Η κυβέρνηση «σπρώχνει» για έμμεση αναθεώρηση του Μνημονίου με την Αγγελική Παπαμιλτιάδου να αποκαλύπτει, πως «...σιγά - σιγά και αθόρυβα ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, σε συνεργασία με τον υπουργό οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα σχεδιάζουν αλλαγές του τρόπου αξιολόγησης των μεγεθών της ελληνικής οικονομίας και του ποσοστού μέτρησης της επίπτωσης του ελλείμματος πάνω στο χρέος».

Γίνεται λόγος για «κρυφό σχέδιο Σαμαρά» σύμφωνα με την Αγγελική, η οποία σημειώνει, ότι «... το σχέδιο εξελίσσεται υπό το πρίσμα ότι τα δημόσια οικονομικά πάνε καλύτερα και η οικονομία, με τη βοήθεια κοινοτικών κονδυλίων μπορεί να αναπτυχθεί από το 2014. Αν αυτό «περάσει», θα επιτρέψει την αλλαγή στάσης των ελεγκτών της τρόικας και την ελαστικοποίηση κάποιων όρων του μνημονίου».

Θα έλεγε κάποιος, πως 1-2 ρηξικέλευθες ενέργειες στον χώρο της οικονομίας είναι άμεσα απαραίτητες, καθώς η χθεσινοβραδυνή...παρωδία και μάλιστα σε τρεις πράξεις φαίνεται να εξαντλεί τα ελάχιστα ψήγματα υπομονής, που έχουν απομείνει σε όλο και λιγότερους κατοίκους αυτής της χώρας. ΄Η...μέτρα και το ταχύτερο δυνατόν «αιμοδότηση» της οικονομίας-κοινωνίας ΕΧΘΕΣ ή οδηγούμεθα σε ολοκληρωτικό αδιέξοδο.

Το ΧΑ συνεκτιμά, προσμετρά όλα τα τεκταινόμενα, τις εξελίξεις με τα ισχυρά χέρια να συνεχίζουν να ποντάρουν και να προεξοφλούν ανάλογα. Ο Large Cap μπορεί να ...παλινδρόμησε σε επιτρεπτά- από τεχνική πλευρά- όρια, «έκλεισε» στις 324 μονάδες διατηρώντας απόσταση σχετικής ασφάλειας από το κρίσιμο χαμηλό όριο των 310 μονάδων.

Στις τράπεζες η κατάσταση λίγο ως πολύ στα γνωστά με τον Γιώργο Παπανικολάου να αναφέρεται στα αυτονόητα. Πως δηλαδή «... ένας από τους βασικούς στόχους της διαδικασίας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, με βάση τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές που κατά κανόνα τίθενται από την τρόικα, είναι η διασφάλιση της συμμετοχής επενδυτών. Κι αυτό προκειμένου να διατηρηθεί ο ιδιωτικός χαρακτήρας τους, ώστε να μην βρεθεί μια χώρα της ευρωζώνης με κρατικό τραπεζικό σύστημα, αλλά και να διασφαλιστεί ότι οι απώλειες δημοσίου χρήματος από την επιβεβλημένη στήριξη των τραπεζών θα είναι οι μικρότερες δυνατές».

Ωστόσο, όπως πολύ εύστοχα θυμίζει/προειδοποιεί «ο... διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες» δηλαδή «...οι ιδιώτες επενδυτές (πολλοί από αυτούς κυριολεκτικά «καμένοι» από τις συνέπειες του PSI στις τραπεζικές μετοχές) καλούνται να καταβάλουν το 10% των συνολικών κεφαλαίων στις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, προκειμένου να διατηρηθεί σε πρώτη φάση ο ιδιωτικός χαρακτήρας της κάθε τράπεζας». Και καθείς από τους εμπλεκόμενους, αρμόδιους και μεγαλόσχημους ας βγάλει τα συμπεράσματα του και ταυτόχρονα μεριμνήσει για τα δέοντα.

Πάντως ο τραπεζικός δείκτης αν και με τα... χίλια ζόρια παραμένει στην περιοχή (πέριξ των 220-230 μονάδων) έστω και...υποβασταζόμενος με πολλούς παίκτες να εκτιμούν, πως θα παραμείνει σε αυτή την κατάσταση μέχρις ότου ανακοινωθούν οι όροι και οι προϋποθέσεις των αυξήσεων κεφαλαίου.

Παράλληλα μη τραπεζικοί κλάδοι, τομείς και συγκεκριμένες εισηγμένες/μετοχές-σηματωροί αφήνουν μεικτές ενδείξεις. Για μερικές μετοχές του...25άρη η κλίση από τα τελευταία τοπικά υψηλά είναι εμφανής, σε άλλες επιχειρείται καταγραφή νέων υψηλών, ορισμένες κινούνται (από τεχνική πλευρά) επί...ξυρού ακμής. Εικόνα ενδεικτική της αβεβαιότητας, ρευστότητας αλλά και της προσδοκίας πως με την απαραίτητη-ενδιάμεση διόρθωση το ΧΑ θα συνεχίσει ανοδικά.

«Καύσιμα» όμως δεν υπάρχουν, ο ΟΤΕ με 1,2-3 δυνάμεις δεν αρκούν και οι βραχυπρόθεσμοι παίκτες συνεχίζουν να κατοχυρώνουν (τις τελευταίες 2-3 συνεδριάσεις) μέρος των θέσεων τους σε κάθε ανοδική αφορμή. Οπως χαρακτηριστικά συνέβη και εχθές με τις ρευστοποιήσεις θέσεων διορατικών παικτών να είναι ευδιάκριτες από τα υψηλά της εβδομάδας.

Για αυτό μένουμε στη μέχρι τώρα τακτική μας, ρευστοποιώντας μέρος των θέσεων στις αντιδράσεις του FTSE Large Cap προς τις 330 μονάδες, επαναγοράζουμε μικρότερο μέρος στις διορθώσεις προς τις 320 με τις 310 μονάδες να παραμένουν χαμηλό όριο και σημείο αναφοράς-συναγερμού.