Έξι μέτωπα σε 100 μέρες για Παπαδήμο μετρά η Έλενα Λάσκαρη, ενώ η αγορά και μέρος των πολιτών αυτής της χώρας προσβλέπουν στα έργα και στις ημέρες του νέου πρωθυπουργού. Μακάρι…

Κατά την εκτίμηση έμπειρων αναλυτών, αρκετά θα εξαρτηθούν από το πρόσωπο του νέου υπουργού Οικονομιών, από τις σχέσεις του με τον κ. Παπαδήμο και από τον βαθμό ουσιαστικής συνεισφοράς στη νέα προσπάθεια όλων των εμπλεκομένων.

Ούτως ή άλλως, είμαστε σε τόσο χαμηλό σημείο που όπως λένε ο πνιγμένος από τα μαλλιά πιάνεται. Και μάλιστα στη φάση της κρίσης όπου οι αγορές, μετά την εμπλοκή της Ιταλίας, στέλνουν εκ νέου προειδοποιητικά μηνύματα προς τη Γαλλία. Υπαρκτός ο κίνδυνος μετάστασης από την Ιταλία στη Γαλλία, γεγονός που τεκμηριώνεται στο σχετικό θέμα του euro2day.

Εύλογα, το μέγεθος της κρίσης πλέον είναι τόσο δυσανάλογο για να αντιμετωπιστεί με συμβατικά μέσα που κατά την εκτίμηση αρκετών μετρά αντίστροφα ο χρόνος για να εξωθηθούν οι ισχυροί στη λεγόμενη... τελική λύση.

Προσώρας, η Γερμανία δείχνει να ελέγχει σε πολύ μεγάλο βαθμό το παιχνίδι, άποψη που θα ενισχυθεί εάν μετά τον διορισμό του κ. Παπαδήμου στην ελληνική πρωθυπουργία ένας άλλος εκλεκτός της Ε.Ε. (κυρίως του Βερολίνου) ο κ. Μάριο Μόντι αναλάβει ουσιαστικό ρόλο στην Ιταλία.

Οι αγορές λίγο ως πολύ όλον αυτόν το μεσομακροπρόθεσμο σχεδιασμό φαίνεται πως τον προεξοφλούν και τον συνυπολογίζουν, όπως τουλάχιστον αποτυπώνεται προσώρας στην κίνηση των χρηματιστηρίων και του ευρώ (έναντι όλων των ανταγωνιστικών νομισμάτων του, και όχι μόνο σε σχέση με το δολάριο ή το γεν) και στις πολιτικογεωπολιτικές εξελίξεις σε διάφορες γωνιές της ευρύτερης περιοχής.

Βραχυπρόθεσμα, επιβεβαιώνεται ο… αρχαιότερος χρηματιστηριακός κανόνας, που θέλει οι παίκτες και οι γνωρίζοντες να αγοράζουν στη φήμη-προεξόφληση και να πωλούν και να κατοχυρώνουν στην είδηση.

Για τη νέα κυβέρνηση τα δύσκολα αρχίζουν από… χθες, με όλα τα μέτωπα ανοιχτά και ρευστά. Από τις τράπεζες (που παραμένουν εμφανώς εγκλωβισμένες στο καθοδικό κανάλι τους) μέχρι τις επιχειρήσεις (μεγάλες ή μεσαίες), ενώ οι αντοχές του συστήματος θα δοκιμαστούν τις επόμενες εβδομάδες.

Θα έλεγε κάποιος πως οι… κρίσιμες 100 ημέρες του νέου σχήματος θα είναι κρισιμότατες για τις…100 ημέρες του εγχώριου επιχειρείν, όπως αυτό μετεξελίσσεται.

Εάν το νέο σχήμα πετύχει να ρίξει μέρος μόνο από τα χρεωστούμενα του Δημοσίου στην αγορά, τότε μπορεί να φανεί φως. Εάν από τα 8,5 - 9 δισ. ευρώ, που χρωστά και καθυστερεί να εξοφλήσει κ.λπ. το Δημόσιο δεξιά κι αριστερά, πέσουν στην αγορά τα 2,5 - 3 δισ. ευρώ, με τους κατάλληλους χειρισμούς μπορεί να παραχθεί επιπλέον μόχλευση (κυρίως από τη μικρή έστω βελτίωση της ψυχολογίας) κάποιων εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, ώστε να παραχθεί κρίσιμη «μαγιά» ρευστότητας.

Ίσως έτσι, όπως σημειώνουν έμπειροι επιχειρηματίες και παράγοντες της αγοράς.

Όμως, για το Χ.Α. το πρόβλημα συνεχίζει να εντοπίζεται στις τράπεζες. Εμφανής η αδυναμία του τραπεζικού δείκτη να κινηθεί ανοδικά έξω από την πρώτη ισχυρή αντίσταση, αδυναμία που αποτυπώνεται κυρίως στον FTSE-20. Εδώ και καιρό ο δείκτης κινείται μέσα σε πολύ συγκεκριμένο πλαίσιο, με ελάχιστο τις 277,20 μονάδες και υψηλό τις 330 - 350 μονάδες.

Όσο αδυνατεί να διασπάσει ανοδικά την εν λόγω περιοχή θα περιοριζόμαστε σε κινήσεις βραχυπρόθεσμες, σχετικού ρίσκου, σε ορίζοντα το πολύ τριών συνεδριάσεων.