Αν υπάρχει κάτι που έγινε προφανές το προηγούμενο διάστημα, είναι ότι η γερμανική κυβέρνηση δεν θέλει τώρα οποιαδήποτε ρύθμιση για το ελληνικό χρέος, ενόψει των εκλογών στη χώρα της.

Κι ας γνωρίζει ότι κάτι τέτοιο προκαλεί ζημία στην ελληνική οικονομία, κι ας γνωρίζει ότι τόσο το ΔΝΤ όσο και η Κομισιόν και η ΕΚΤ είναι υπέρ μιας ρύθμισης, έστω και προσωρινής, προκειμένου να μειωθεί το ρίσκο χώρας και να αυξηθούν οι επενδύσεις.

Ο κ. Σόιμπλε και οι συν αυτώ προτάσσουν το συμφέρον της παράταξής τους κι έχουν πολλές πιθανότητες να κερδίσουν το παιχνίδι και σε αυτή τη φάση. Άλλωστε ο κ. Σόιμπλε δεν χάνει ευκαιρία να προωθεί τα γερμανικά συμφέροντα όπου μπορεί, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη δήθεν «κριτική» του για τους Έλληνες εφοπλιστές, προς όφελος της γερμανικής ναυτιλίας.

Η αποκάλυψη των πρακτικών του τελευταίου Eurogroup από το Euro2day.gr επιβεβαίωσε παλαιότερες πληροφορίες που είχαμε παρουσιάσει, για την άτυπη «συμφωνία» μεταξύ ΔΝΤ και Γερμανίας, να μη φέρουν σε δύσκολη θέση την κα Μέρκελ πριν τις γερμανικές εκλογές, τον Σεπτέμβρη του τρέχοντος έτους.

Η λύση που φαίνεται να επιθυμούν οι Γερμανοί αφορά στη μετάθεση του θέματος της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους σε χρόνο μετά τις εκλογές τους και στη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα χωρίς χρηματοδότηση, ή με ελάχιστη χρηματοδότηση, με τον τρόπο που επισήμανε την Παρασκευή ο Dr Money.

Η μάχη οπισθοφυλακών που δίνει ο «πολύς» κ. Σόιμπλε για το θέμα του ελληνικού χρέους, προσπαθώντας να αφήσει όσο το δυνατόν πιο αόριστες τις ρυθμίσεις κι αποφεύγοντας όπως ο διάολος το λιβάνι οποιαδήποτε δέσμευση για μείωση των επιτοκίων, μόνο ανεξήγητη δεν είναι.

Ενόψει εκλογών, το τελευταίο που θα ήθελε η παράταξη της κας Μέρκελ είναι να δει τους ευρωσκεπτικιστές της χώρας να κάνουν σημαία την απώλεια χρημάτων εκ μέρους του πάντα συντηρητικού Γερμανού φορολογούμενου.

Ωστόσο, οι επαΐοντες -και όχι μόνον αυτοί- γνωρίζουν ήδη ότι αργά ή γρήγορα το ελληνικό χρέος θα ρυθμιστεί με έναν τρόπο που θα θυμίζει τα perpetual bonds, τα λεγόμενα ομόλογα «αέναης» λήξης.

Στο προηγούμενο σχόλιο εκφράσαμε την άποψη ότι είναι πολύ πιθανό να «ξύνουμε τον πάτο του βαρελιού της οικονομικής κρίσης», στο οποίο έχει πέσει η χώρα τα τελευταία οκτώ χρόνια.

Στην εβδομάδα που μεσολάβησε, έγινε άμεσα ορατό ότι έχει υπάρξει μια αλλαγή ψυχολογίας τόσο στην αγορά ομολόγων όσο και στο Χρηματιστήριο, ενώ αισιόδοξες δηλώσεις που καταδεικνύουν την αλλαγή κλίματος που έχει ξεκινήσει, έγιναν και από αρκετούς επιχειρηματίες.

Με άλλα λόγια, είναι προφανές ότι υπάρχει μια μεταστροφή προς θετικές προσδοκίες, καθώς «η αγορά», τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, αρχίζει να προεξοφλεί εξελίξεις στο θέμα του χρέους και της ένταξης των ομολόγων της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Επτά χρόνια μετά την υπογραφή του πρώτου μνημονίου, την 8η Μαΐου του 2010, κι αμέσως μετά την ανακοίνωση της συμφωνίας με τους εκπροσώπους των θεσμών (που αναμένεται να επικυρωθεί στο προσεχές Eurogroup), υπάρχει για πρώτη φορά η αίσθηση, σε έμπειρους παράγοντες της αγοράς, ότι ενδεχομένως αυτό το διάστημα «ξύνουμε τον πάτο του βαρελιού» της ελληνικής κρίσης.

Με την προϋπόθεση όμως ότι η Ελλάδα θα λάβει σύντομα το απαραίτητο «αντίδωρο» στο θέμα του χρέους, ήτοι μια υπόσχεση για την αναδιάρθρωσή του, αρκετά σαφή ώστε να επιτρέψει στον πρόεδρο της ΕΚΤ να εντάξει τη χώρα μας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, το περίφημο πλέον QE. Και με δεύτερη -αλλά εξίσου απαραίτητη- προϋπόθεση ότι η κυβέρνηση θα κινητοποιηθεί προκειμένου να ενισχύσει τις επενδύσεις και την ανάπτυξη, είτε πρόκειται για ξένους, είτε για Έλληνες επενδυτές και επιχειρηματίες.