Σε κατ' αρχήν συμφωνία προχώρησαν Μέρκελ - Σαρκοζί, με τη γερμανική πλευρά να έχει εμφανώς τον πρώτο και κυριότερο λόγο. Μένει να φανεί στη σύνοδο της επόμενης εβδομάδας κυρίως όμως έως τη συνάντηση του G20 ότι θα έχει και τον τελευταίο λόγο.

Εκτίμηση της πλειονότητας ξένων και Ελλήνων αναλυτών είναι πως το Βερολίνο περνά τα περισσότερα (για να μην πούμε σχεδόν όλα) σχέδιά του για τη Νέα Ευρώπη και το Παρίσι έχει ρόλο τριταγωνιστή. Αυτή η εξέλιξη βρίσκει τους περισσότερους προετοιμασμένους, ό,τι αυτό συνεπάγεται για την Ε.Ε. και το «ελληνικό πρόβλημα».

Με ιδιαίτερα εξασθενημένη τη Γαλλία (δεύτερη οικονομική δύναμη της Ε.Ε.), με την Ιταλία (τρίτη οικονομική δύναμη) στο στόχαστρο των αξιολογητών και την Ισπανία σε… ετοιμότητα, η κυριαρχία των Γερμανών είναι περισσότερο από πρόδηλη. Αυτή η κατάσταση επηρεάζει άμεσα τη διαχείριση του ελληνικού χρέους και πολλοί αναλυτές και παίκτες θεωρούν δεδομένη τη διαγραφή μεγαλύτερου χρέους σε ποσοστό που θα φτάνει το 50% (σε αυτήν τη συγκυρία).
 
Ψάχνουν πυρομαχικά για τα «μπαζούκα» σημειώνει η Αγγελική Παπαμιλτιάδου, τη στιγμή όπου η Αθήνα μένει «άφωνη» και η κυβέρνηση και το οικονομικό επιτελείο σε στάση παράκλησης προς την τρόικα και τους δανειστές. Είναι εμφανές πως έχουμε εισέλθει στην έσχατη περίοδο του εγχειρήματος, της διαδικασίας «τελικής λύσης» για την Ελλάδα (και για μία σειρά… απείθαρχων χωρών), αν το Βερολίνο επιβάλει απόλυτα τους όρους του.

Όσον αφορά στη χώρα μας, το τι μέλλει γενέσθαι φάνηκε από τη στάση και τα ορθά-κοφτά αιτήματα των Γερμανών στη διάρκεια της επίσκεψης του αντικαγκελάριου και των 60 επιχειρηματιών, εκπροσώπων βιομηχανιών. Άμεσο κλείσιμο «εκκρεμοτήτων» (Siemens, Daimler, ThyssenKrupp κ.ά.), θέσπιση νομικού πλαισίου προκειμένου να προχωρήσουν οι εκχωρήσεις χωρίς επιπλοκές και υπαγωγή ελληνικών επιχειρήσεων σε υπεργολαβίες γερμανικών συμφερόντων. Το πώς εννοούν τα… ανταποδοτικά οφέλη το περιγράφει εύγλωττα ο Μιχάλης Καϊταντζίδης, ο οποίος ξεσκεπάζει τη για πολλοστή φορά αστήρικτη υπεραισιοδοξία των Ελλήνων υπουργών και τη δεινή θέση της ελληνικής πλευράς.

Πίσω από τις φαινομενικές αοριστίες της συνάντησης των Μέρκελ - Σαρκοζί επιβεβαιώνεται η ισχύς της γερμανικής πλευράς να περάσει «κούρεμα» της τάξης του 50% προσφέροντας σαν αντάλλαγμα στην γαλλική πλευρά μεικτού τύπου στήριξη για τις τράπεζες τους. Και αυτό σε μία συγκυρία, που έχει «σκάσει» η υπόθεση της Dexia. Ας θεωρήσουμε λοιπόν ως δεδομένη τη διαγραφή μεγαλύτερου μέρους του ελληνικού χρέους, έστω ας πάρουμε ως μέτρο το 50% (που εκτιμάται από τους περισσότερους) και ας επιχειρήσουμε να προσεγγίσουμε χρηματιστηριακά την αγορά.

Δεδομένης της τραπεζοβαρούς σύστασης της οι 288,79 μονάδες- ιστορικά χαμηλό του FTSE 20- θα εξαρτηθούν από την πορεία των τραπεζών. Δυστυχώς σε αυτό το μέτωπο τα μηνύματα, οι ενδείξεις δεν είναι ότι το καλύτερο. Με την Εθνική Τράπεζα στα 2,18 και ελάχιστο στα 2,12 ευρώ οι πωλητές έχουν τον πρώτο λόγο όχι μόνο σε αυτόν τον τραπεζικό τίτλο αλλά και στους υπόλοιπους. Στα 1,17 ευρώ η Alpha Bank, στα 0,82 η Eurobank, στα 0,38 η Τράπεζα Πειραιώς, στα 0,61 ευρώ το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.

Οι βραχυπρόθεσμοι παίκτες είναι λογικό να προεξοφλούν την «τελική λύση» ωστόσο θα πρέπει να συνεκτιμάται ο κίνδυνος επανακεφαλαιοποίησης όποιου ομίλου δεν ανταπεξέλθει στα «χτυπήματα», που θα ακολουθήσουν.

Στα 2,08 δισ. ευρώ η αποτίμηση της Εθνικής με καίριο το ερώτημα του ύψους μίας πιθανής πλέον κεφαλαιακής ενίσχυσης του ομίλου (αλλά και πιθανών παράλληλων εξελίξεων στο μέτωπο της Finansbank). Από αυτή την άποψη κάποιος, που έχει αγοράσει ΕΤΕ υψηλότερα θα πρέπει να σταθμίσει αρκετές παραμέτρους. Περισσότερες θα πρέπει να συνεκτιμήσει εάν είναι τοποθετημένος σε άλλες μετοχές του κλάδου.

Από τεχνικής πλευράς εάν η ελάχιστη τιμή (των 288 μονάδων) διασπασθεί σε αυτή την φάση (δηλαδή σήμερα) τότε ο FTSE 20 πολύ δύσκολα θα αποφύγει την διόρθωση του προς τις 250 (περιοχή, που προεξοφλείται από μερίδα αναλυτών) με βαρίδι τις τράπεζες. Θα πρέπει ωστόσο να συνεκτιμήσουμε, πως το ενδεχόμενο ενός «κουρέματος» της τάξης του 50% «παίζει» εδώ και ημέρες όχι μόνο στο ΧΑ αλλά και στα ξένα ΜΜΕ κατά συνέπεια μεγάλο μέρος μίας τέτοιας εξέλιξης λογικό είναι να έχει ήδη ενσωματωθεί στην διόρθωση των προηγούμενων ημερών. Για παράδειγμα η μετοχή της ΕΤΕ διορθώνει 14,5% σε διάστημα εβδομάδας και 30,3% στο μήνα. Εχει υποχωρήσει δε κατά 71,8% από τα τοπικά υψηλά 52 εβδομάδων (8,71 στις 14/10/2010) για να μην ανατρέξουμε παλιότερα στα μέγιστα της μετοχής.