Αν είστε έστω και λίγο σαν εμένα, πιθανότατα περάσατε μεγάλο μέρος αυτής της εβδομάδας καθισμένοι στον καναπέ σας παρακολουθώντας Netflix. Λατρεύω τις ρομαντικές κομεντί και όσο περισσότερες βλέπω, τόσο περισσότερες μου προτείνει το Netflix. Ίσως είχατε αυτή την εμπειρία με αθλητικές εκπομπές, θρίλερ ή βιογραφίες. Είναι κάτι που όλοι έχουμε συνηθίσει. Αυτό σημαίνει ότι καθώς πατάω «αναπαραγωγή» στο επόμενο που εμφανίζεται, δεν σκέφτομαι πραγματικά τους ανθρώπους που αποφασίζουν τι καταναλώνω. Και γι’ αυτό ήθελα να μιλήσω με τον Ted Sarandos.
Ο 59 ετών Ted Sarandos βρίσκεται στο Netflix εδώ και 24 χρόνια. Σήμερα είναι συνδιευθύνων σύμβουλος και υπεύθυνος για το δημιουργικό περιεχόμενο της πλατφόρμας. Υπό την ηγεσία του, το Netflix ανέπτυξε τον ισχυρό αλγόριθμο που ξέρει ακριβώς τι να προτείνει στη συνέχεια.
Ο Sarandos φαίνεται να είναι εξαιρετικά ικανός στο να μας δίνει περισσότερο απ’ αυτό που θέλουμε. Και μετά τη λήψη δραστικών μέτρων ενάντια στην κοινή χρήση κωδικών πρόσβασης, η εταιρεία του έχει αναδειχθεί νικήτρια στον έντονο ανταγωνισμό των streaming υπηρεσιών. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα είναι ρόδινα, αλλά ο Sarandos μαζί με τον έτερο συνδιευθύνοντα σύμβουλο Greg Peters έχουν φέρει το Netflix σε κυρίαρχη θέση.
«Ήταν καλό αυτό για εμάς; Ή για τον πολιτισμό;», τον ρώτησα. Ακολουθεί η απομαγνητοφώνηση της συνέντευξης του Ted Sarandos στη Lulu Garcia-Navarro και στο «The Interview».
Θέλω να μάθω πώς αντιλαμβάνεστε όσα συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στο Hollywood, καθώς τα έσοδα από τα εισιτήρια μειώνονται. Τα στούντιο προχωρούν σε απολύσεις. Ποια είναι η γνώμη σας για την κατάσταση; Και, δεδομένου ότι έχετε αλλάξει ριζικά τη λειτουργία του Hollywood και αυτό έχει προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις, θεωρείτε ότι πρόκειται για νίκη του Netflix;
Σε περιόδους ριζικών αλλαγών σε οποιονδήποτε κλάδο, οι παραδοσιακοί παίκτες συνήθως αντιμετωπίζουν προκλήσεις, καθώς προσπαθούν να προστατεύσουν τις παλιές επιχειρηματικές δραστηριότητές τους. Εμείς μπήκαμε σε έναν τομέα που βρισκόταν ήδη σε μετάβαση, όταν ξεκινήσαμε να αποστέλλουμε ταχυδρομικώς dvd πριν από 25 χρόνια. Ξέραμε ότι τα φυσικά μέσα δεν θα ήταν το μέλλον. Έτσι, αρχίσαμε να επενδύουμε όλο και περισσότερο στο streaming. Και το κάναμε γιατί γνωρίζαμε ότι εκεί κατευθυνόταν η αγορά. Κάποια στιγμή, η δραστηριότητα με τα dvd απέφερε όλα τα κέρδη της εταιρείας και ένα μεγάλο μέρος των εσόδων μας. Ωστόσο, πήραμε τη συνειδητή απόφαση να σταματήσουμε να καλούμε τους υπαλλήλους του τομέα dvd στις εταιρικές συναντήσεις. Ήμασταν απόλυτοι σχετικά με την πορεία που ακολουθούσαμε.
Ο Ted Sarandos, Διευθύνων Σύμβουλος του Netflix.
Αυτό ακούγεται σκληρό.
Ακούγεται σκληρό, αλλά βοήθησε ολόκληρη την εταιρεία να υιοθετήσει τη νοοτροπία ότι δεν έπρεπε να συνεχίσουμε να επενδύουμε στην παλιά δραστηριότητα. Θα μας εμπόδιζε από το να επενδύσουμε στη νέα δραστηριότητα -και η νέα δραστηριότητα ήταν αυτή που θα μας οδηγούσε στο μέλλον.
Από τη θέση σας, είστε ίσως ο πλέον κατάλληλος για να διαμορφώσετε το είδος της κουλτούρας που καταναλώνει ο κόσμος. Τι έχετε παρατηρήσει σχετικά με τις μεταβολές στις προτιμήσεις των Αμερικανών;
Μπαίνουμε σε μια νέα εποχή, όπου το περιεχόμενο και οι σπουδαίες ιστορίες μπορούν να προέρχονται σχεδόν απ’ οπουδήποτε στον κόσμο. Και μπορούν πολύ εύκολα να συνυπάρχουν στο ίδιο ράφι με την αγαπημένη σου σειρά, δίνοντάς σου την ευκαιρία να ανακαλύψεις μια απίστευτη ιστορία από την Κορέα ή μια απίστευτη ιστορία από την Ιταλία ή μια απίστευτη ιστορία από την Ισπανία, στην οποία διαφορετικά δεν θα είχες ποτέ πρόσβαση και ίσως να μην τη μάθαινες καν.
Ο δημιουργός του «Squid Game» προσπαθούσε να πουλήσει αυτή την ιστορία ως ταινία επί 10 χρόνια. Είχε σχεδόν εγκαταλείψει την ιδέα μέχρι που η ομάδα μας στην Κορέα είχε την οξυδέρκεια να του πει ότι αυτή είναι μια εξαιρετική ιστορία, αλλά θα μπορούσε να είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο. Τον ρώτησαν αν είχε σκεφτεί ποτέ να αναπτύξει περισσότερο την υπόθεση και να αναπτύξει περισσότερους χαρακτήρες και ιστορίες. Έτσι, έγραψε τα σενάρια και δημιούργησε το «Squid Game», το οποίο έγινε η πιο δημοφιλής σειρά στην ιστορία του Netflix παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ.
Το streaming ήταν καλό για τον πολιτισμό;
Ω, νομίζω ότι ήταν εξαιρετικό για τον πολιτισμό. Με έναν παράξενο τρόπο, πιστεύω ότι συνέβαλε στο να γίνει ο κόσμος ένα πιο ασφαλές μέρος. Γνωρίζεις κουλτούρες απ’ όλο τον κόσμο με έναν τρόπο που σε κάνει να έχεις μεγαλύτερη κατανόηση και συμπόνια. Δεν ξέρω αν έχετε δει την ταινία «A Separation» από το Ιράν. Είναι η ιστορία ενός ζευγαριού που χωρίζει στο Ιράν και, καθώς τη βλέπεις, συνειδητοποιείς πόσα κοινά έχουμε όλοι μεταξύ μας.
Αλλά δεν σε απομονώνει κιόλας; Δηλαδή έχω τη δική μου μοναδική εμπειρία, τις δικές μου επιλογές και μου προτείνονται συνέχεια τα ίδια. Η ιδέα της κοινής κουλτούρας δεν απομακρύνεται κάπως;
Δείτε την περίπτωση του «Baby Reindeer»: έγινε τεράστια επιτυχία στο Ηνωμένο Βασίλειο και με τον τρόπο που λειτουργεί το Netflix, ο αλγόριθμος το προωθούσε όλο και περισσότερο. Διότι όταν κάτι γίνεται πολύ μεγάλο σε μια χώρα, είναι πιθανό να βρει κοινό και σε άλλες χώρες. Και τελικά έγινε παγκόσμια επιτυχία.
Σκέφτομαι τα στούντιο του Hollywood που προσπαθούν να δημιουργήσουν παγκόσμια blockbusters, κάτι που θα είναι επιτυχημένο και στην Κίνα και στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Αργεντινή...
Νομίζω ότι η παγκοσμιοποίηση του αμερικανικού κινηματογράφου τον αποσυνέδεσε από το κοινό του. Το πάθος για τον κινηματογράφο έχει μειωθεί εξαιτίας αυτού.
Έχετε νέο επικεφαλής κινηματογραφικού περιεχομένου, τον Dan Lin, και αυτό μου δείχνει ότι αναπροσαρμόζετε τη στρατηγική σας. Μια κριτική που ακούγεται για το Netflix είναι ότι παράγετε υπερβολικά πολύ περιεχόμενο που δεν είναι τόσο ποιοτικό όσο θα μπορούσε, ειδικά στις ταινίες. Προσπαθείτε τώρα να κάνετε καλύτερες ταινίες;
Δεν συμφωνώ με την άποψη ότι η ποσότητα και η ποιότητα έρχονται σε σύγκρουση μεταξύ τους. Τα τελευταία πέντε χρόνια είχαμε 8 υποψήφιες ταινίες για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας στο Netflix (σ.σ. στην πραγματικότητα, ήταν 9). Το κινηματογραφικό μας περιεχόμενο είναι εξαιρετικό, απλώς δεν είναι όλο φτιαγμένο για όλους. Και δεν είναι υποχρεωτικό να είναι όλο για όλους.
Δεν ήταν πάντα δεδομένο ότι το Netflix θα έφτανε εδώ που είναι τώρα. Το 2022 η μετοχή σας κατέρρευσε κατά 70% μετά την απώλεια συνδρομητών για πρώτη φορά από το 2011. Ως επιχειρηματικό στέλεχος, τι κάνετε όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο;
Οποιαδήποτε μέρα μπορούμε να χάσουμε ή να κερδίσουμε 200.000 συνδρομητές. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που το ισοζύγιο έγινε αρνητικό, χάσαμε 200.000 συνδρομητές. Αλλά ίσως αυτό είναι το πλεονέκτημα τού να είσαι στην αγορά για πολύ καιρό. Έχουμε περάσει πολύ πιο δύσκολες περιόδους, ειδικά στα πρώτα μας χρόνια, πριν γίνουμε ανώνυμη εταιρεία εισηγμένη στο χρηματιστήριο.
Αυτό που κάνατε τότε, όμως, ήταν να εγκαταλείψετε κάποιες από τις θεμελιώδεις αρχές της εταιρείας, όπως το ότι δεν θα είχατε διαφημίσεις. Εισαγάγατε ένα συνδρομητικό πακέτο με διαφημίσεις. Νιώσατε ότι προδίδετε την ταυτότητα της εταιρείας;
Δεν ήταν ότι είχαμε κάποια «θεμελιώδη αρχή» ενάντια στη διαφήμιση. Το «χωρίς διαφημίσεις» ήταν απλώς η αντίθεσή μας απέναντι στην τηλεόραση, όπως το «χωρίς χρεώσεις καθυστέρησης» ήταν η αντίθεσή μας απέναντι στα βιντεοκλάμπ την εποχή των dvd. Τι δεν αρέσει στους ανθρώπους στην τηλεόραση; Να βλέπουν διαφημίσεις και να περιμένουν μια ολόκληρη εβδομάδα για το επόμενο επεισόδιο. Στη σημερινή εποχή της απεριόριστης επιλογής, συνειδητοποιήσαμε ότι δεν προσφέραμε επιλογές σε εκείνους που δεν έχουν πρόβλημα με τις διαφημίσεις και θέλουν χαμηλότερη τιμή. Έτσι, για εμάς ήταν μια κίνηση που διεύρυνε την αγορά, δίνοντας περισσότερες επιλογές σε όσους ήθελαν μια πιο οικονομική λύση και δεν ενοχλούνταν από τις διαφημίσεις.
Θέλω να σας ρωτήσω λίγο περισσότερα για εσάς ως επιχειρηματικό στέλεχος. Το 2020 στηρίξατε το κίνημα «Black Lives Matter». Κατά την εισβολή στην Ουκρανία αποσύρατε το Netflix από τη Ρωσία. Όμως, φαίνεται πως η εταιρική ακτιβιστική δράση αρχίζει να φθίνει. Αναρωτιέμαι πώς το βλέπετε αυτό.
Όταν μιλάμε για διαφορετικότητα, αυτή θα πρέπει να περιλαμβάνει τα πάντα -και τη διαφορετικότητα στη σκέψη. Αυτό καθιστά τον πολιτικό ακτιβισμό των εταιρειών πολύ δύσκολο, επειδή οι άνθρωποι έχουν διαφορετικές απόψεις, ιδέες και σκέψεις, και μια εταιρεία εκπροσωπεί πολλά διαφορετικά κοινά. Έτσι, πιστεύω ότι οι εταιρείες πρέπει να είναι πολύ προσεκτικές στο πώς παρεμβαίνουν σε τέτοιες συζητήσεις.
Βέβαια, κάποιες φορές, κάτι είναι ξεκάθαρα άσπρο ή μαύρο, σωστό ή λάθος. Νομίζω ότι η αποχώρησή μας από τη Ρωσία ήταν η πιο ξεκάθαρη απόφαση από οτιδήποτε άλλο έχουμε κάνει. Είναι αδύνατο να λειτουργήσεις επιχειρηματικά στη Ρωσία χωρίς να συνεργάζεσαι με την κυβέρνησή της. Δεν το είδα ως πολιτική απόφαση. Το είδα ως κάτι που πρακτικά δεν μπορούσε είναι λειτουργικό.
Έχουμε δει εταιρείες στο Χόλιγουντ, όπως η Disney, και άλλες όπως η Google, να περιορίζουν τον ακτιβισμό στις εταιρείες τους. Λέτε ότι είναι μια δύσκολη ισορροπία. Ως εταιρεία που προσπαθεί να είναι «τα πάντα για όλους», πώς το διαχειρίζεστε αυτό;
Οι άνθρωποι έχουν πολύ διαφορετικές απόψεις για τον κόσμο. Είναι δύσκολο να πούμε ότι η δική μας οπτική μπορεί να εκπροσωπεί τις απόψεις όλων των μελών και όλων των εργαζομένων μας. Είναι ένας πήχης πολύ ψηλά, αλλά αυτός είναι ο πήχης που θα ήθελα να φτάσουμε. Παρεμπιπτόντως, δεν ξέρω γιατί τα τελευταία δύο χρόνια οι άνθρωποι άρχισαν να περιμένουν από τους επικεφαλής των εταιρειών να παίρνουν θέση σε αυτά τα ζητήματα. Δεν συνέβαινε παλιότερα.
Ποιος είναι, λοιπόν, ο ανταγωνιστής σας τώρα;
Ανταγωνιζόμαστε για τον χρόνο που περνά κάποιος μπροστά στην οθόνη. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συμπεριλαμβανομένου του YouTube, οι άλλες streaming πλατφόρμες, το gaming.
Ώρα παιχνιδιού στο «Squid Game: The Trials», μια διαδραστική εμπειρία βασισμένη στο δημοφιλές, δυστοπικό franchise του Netflix, στο Los Angeles.
Το YouTube είναι στην πραγματικότητα μεγαλύτερο από εσάς. Είναι κυρίως δωρεάν. Και εσείς δεν είστε δωρεάν. Πώς ανταγωνίζεστε το δωρεάν;
Πρέπει να αξίζουμε τα λεφτά μας κάθε στιγμή. Να είμαστε πάντα καλύτεροι: στο περιεχόμενο, στην επιλογή του, στο να δημιουργούμε συζητήσεις γύρω από αυτό, ώστε να γίνεται κάτι που «πρέπει να δεις».
Κοιτάζοντας το μέλλον, τι σας ανησυχεί περισσότερο;
Το μεγαλύτερο άγχος μου είναι η εσωτερική λειτουργία. Είναι μια πολύ διαφορετική εταιρεία με 270 εκατομμύρια συνδρομητές σε όλο τον κόσμο, σε σύγκριση με τότε που μπήκα στην εταιρεία και είχαμε 175.000 συνδρομητές που έπαιρναν dvd στις ΗΠΑ. Το πώς εξελίσσεις την εταιρεία, το πώς δεν γίνεσαι πολύ νοσταλγικός ή υπερβολικά ρομαντικός για το παρελθόν, είναι σημαντικό. Οι ταινίες, τα παιχνίδια, η τηλεόραση, το stand-up comedy, όλα αυτά είναι πραγματικές μορφές τέχνης. Αν δεν είναι, τότε απλά γεμίζουμε κάποια ώρα κάποιων -και τότε θα ανησυχούσα πολύ για το TikTok.
Η αξιολόγηση είναι μέρος κάθε επιχείρησης ψυχαγωγίας. Τι δεν είναι κατάλληλο για το Netflix;
Δεν νομίζω ότι υπάρχει μια ξεκάθαρη απάντηση, γιατί η καλύτερη εκδοχή κάποιου πράγματος μπορεί να λειτουργήσει πολύ καλά για το Netflix, ακόμα κι αν μέχρι τώρα δεν έχει αποδώσει. Υπάρχουν, όμως, κάποια προφανή παραδείγματα, όπως το ότι δεν ασχολούμαστε με έκτακτες ειδήσεις και παρόμοια θέματα, γιατί πιστεύω ότι υπάρχουν ήδη πολλά άλλα μέσα γι’ αυτό. Οι άνθρωποι δεν έρχονται σε μας για κάτι τέτοιο.
Πώς σκέφτεστε τις πιθανές δημιουργικές παραχωρήσεις και τις συνέπειες της χρήσης της Τεχνητής Νοημοσύνης (A.I.).
Πιστεύω ότι η A.I. είναι μια φυσική εξέλιξη πραγμάτων που ήδη συμβαίνουν στον δημιουργικό χώρο. Τα ψηφιακά σκηνικά δεν αντικατέστησαν τα γυρίσματα σε πραγματικές τοποθεσίες. Σεναριογράφοι, σκηνοθέτες, μοντέρ θα χρησιμοποιήσουν την A.I. ως εργαλείο για να κάνουν τη δουλειά τους καλύτερα, πιο αποδοτικά και πιο αποτελεσματικά. Και στην καλύτερη περίπτωση, για να βάλουν στην οθόνη πράγματα που διαφορετικά θα ήταν αδύνατο να δημιουργηθούν.
Σκεφτείτε το τεράστιο άλμα από το χειροποίητο animation στο ψηφιακό animation και δείτε πόσο περισσότερους ανθρώπους απασχολεί η βιομηχανία του animation σήμερα. Θυμηθείτε πόσο αντιστάθηκαν όλοι στο home video. Για δεκαετίες, τα στούντιο δεν παραχωρούσαν άδειες για ταινίες στην τηλεόραση. Κάθε τεχνολογική εξέλιξη στην ψυχαγωγία έχει συναντήσει αντίσταση αρχικά, αλλά τελικά έχει αποδειχθεί ότι αναπτύσσει τον κλάδο. Δεν βλέπω γιατί αυτή η περίπτωση είναι διαφορετική.
Ίσως η διαφορά να είναι ότι όλες αυτές οι τεχνολογίες άνοιξαν δημιουργικούς δρόμους, ενώ πολλοί φοβούνται ότι η A.I. μπορεί στην πραγματικότητα να υποκαταστήσει τους δημιουργούς.
Έχω περισσότερη πίστη στους ανθρώπους από αυτό. Πραγματικά. Δεν πιστεύω ότι ένα πρόγραμμα A.I. θα γράψει καλύτερο σενάριο από έναν σπουδαίο σεναριογράφο ή ότι θα αντικαταστήσει μια εξαιρετική ερμηνεία ή ότι δεν θα μπορούμε να καταλάβουμε τη διαφορά. Η A.I. δεν πρόκειται να σου πάρει τη δουλειά. Αυτός που θα τη χρησιμοποιήσει σωστά, μπορεί να σου πάρει τη δουλειά.
© 2024 The New York Times Company