Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα κάνει μονομερείς κινήσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταργήσει το μνημόνιο, αλλά αυτό δεν είναι μονομερής κίνηση, είναι κυριαρχικό δικαίωμα της χώρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει σκληρή διαπραγμάτευση, θα αυξήσει τους βασικούς μισθούς, θα φτιάξει δίχτυ ασφαλείας για τους φτωχούς, θα σταματήσει τη λιτότητα και θα φέρει με άλλον τρόπο την ανάπτυξη.

Όλα αυτά ακούγονται καθημερινά και επί της ουσίας θεωρούν περίπου δεδομένο ότι η άλλη πλευρά (οι δανειστές μας) θα υποχωρήσει μπροστά στα ατράνταχτα(;) επιχειρήματα του ΣΥΡΙΖΑ και τη «νωπή» ετυμηγορία του ελληνικού λαού.

Εδώ και πέντε χρόνια, ο ελληνικός λαός δοκιμάζεται σκληρά. Διότι με ευθύνη των πολιτικών της ηγεσιών, η χώρα βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού, υπερδανεισμένη, με οικονομία μη ανταγωνιστική, επικεντρωμένη στις κρατικές δαπάνες και στην κατανάλωση. 

Παρά τις τεράστιες αδυναμίες των κυβερνήσεων που ακολούθησαν, μέσα στο 2014 άρχισαν να φαίνονται οι καρποί αυτών των αναγκαστικών «θυσιών», που, ας μη γελιόμαστε, έθιξαν πολύ περισσότερο τη μεσαία τάξη και τους οικονομικά αδύναμους.

Οι τρύπες του προϋπολογισμού έκλεισαν, η ανταγωνιστικότητα άρχισε να αυξάνεται, το εξωτερικό ισοζύγιο ισορρόπησε, ακόμη και η κατανάλωση άρχισε δειλά-δειλά να αυξάνεται.

Κατά πώς δείχνουν τα πράγματα, βαδίζουμε ολοταχώς προς ένα μέλλον που κινδυνεύει να μοιάζει δυσάρεστα με την ελληνική δεκαετία του 1960. Η πόλωση μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης κινείται σε υψηλότατα επίπεδα, την ώρα που θα έπρεπε να μιλάμε για «συναίνεση» και για «εθνικό σχέδιο».

Ο ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα, φοβούμενος ότι ίσως και να συγκεντρωθούν τελικά οι 180 βουλευτές για την εκλογή Προέδρου, έσπευσε να μιλήσει για «αποστασίες», επιχειρώντας να αφαιρέσει από οποιονδήποτε βουλευτή άλλου κόμματος την ψήφο υπέρ της εκλογής αυτού, πριν ακόμη ανακοινωθούν οι υποψήφιοι.

Δεν πιστεύω ότι υπάρχει άλλη χώρα που να ασπάζεται τις θεωρίες συνωμοσίας, περισσότερο από την Αμερική. Από το αν ζει ή όχι ο Έλβις Πρίσλεη, μέχρι τους εξωγήινους και τους διάφορους αστικούς μύθους, οι πολίτες της ισχυρότερης χώρας του κόσμου φαίνεται να έχουν έφεση στο θέμα.

Κι αυτός, δυστυχώς, είναι ο μόνος χώρος στον οποίο έχουν σκληρό ανταγωνισμό από τους Έλληνες. Μόνο που στη χώρα μας, οι θεωρίες συνωμοσίας, δεν αφορούν τη ζωή υπέρλαμπρων σταρ, ή θεάσεις εξωγήινων. Κυρίως φαίνεται να αφορούν τα δεινά που ενίοτε μας πλήττουν, κι αυτό κατά κανόνα προκειμένου να ξεπεράσουμε τις -συχνά τεράστιες- ευθύνες που μας αναλογούν.

Για ποιο λόγο η τρόικα εμφανίζεται πλέον τόσο σκληρή απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση, παρότι γνωρίζει τις πολιτικές συμπληγάδες κάτω από τις οποίες η τελευταία κινείται; 

Η εκτίμηση πολλών παρατηρητών είναι σαφής. Μεταξύ των δανειστών μας κυριαρχεί η άποψη πως είτε πρόκειται για την σημερινή, είτε για μια πιθανή νέα κυβέρνηση, από ελληνικής πλευράς υπάρχει σοβαρό έλλειμμα αξιοπιστίας. Κι ότι η σκληρή στάση της τρόικας, απέναντι στη συγκυβέρνηση, αποτελεί μήνυμα και για την όποια επόμενη κυβέρνηση.