Η αδυναμία εξεύρεσης κοινά αποδεκτής λύσης και η μετάθεση του προβλήματος για τον… Σεπτέμβριο «βυθίζουν» τις τραπεζικές μετοχές και διορθώνουν σε νέα ελάχιστα βασικούς δείκτες, μετοχές.

Χτύπημα στο Χ.Α. λόγω Eurogroup, λοιπόν, και το… ταμπλό στο κατακόκκινο, με τον τραπεζικό κλάδο να «ταλαιπωρείται» περισσότερο τη στιγμή όπου ασφάλιστρα κινδύνου και CDSs εκτινάσσονται σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα στις περισσότερες αγορές των αδύναμων κρατών-μελών.

Έως τα νέα ελάχιστα των 1.166 μονάδων «βυθίστηκε» ο Γ.Δ., έως τις 508,5 μονάδες ο FTSE-20.

Σε πτωτικό συγχρονισμό οι τραπεζικές μετοχές, με τίτλους όχι μόνο χωρών της ευρωπεριφέρειας αλλά ακόμη και των χρηματιστηρίων της Φρανκφούρτης και του Παρισιού.

Είναι ενδεικτικό πως την ώρα όπου ο 20άρης διόρθωνε 4,9%, ο DAX υποχωρούσε σημαντικά κατά 2,3% προς τις 7.050 μονάδες και ο CAC σχεδόν κατά 2%, χαμηλότερα και των 3.750 μονάδων.

Δραματικότατη η πίεση και στο ευρώ, που έχανε περίπου 2,6% διορθώνοντας στο 1,38 δολάριο.

Σε αυτό το κλίμα, όπου το ευρωπαϊκό ντόμινο ενεργοποιείται μετά την αδυναμία των ηγετών της ευρωζώνης να καταλήξουν σε μία ουσιαστική λύση αντιμετώπισης - διαχείρισης του προβλήματος, η «περιφέρεια» και βεβαίως το Χ.Α. πληρώνουν τα περισσότερα «σπασμένα».

Οι απώλειες είναι συνολικές στο… ταμπλό, όχι μόνο για τις μετοχές του FTSE-20 αλλά και γι' αυτές του FT Mid, μέχρι και για εκείνες του SC.

Η ένταση όσων διαδραματίζονται (και αποτυπώνονται χρηματιστηριακά) πυροδοτεί αλυσιδωτές αντιδράσεις όχι μόνο σε επίπεδο οικονομίας -σε πανευρωπαϊκό επίπεδο- αλλά και στο πολιτικό μέτωπο.

Δεν είναι συμπτωματικό πως για τον δείκτη MIB του ιταλικού χρηματιστηρίου το διευρυνόμενο αρνητικό ποσοστό είναι το χειρότερο -τουλάχιστον- για φέτος.

Η ιταλική οικονομία αποτελεί πλέον μέρος ενός συνθετότερου προβλήματος, οι «αγορές» επιχειρούν να εκμεταλλευτούν (και από την πλευρά τους δικαιολογημένα) τον τορπιλισμό από πλευράς Γερμανών και να σορτάρουν μετοχές ιταλικών τραπεζών με πρωτοφανή τρόπο.