Με την τρίτη μεγαλύτερη άνοδο, από συστάσεως του τραπεζικού δείκτη, τα λεγόμενα ισχυρά χέρια κατέστησαν σαφές πως εννοούν και ρυθμίζουν το παιχνίδι στο Χρηματιστήριο Αθηνών.

Στο σχετικό θέμα του Θανάση Σταυρόπουλου καταγράφεται όχι μόνο το θηριώδες ποσοστό του 25,8%, αλλά και πολλές ενθαρρυντικές ενδείξεις που ακριβώς επειδή δεν περιορίζονται στον χρηματοπιστωτικό τομέα δίνουν άλλη -πιο ενδιαφέρουσα- διάσταση στη χθεσινή ακραία κίνηση.

Στις 1.043,28 μονάδες ο Γενικός Δείκτης, με τοπική κορυφή ημέρας στις 1.057,71, στις 351,24 μονάδες ο Ftse Large Cap, με τις τράπεζες να δίνουν τα ρέστα τους αλλά και τον Ft Mid να πιάνει αξιοζήλευτα επίπεδα.

Ειδικά ο τελευταίος δείκτης, για ακόμη μία -πολλοστή- φορά επιβεβαίωσε τον χαρακτήρα του προπομπού, τον ορισμό του σηματωρού που του αποδίδεται μετά τον απεγκλωβισμό του από τα ελάχιστα πέρυσι τον Ιούνιο.

Προφανώς, το ποντάρισμα που επιχειρείται αυτήν την περίοδο έχει και αίτια και αφορμές. Η κίνηση της Morgan Stanley να προτείνει επαναπροσέγγιση των ελληνικών ομολόγων, στη συγκυρία όπου τα spreads του 10ετούς ελληνικού κρατικού τίτλου υποχωρούν στα προ μνημονίου επίπεδα, σε συνδυασμό με το γενικότερο κλίμα που έχει διαμορφωθεί στις ευρωπαϊκές αγορές και στη Wall δημιουργούν ένα πλαίσιο που οδηγεί υψηλότερα και το Χ.Α.

Κολλημένη με τα ρεκόρ η Wall απ' ό,τι διαβάζουμε σε σχετικό θέμα του euro2day, σε υψηλά πολλά ευρωπαϊκά χρηματιστήρια, το ευρώ, τη στιγμή που η Die Welt και ο Μ. Ντράγκι αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο δημιουργίας προϋποθέσεων ακόμη μιας φούσκας.

Συν τοις άλλοις, ο ορίζοντας των γερμανικών εκλογών (22/9) δίνει στις αγορές έναν σχετικά ασφαλή οδηγό-πλαίσιο για τη συνέχεια. Προφανώς το τελευταίο που θα ήθελε και θα επιδίωκε το Βερολίνο σε αυτήν την προεκλογική πλέον περίοδο θα ήταν μία επαναφορά στο προσκήνιο της κρίσης ή της δημιουργίας αναφλέξεων και ανισορροπιών.

Μπορεί να πάνε οι αγορές με τρόπο που να διευκολύνει τους γερμανικούς χειρισμούς και σχεδιασμούς προς τον Σεπτέμβριο; Πιθανότατα ναι.

Το Χ.Α. δύσκολα θα έμενε εκτός παιδιάς, πόσο μάλλον που συντρέχουν και εγγενείς λόγοι για μία ελληνική μόχλευση.

Καλπασμός εχθές για Alpha Bank, Πειραιώς και Εθνική αλλά και για τη Eurobank, με θεαματική αύξηση των συναλλαγών, δικαιώνει όσους εκτιμούσαν πως η άτσαλη διόρθωση του πρόσφατου διημέρου ήταν ένα απόλυτα συντονισμένο μάζεμα από τα ισχυρά χέρια και παίκτες που ξέρουν περισσότερα από τον μέσο επενδυτή αυτής της φάσης.

Κατά 24,25% έχει ενισχυθεί η μετοχή της Alpha Bank σε διάστημα εβδομάδας και 121,71% σε διάστημα μηνός! Με την Πειραιώς, την Εθνική και τη Eurobank να παίζουν στον ίδιο ρυθμό....
 
Εκτίμησή μας από τα χαμηλά της προηγούμενης εβδομάδας ήταν, πως εν όψει των ΑΜΚ της αποκοπής κ.λπ., θα επιχειρηθεί να δημιουργηθεί ένα μαξιλάρι στις τιμές των μετοχών των συστημικών τραπεζών. Επιπρόσθετα, θεωρούσαμε πολύ λογικό ένα ποντάρισμα διορατικών παικτών στην προοπτική της ανακεφαλαιοποίησης των τεσσάρων ομίλων.

Το ότι μετά τη σχετική διαδικασία κεφαλαιακής ενίσχυσής τους η καθαρή θέση ορισμένων τραπεζών γυρίζει σε θετική από αρνητική ή ότι ισχυροποιείται της Alpha Bank και της Πειραιώς δεν είναι επαρκής λόγος για ένα ποντάρισμα;

Προφανώς και ναι, από τη στιγμή μάλιστα που βοηθά ο διεθνής περίγυρος και η κυβέρνηση και το οικονομικό επιτελείο προσπαθούν να αξιοποιήσουν στο έπακρον (μέσω επικοινωνιακής υπερπροβολής) την ευκαιρία.

Σε σχετικό θέμα της Αναστασίας Παπαϊωάννου αναφέρονται σχέδια της Πειραιώς για τη δημιουργία επενδυτικής τράπεζας.

Ωστόσο, εκτός αυτών, συντρέχουν λόγοι που σχετίζονται με την εκχώρηση του 33% του ΟΠΑΠ, τη σύναψη του ομολογιακού των Ελληνικών Πετρελαίων, με την ανάλογη προσπάθεια της Frigoglass. Με ακριβούς όρους, πράγματι 2-3 ελληνικές επιχειρήσεις (είχε προηγηθεί ο Τιτάνας) επιχειρούν να ξαναβγούν στις αγορές και τα καταφέρνουν. Τα αποτελέσματα του ΟΤΕ θεωρούνται υψηλότερα των εκτιμήσεων κι οι Γερμανοί της Deutsche Telekom δηλώνουν ικανοποιημένοι από τη διοίκηση και τα αποτελέσματα της επένδυσής τους. Αποτέλεσμα η επαναφορά... μύχιας πρότασης ισχυρής επενδυτικής ομάδας (με σημαντική θέση στο Μ.Κ. του ΟΤΕ) για το ενδεχόμενο διανομής μερίσματος.

Όσο και εάν θέλουμε να... εθελοτυφλούμε, η εικόνα (κυρίως) της αγοράς ουδεμία σχέση έχει με αυτήν προ ενός έτους, όταν πρωτοσέλιδα έπαιζε η προοπτική ενός Grexit. Άλλωστε η αναβάθμιση της μετοχής του Οργανισμού στον δείκτη MSCI συνέβαλε και αυτή με τον τρόπο της. Όπως επίσης κι η έμμεση αναβάθμιση της μετοχής του ΟΠΑΠ. 

Η Ελλάκτωρ (καλώς ή κακώς) επιβεβαιώνει την κυριαρχία της στον εγχώριο κατασκευαστικό κλάδο, ο αρμόδιος υπουργός επιχειρεί να παρουσιάσει το πέρασμα του ποσοστού της Hochtief στο καναδικό σχήμα ως... ελληνική επιτυχία (εντάξει, είπαμε, αλλά όχι και έτσι, και εν τέλει κάποια στιγμή ας μάθουμε πως η Hochtief έχει πάψει προ καιρού να είναι αμιγώς γερμανικών συμφερόντων εταιρεία, αντιθέτως ισπανικών θα λέγαμε).

Από τεχνική πλευρά, η ανοδική κίνηση του Ft Mid έγκαιρα και πειστικά ήταν η πρώτη εναθρρυντική ένδειξη που καταγράφηκε από αρκετούς παίκτες, και υπενθυμίστηκε από το euro2day.

Όπως η επιβεβαίωση των χαμηλών στηρίξεων του Ftse Large Cap αμέσως μετά. Κυρίως όμως η ακραία διακύμανση του τραπεζικού δείκτη από τα ελάχιστα της προηγούμενης εβδομάδας μέχρι τη χθεσινή ενδοσυνεδριακή αντίδρασή του προς τις 200 μονάδες.

Επιπλέον, η πειστικότητα της συμπεριφοράς μετοχών όπως του ΟΠΑΠ ή του ΟΤΕ και τελευταία της ΔΕΗ. Αλλά και της ευκολίας με την οποία απορροφήθηκε η προσφορά σε μετοχές-σηματωρούς όπως θεωρούμε τον Μυτιληναίο, τη MIG, τα ΕΧΑΕ αλλά και την Ελλάκτωρ, τα Ελληνικά Πετρέλαια και βεβαίως τη Σωληνουργεία Κορίνθου ή τη ΓΕΚ-Τέρνα, τον Φουρλή και την Ιντρακόμ από τα θεωρούμενα μεσαία.

Θυμίζουμε τις χθεσινές συναλλαγές των 168,4 εκατ. ευρώ με 98 εκατ. τεμάχια και πολλά πακέτα κυρίως στον ΟΤΕ αλλά και ένα του 1.380.000 στο 1,30 ευρώ της Alpha Bank. Επίσης, την πιο ισομερή ανάπτυξη περισσότερων δυνάμεων μετά τη... μεταγραφή της ΕΕΕ και στον Ftse 100.