του Μιχαήλ Γελαντάλι

Η εικόνα που εμφάνισε η αγορά την τελευταία εβδομάδα μας επιτρέπει να είμαστε συγκρατημένα αισιόδοξοι για την χρονιά που έρχεται.

Πρώτη φορά μετά από τέσσερα χρόνια, παρατηρείται αύξηση συναλλαγών προς το τέλος της χρήσης και μάλιστα με υψηλούς τζίρους σε μετοχές εταιριών αυξημένης χρηματιστηριακής αξίας.

Προφανώς και δεν είναι συμπτωματική η στροφή συγκεκριμένων ισχυρότατων παιχτών προς μια αυστηρά επιλεγμένη ομάδα μετοχών. Αποτελεί εκτίμηση, που κερδίζει έδαφος, ότι εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο του σχεδιασμού μιας ευρύτερης και συνολικότερης αναδιάρθρωσης της αγοράς.

Κίνηση που σχετίζεται με την κατηγοριοποίηση των μετοχών, την βούληση των ισχυρών παικτών να αναλάβουν αυτοί το παιχνίδι στα χέρια τους, τον περιορισμό του ζωτικού χώρου δράσης, τον ουσιαστικό έλεγχο της αγοράς, συν τω χρόνω με την ανάληψη της διοίκησης μιας πλήρως ιδιωτικοποιημένης ΕΧΑΕ.

Θα πρέπει επίσης να συνδυαστεί με την προοπτική λειτουργίας δικαιωμάτων επί μετοχών, από τις αρχές του χρόνου, την προσπάθεια προβολής του ελληνικού χρηματιστηρίου στην Ευρώπη και ουσιαστικής του ένταξης σε έναν ισχυρό φορέα – συνασπισμό στην χρήση – χρησιμοποίηση της αγοράς, και πάλι ως προωθητικό μοχλό εκεί ακριβώς που χωλαίνει η κυβέρνηση στον τομέα της οικονομίας.

Οι συντονισμένες αγορές σε blue chips προς το τέλος της χρονιάς στα χαμηλά ή πολύ κοντά στα χαμηλά της χρονιάς, προφανώς δεν αποτελούν ξόδεμα πυρομαχικών. Ούτε είναι ασύμπτωτες με τις επιθέσεις που τελευταία δέχεται η καλώς ή κακώς ”εννοούμενη” περιφέρεια.