά θα κλείσει με ρεκόρ ζημιών (>10 δις ευρώ), οι οποίες οφείλονται στις μεγάλες προβλέψεις των τραπεζών, και με πλειοψηφικό αριθμό εταιριών να παραμένει σε ζημιογόνο αποτέλεσμα. Αν εξαιρεθεί ωστόσο ο τραπεζικός κλάδος, η σχέση των κεφαλαιοποιήσεων διαμορφώνεται στο 60% του συνόλου της καθαρής θέσης, στο 30% των πωλήσεων και στις 8 φορές της σχέσης EV/EBITDA.

Οι στρεβλώσεις είναι τόσο έντονες που στα τρέχοντα επίπεδα υπάρχουν δεικτοβαρείς εταιρίες που διαπραγματεύονται από 3,5 έως 9 φορές την κερδοφορία τους χωρίς να γίνονται αντιληπτές ως ευκαιρίες παγιώνοντας μια εικόνα αναποτελεσματικής αγοράς. Το Ελληνικό χρηματιστήριο δεν έχει μέτρο σε ότι αφορά την αίσθηση των αποτιμήσεων καθώς δεν υπάρχει αξιόπιστο consensus ή κάποια ορατότητα έστω από τις διοικήσεις των εταιριών στην εκτίμηση του τζίρου ή των εταιρικών κερδών ακόμα και σε επίπεδο εξαμήνου. Επιπλέον δεν έχει τον κλάδο αιχμής που θα δώσει κατεύθυνση στην αγορά, όπως κάποτε ο τραπεζικός κλάδος, αφού οι υγιείς περιπτώσεις χαρακτηρίζονται μεμονωμένες και δεν αντικατοπτρίζουν το σύνολο.

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον η προσέγγιση μας διαχειριστικά το 2012 θα μπορούσε να χωριστεί σε τρεις ενότητες: 

- Στο πρώτο σκέλος θα διατηρούσαμε το συντηρητικό προφίλ τοποθετήσεων παραμένοντας εστιασμένοι σε εταιρίες με εξαγωγικό προσανατολισμό, ικανοποιητικά θεμελιώδη και μικρή εξάρτηση από τις εγχώριες πολιτικές εξελίξεις. Μας αρέσουν εταιρίες όπως η Frigoglass, η S&B, η Motor Oil, τα Ελληνικά Πετρέλαια, η Μέτκα, ο Μυτιληναίος και η Jumbo λόγω της υψηλής ανθεκτικότητας στις συνθήκες ύφεσης της αγοράς. 

- Το δεύτερο σκέλος εξαρτάται από την επιτυχία του PSI, την ψήφιση του νέου πολυετούς νομοσχεδίου ανάπτυξης και την διεξαγωγή των εθνικών εκλογών, ενδεχομένως τον προσεχή Απρίλιο. Εφόσον δεν υπάρξουν σημαντικές ανατροπές και ολοκληρωθούν ομαλά τα βασικά ζητήματα θα εξετάζαμε εταιρίες όπου το Δημόσιο έχει συμμετοχή και θα βρίσκονταν σε ένα προχωρημένο στάδιο αποκρατικοποίησης καθώς θα άνοιγε πλέον ο δρόμος για την ενεργή αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.

Ο ΟΠΑΠ και η ΔΕΗ αποτελούν τις βασικές μας προτιμήσεις λόγω της μεγάλης αξίας που εσωκλείουν ενώ υπό προϋποθέσεις θα εξετάζαμε τις εταιρίες ύδρευσης και τα λιμάνια. Η πρόσφατη πώληση ποσοστού στην Πορτογαλική κρατική εταιρία ενέργειας έδειξε ότι οι χρηματιστηριακές αποτιμήσεις μπορεί να αποκλίνουν σημαντικά από τις τιμές που υλοποιούνται οι συμφωνίες πώλησης σε μια διαδικασία αποκρατικοποίησης καθώς οι συμμετέχοντες λόγω της στρατηγικής φύσης τους έχουν καλύτερη αντίληψη των αξιών. 

- Τέλος, μετά την ανακεφαλαιοποιήση των τραπεζών που ενδέχεται να ολοκληρωθεί στο α’ εξάμηνο και εφόσον διαφανεί κάποια αποτελεσματική διαχείριση στα δημοσιονομικά της χώρας, θα διαμορφώνονταν γρηγορότερες προϋποθέσεις ανάκαμψης και στον τραπεζικό κλάδο.

Ο τραπεζικός κλάδος εκτιμάται ότι θα μπει εκ νέου στο στόχαστρο των ξένων επενδυτών στο πρώτο ισοσκελισμένο τρίμηνο της Ελληνικής οικονομίας δίνοντας ένα αρχικό σινιάλο εισόδου σε επενδυτικά κεφάλαια που έχουν μεν βραχυπρόθεσμο προσανατολισμό αλλά ισχυρότερα αντανακλαστικά εισόδου σε εν δυνάμει turnaround αγορές.

Τεχνικά, ο Γενικός Δείκτης βρίσκεται σε χαμηλά 20ετίας τα οποία ωστόσο δεν έχουν καμία συνάφεια με την σύνθεση, δομή και συμμετοχή των επενδυτών στην περίοδο του 1990. Ο Γενικός Δείκτης κατέχει ένα μοναδικό ρεκόρ παραμονής σε υποτιμημένες ζώνες τιμών σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο από τις αρχές Αυγούστου καταγράφοντας διαδοχικά χαμηλά συμπληρώνοντας ένα μήνα διαπραγμάτευσης στην ζώνη των χαμηλών (640 – 699 μονάδες).

Σε αυτά τα επίπεδα διακινήθηκε ο μεγαλύτερος ημερήσιος όγκος τεμαχίων (2 Δεκεμβρίου) των τελευταίων τριών ετών, μια διανομή τίτλων η οποία ακόμα δεν έχει «πληρώσει» τους νέους κατόχους των μετοχών που άλλαξαν χέρια, ούτε δικαίωσε τους πωλητές τους αφού οι τιμές παρέμειναν σχετικά σταθερές. Μοναδική θετική ίσως εξέλιξη είναι η σταδιακή συρρίκνωση των συναλλαγών η οποία σε μια κυρίαρχη τάση είθισται να αποτελεί ένδειξη αδυναμίας. Ένα άλλο στατιστικό τεχνικό δεδομένο το οποίο χρήζει ίσως κάποιας προσοχής είναι ότι στις δύο τελευταίες χρονιές η Ελληνική αγορά κατέγραψε σχεδόν τις ίδιες απώλειες (-69%) που είχε σημειώσει κατά την πτωτική τριετία 2000 – 2002 (-68%) και ελαφρώς μεγαλύτερες από την χρήση του 2008 (-66%).

Το ελατήριο της πτώσης βρίσκεται δηλαδή σε μια ιστορικά υψηλή πίεση όπου οι αντιδράσεις που ακολουθούν δίνουν δυνατές ανοδικές κινήσεις. Αυτή η ανοδική αντίδραση από τα επίπεδα του κλεισίματος του 2011 έχει ως ελάχιστο στόχο την περιοχή των 980 - 1.020 μονάδων με βάση τις αναλογίες της διόρθωσης, επίπεδο το οποίο συνιστά ανοδικό περιθώριο 52% και αποτελεί το βασικό μας τεχνικό σενάριο για την επόμενη χρονιά. Σε εβδομαδιαίο επίπεδο η αγορά παραμένει αγορασμένη καθώς το σήμα τοποθετήσεων από τον MACD άντεξε παρά την αναιμική κίνηση των τιμών, διασπώντας παράλληλα «παθητικά» τον κινητό μέσο των 30 ημερών ο οποίος έχει κατερχόμενη πορεία.

Η στενή επαφή των τιμών και του κινητού μέσου δείχνει και το βαθμό αποτοξίνωσης της αγοράς από μια χρονιά έντονων διακυμάνσεων και καταγραφής τιμών σε τεχνικούς δείκτες που δύσκολα θα επαναληφθούν. Σε ότι αφορά τα περιθώρια μιας νέας μεγάλης πτωτικής κίνησης η διαπραγμάτευση της αγοράς στα τρέχοντα επίπεδα δεν έχει κάποιο επίπεδο στήριξης.

Διαγραμματικά οι 560 μονάδες (11/1992) θα είχαν νόημα αν δεν απείχαν τόσο πολύ χρονικά, γεγονός που αδυνατίζει την όποια αξία έχει η παρατήρηση τους. Καθώς ακόμα δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει προηγηθεί κάποια διόρθωση στην πολύμηνη πτώση το καθόδικο περιθώριο θα κριθεί από την δύναμη και το υψηλό που θα καταγράψει η αγορά στην πρώτη είσοδο των ταλαντωτών σε υπερτιμημένες ζώνες τιμών.

Η αποκλιμάκωση της προσφοράς και η προοδευτική εξομάλυνση της ορμής της πτωτικής τάσης επί του παρόντος είναι μια καλή συνθήκη ισορροπίας της αγοράς. Λόγω του ιδιαίτερου «τασικού» χαρακτήρα του Ελληνικού χρηματιστηρίου, εκτιμούμε ότι στα πρώτα στάδια της ανοδικής κίνησης η αγορά θα έχει λίγους οπαδούς και μπορεί να χρειαστεί να διανυθεί αρκετό έδαφος αποδόσεων μέχρι να ενεργοποιηθεί ένα ισχυρότερο τμήμα του επενδυτικού πληθυσμού της που δραστηριοποιείται σε ελληνικές μετοχές.

Από την άλλη πλευρά περαιτέρω σοβαρή διολίσθηση από τα τρέχοντα επίπεδα θα πρέπει να συνοδευτεί από κάποια νέα δεδομένα τα οποία θα πρέπει να αναζητηθούν ίσως από το εξωτερικό.

Κλείνοντας θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι οι τιμές της εγχώριας αγοράς δεν βρέθηκαν τυχαία σε αυτά τα επίπεδα διαπραγμάτευσης. Οι αρνητικές σύνθετες πολιτικοοικονομικές και χρηματοοικονομικές επιδράσεις έχουν αναστείλει κάθε επενδυτική δραστηριότητα στην χώρα μας ενώ το διαθέσιμο εισόδημα προς επένδυση έχει συρρικνωθεί δραστικά. Το 2011 παρατηρήθηκαν πολλά φαινόμενα υπερβολής ακραίας απαισιοδοξίας που θύμισαν άλλες εποχές σε ότι αφορά την συμπεριφορά των επενδυτών, των ομολογιούχων και των καταθετών θυμίζοντας ένα «1999» από την ανάποδη. Ισως για αυτό η αντιθετική επενδυτική στάση να έχει την τιμητική της την επόμενη χρονιά.

Τα στατιστικά της εβδομάδας

Ο Γενικός Δείκτης έκλεισε στις 680,42 μονάδες με εβδομαδιαία άνοδο 2,31%, ενώ στο έτος κατέγραψε πτώση 51,88%. Συγκεκριμένα, ο FT 20 κινήθηκε υψηλότερα 2,64%, ο Mid 30 με πτώση 0,30% και ο Small Cap 80 με κέρδη 2,75%.

Από τους επιμέρους κλάδους, εβδομαδιαίες απώλειες σημείωσαν μεταξύ άλλων οι Χρηματοοικονομικές Υπηρεσίες (- 1,49%), τα Βιομηχανικά Προϊόντα (- 0,86%) και οι Κατασκευές (- 0,23%)

Στον αντίποδα, εβδομαδιαία κέρδη 9,92% για τις τηλεπικοινωνίες, 3,43% για τις Πρώτες Ύλες, 0,88% για τα ΜΜΕ, 2,46% για τις Κατασκευές.

Οι 10 μετοχές με τα υψηλότερα εβδομαδιαία κέρδη είναι: Compucon (67,74%), Γενική Τράπεζα (47,73%), Eυρωσυμμετοχές (43,48%), ALTEC (40%), Elbisco Συμμετοχών (38,15%), Αττικές Εκδόσεις (35,71%), Quality & Reliability (35,14%) Σάνυο Ελλάς (31,58%), Ridenco (31,58%), Audiovisual (30%)

Οι 10 μετοχές με τις υψηλότερες εβδομαδιαίες απώλειες είναι: PC Systems (-53,33%), Περσεύς(-40,30%), ATTI-KAT (-35%), Nutriart (-32,14%), Κούμπας (-30,77%), Tζιρακιάν (-28,66%), CPI (-27,90%), Λεβεντέρης (-23,97%), Dionic (-22,63%) και Ιντεργούντ (-22,31%).

Για όσους αντέχουν τα στατιστικά της συντριβής, ο Γενικός Δείκτης ολοκλήρωσε τον χρόνο με απώλειες 51,88%, ο Τραπεζικός με απώλειες 78,99%, ενώ η συνολική κεφαλαιοποίηση του Χ.Α. μειώθηκε περισσότερο από 28 δισ ευρώ.

Μετοχή της χρονιάς η Ανδρομέδα ΑΕΕΧ με κέρδη που πλησίασαν το 410%, ενώ από τους αρνητικούς πρωταγωνιστές, που ήταν σαφώς οι περισσότεροι, στην πρώτη θέση η Alapis με ετήσιες απώλειες που ξεπέρασαν το 99% (!!!)

Ειδικότερα, οι μετοχές με την μεγαλύτερη ετήσια άνοδο ήταν οι : Alpha Trust (409,72%), Dionic (165%), Λεβεντέρης (116,34%), Αττικές Εκδόσεις (80,95%), Εικόνα – Ήχος (80%), Γενική Εμπορίου (47,73%)

Oι μετοχές με την μεγαλύτερη ετήσια πτώση ήταν οι : Alapis (-99,4%), Γενική Τράπεζα (- 94,97%), Olympic Catering (-93,38%), ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ (-92,48%), Iμπέριο (-91,80%), Eurobank (-89,89%), Tεγόπουλος (-89,09%).


Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά