Ανοδος με τζίρο μόλις 14,9 εκατ. ευρώ, τον δεύτερο χειρότερο της χρονιάς, όπως σημείωνε ο Θανάσης Σταυρόπουλος.
Κι αυτό είναι ίσως το σημαντικότερο ζήτημα με το Χ.Α., ακριβώς αυτή η εικόνα απαξίας και εγκατάλειψης για μία χρηματιστηριακή αγορά (υποτίθεται) χώρας-μέλους της Ευρωζώνης. Η απαξία και η επενδυτική αποχή των ισχυρών είναι θέματα που θα έπρεπε να έχουν προβληματίσει από τον καθ' ύλην αρμόδιο υπουργό μέχρι τον τελευταίο κρίκο αυτής της αλυσίδας. Κι όμως, μία συνεδρίαση όπως η χθεσινή -και τόσες άλλες-, με ούτε καν 15 εκατ. ευρώ συναλλαγές, προσπερνιέται σαν κάτι σύνηθες, φυσιολογικό. Και αυτό είναι ακόμη πιο ανησυχητικό.
Στη σκιά των αλλεπάλληλων δημοσκοπήσεων, στον ρυθμό ενός ιδιότυπου προεκλογικού(;) κλίματος που δημιουργείται σταδιακά, εν μέσω (πλέον) και εθνικών απειλών, γενικότερων εξελίξεων σε όλα τα μέτωπα, στο Χ.Α. δεν αλλάζουν χέρια ούτε καν 17,7 εκατ. μετοχές.
Αυτό δεν είναι υγιές χρηματιστήριο, αυτή δεν είναι αγορά, έτσι δεν γίνεται να λειτουργήσει τίποτε...
Στα 6+3 ρίσκα του προϋπολογισμού αναφέρεται η Ελενα Λάσκαρη, χρονιά έμμεσων φόρων το 2017 αλλά και με τις πληρωμές ληξιπρόθεσμων ως τον Αύγουστο να ανέρχονται στο 1,43 δισ. ευρώ. Και το τελευταίο καταδεικνύει την αναγκαιότητα έγκρισης των 2,8 δισ. ευρώ (με την Αθήνα να υποχρεούται να διαθέσει το 1,7 δισ. ευρώ έναντι ληξιπρόθεσμων).
Στη Wall Street στραμμένη χθες η προσοχή των αγορών, στα στοιχεία μεταποίησης της οικονομίας των ΗΠΑ, στην διαπραγμάτευση της μετοχής της Deutsce Bank, με τον Γιάννη Μάρη να εστιάζει στην αναφορά του αναλυτή FXTM, Hussein Sayed πως "...κάθε είδηση για την Deutsche Bank θα παίζει καταλυτικό ρόλο στη χρηματιστηριακή αγορά". Και αυτή είναι η νέα παράμετρος για τη Wall Street, μέχρις ότου εξευρεθεί κοινός τόπος μεταξύ αμερικανικών αρχών και διοίκησης της γερμανικής τράπεζας, σε μία περίοδο που οι ΗΠΑ έχουν εισέλθει στην τελική ευθεία για τις Προεδρικές Εκλογές της 8ης Νοεμβρίου. Στα πέντε σενάρια για την τύχη της Deutsche Bank αναφέρονται οι Financial Times, με την πυκνή αρθρογραφία και αναλύσεις για τον όμιλο να επιτείνουν -μέχρι τώρα- τις εκροές κεφαλαίων και τη μείωση θέσεων και hedge funds και πιο συντηρητικών χαρτοφυλακίων.
Στα καθ' ημάς, αγώνας δρόμου για το Eurogroup της Δευτέρας, με τον οίκο Moody's να εμφανίζεται αισιόδοξος και τη WSJ να κάνει λόγο για τα "μπρος πίσω" της κυβέρνησης που μπλοκάρουν τις ιδιωτικοποιήσεις.
Και σε αυτά η άνοδος του πολιτικού θερμόμετρου στα ύψη, με νέες δημοσκοπήσεις να μοχλεύουν το ούτως ή άλλως αντι-χρηματιστηριακό, αντιεπενδυτικό κλίμα.
Σε αυτή τη συγκυρία, στη χθεσινή συνεδρίαση, εάν δεν ανακοινωνόταν η αγορά μετοχών από τον Ευάγγελο Μυτιληναίο και εάν δεν πραγματοποιούνταν -για ακόμη μία συνεδρίαση- αυξημένες συναλλαγές στην Intralot, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μη γενόμενη, ως ακόμη μία διαδικαστικού χαρακτήρα χρηματιστηριακή ημέρα. Η ανακοίνωση από τον επιχειρηματία, βασικό μέτοχο της φερώνυμης εισηγμένης, προσέδωσε λίγο ρυθμό στη συνεδρίαση, ήταν από τις λιγοστές αφορμές που... ξύπνησαν κάπως την εν υπνώσει αγορά και συζητήθηκε στα χρηματιστηριακά γραφεία.
Δευτερευόντως, οι αυξημένες συναλλαγές και οι υψηλοί τζίροι στην Intralot, καθώς οι αγορές πραγματοποιούνται από "ισχυρά χέρια".
Προφανώς 2-4 εξαιρέσεις στη χθεσινή συνεδρίαση, άλλες 2-4 σε μία άλλη ή και επόμενη συνεδρίαση δεν αρκούν, απεναντίας εξηγούν τον χρηματιστηριακό κανόνα μίας ανυπόληπτης και εν απαξία αγοράς, δυστυχώς για όλους όσοι ασχολούνται και ενεργούν.
Για ακόμη μία συνεδρίαση ο Γενικός Δείκτης κυμάνθηκε στο γνωστό στενό εύρος, για να κλείσει τελικά στις 569,72 μονάδες (0,70%), με τον ΔΤΡ κατά 1,77% στις 639,65 μονάδες και τον FTSE 25 κατά 0,99% στις 1.515,75 μονάδες.
Διατηρώ μία ελπίδα (μπορεί να θεωρηθεί και προσδοκία) πως η σημερινή συνεδρίαση δεν θα είναι τόσο απαξιωτική. Με τη Φρανκφούρτη να λειτουργεί -μετά τη χθεσινή αργία-, με τη μόχλευση (και το arbitrage) στη μετοχή της Deutsche Bank αλλά και με την Commerzbank επίσης στο επίκεντρο, με τις ιταλικές τράπεζες σε κινητικότητα και με τις αγορές ομολόγων σε κίνηση, ίσως πάρει ρυθμό και το Χ.Α. Δεδομένου ότι αύριο πραγματοποιείται η Γ.Σ. της ΔΕΗ, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για το βραχυπρόθεσμο intraday, ενδεχομένως σήμερα η εικόνα να είναι λίγο πιο υποφερτή.
Στις 33 εισηγμένες με γεμάτο ταμείο (στο πρώτο 6μηνο) εστιάζει ο Στέφανος Κοτζαμάνης.
Για τη βραχυπρόθεσμη τάση ζητούμενη παραμένει η κατ' ελάχιστον αύξηση του τζίρου σε πάνω από 22-24 εκατ. ευρώ.
Τεχνικά, όπως "μετρά" ο Ηλίας Ζαχαράκης, για τον FTSE 25 οι πιο κοντινές αντιστάσεις είναι στις 1.524 με στόχο τις 1.540 μονάδες (ως κύρια) και στηρίξεις στις 1.511 και στις 1.504 μονάδες.
«Κλειδί» παραμένει ο τραπεζικός κλάδος, με την Αναστασία Παπαϊωάννου να αναφέρεται στο επίμαχο θέμα των "κόκκινων δανείων". Για τον ΔΤΡ ζητούμενη θεωρείται η συντήρηση του δείκτη υψηλότερα -τουλάχιστον- των 640-650 μονάδων.