Η κίνηση του προέδρου Τραμπ να αποσύρει αμερικανικά στρατεύματα από περιοχές της Συρίας, ανοίγοντας έτσι δρόμο για την τουρκική εισβολή που έχει ως πρώτο στόχο τους Κούρδους, δικαιολογημένα ξεσήκωσε κύματα κατακραυγής όχι μόνο στις πρωτεύουσες της Δύσης αλλά ακόμη και ανάμεσα σε πιστούς συμμάχους του, μέσα στην αμερικανική γερουσία.

Δεν θα ασχοληθούμε στο σημείωμα αυτό τόσο με τις τοπικές επιπτώσεις, παρά μόνον για να αναφέρουμε ότι πρόκειται για τη δεύτερη αμερικανική «προδοσία» έναντι των Κούρδων (σ.σ. η πρώτη συνέβη, κατά την άποψη των Κούρδων, όταν ο πατήρ Μπους απέφυγε να γκρεμίσει το καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ, κατά τον πρώτο πόλεμο στον Περσικό), παρότι οι τελευταίοι έχουν αποδειχθεί οι πλέον αξιόπιστοι σύμμαχοι των ΗΠΑ στην περιοχή (εξαιρουμένου του Ισραήλ) κι ότι απειλεί να διαταράξει τις ευρύτερες ισορροπίες δυνάμεων στην περιοχή, ενισχύοντας την επιρροή του καθεστώτος Άσαντ και της Ρωσίας.

Για μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα, με πολλά βουνά και νησιά, με υπογεννητικότητα κι ελάχιστες πρωτογενείς πλουτοπαραγωγικές πηγές, ο πιο πολύτιμος πόρος δεν μπορεί παρά να είναι τα «μυαλά» των νέων ανθρώπων, που θα καθορίσουν το μέλλον της σε έναν κόσμο που ολοένα και περισσότερο εξαρτάται από τη γνώση και την τεχνολογία.

Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να αφήνει κανένα μυαλό να πάει χαμένο, ανεξάρτητα από την οικονομική και την κοινωνική κατάσταση της οικογένειάς του. Είναι λοιπόν ευτύχημα ότι η χώρα μας διαθέτει δωρεάν παιδεία σε όλες τις βαθμίδες της, αλλά και πολύ σημαντικό το γεγονός ότι το ποσοστό των νέων που αποκτά τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι από τα υψηλότερα της Ευρώπης.

Όπως έχει επισημάνει από καιρό η στήλη, οι σχέσεις Αθήνας - Άγκυρας αποτελούν κρίσιμη απειλή, τόσο για την κυβέρνηση όσο και για τη χώρα. Ωστόσο, πέρα από τη γνωστή διάσταση της Κύπρου, που εδώ και δέκα χρόνια ταυτίζεται με τα ευρύτερα ελληνικά συμφέροντα, τα τελευταία χρόνια, οι σχέσεις μας με τη γείτονα έχουν γίνει τριγωνικές, καθώς επηρεάζονται τα μέγιστα από τις σχέσεις της Τουρκίας με την υπόλοιπη Ευρώπη και από το λεγόμενο μεταναστευτικό.

Από τη μια πλευρά, η μεταναστευτική «ροή» κι ο έλεγχος της στρόφιγγας στα τουρκικά σύνορα προς Δυσμάς, έχει εξελιχθεί σε στρατηγικό «ατού» της Τουρκίας, σε ένα μέσο εκβιασμού πρακτικά, τόσο απέναντι στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Κι από την άλλη, η ίδια αυτή ροή, πέρα από τις δυσχέρειες που δημιουργεί στη χώρα μας, αποτελεί εν δυνάμει απειλή σε ό,τι αφορά την ενδο-απομόνωση της χώρας μας από τους ίδιους της τους εταίρους, προκειμένου να περιοριστεί η εκτόνωση σε άλλες χώρες, στο εσωτερικό της γηραιάς ηπείρου.

Στο σχόλιο της προηγούμενης Δευτέρας είχε επισημανθεί η ευρύτερη σημασία της επένδυσης στο Ελληνικό και του «σήματος» που θα δώσει μια αύξηση κεφαλαίων στη Lamda Development, προς τους επενδυτές που παρατηρούν τις εξελίξεις στην εγχώρια αγορά.

Η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου ανακοινώθηκε μέσα στην ίδια εβδομάδα κι όπως αποδείχθηκε, έχει και εντελώς ελληνική σφραγίδα, καθώς η μεγάλη αύξηση των 650 εκατ. ευρώ θα καλυφθεί από τον όμιλο Λάτση με τη συμμετοχή δύο ακόμη ελληνικών ομίλων, του ομίλου Olympia (συμφερόντων Πάνου Γερμανού) και της VNK Capital της οικογενείας Κάτσου, που συνολικά επενδύουν περίπου 100 εκατ. ευρώ.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι εξαγγελίες της νέας κυβέρνησης έχουν εδραιώσει υψηλές προσδοκίες τόσο στο μέτωπο των επενδύσεων και των αποκρατικοποιήσεων, όσο και γενικότερα στην «αγορά», εδραιώνοντας μια τάση που είχε άλλωστε εκδηλωθεί έντονα, από τη στιγμή που διαπιστώθηκε ότι ήταν το αδιαφιλονίκητο «φαβορί» των εθνικών εκλογών.

Σε ό,τι αφορά το Χρηματιστήριο, πέρα από την πορεία των τιμών, οι προσδοκίες αυτές έχουν καταστεί έκδηλες και από το γεγονός ότι σε ορισμένες μετοχές έχει εκδηλωθεί, έστω και κερδοσκοπικά, μια τάση συγκέντρωσης «χαρτιών», προκειμένου να δημιουργηθεί όφελος από την περαιτέρω άνοδο.