Η Ιταλία προβληματίζει τις αγορές, αρχής γενομένης από τις ασιατικές. Το πρόβλημα όμως αφορά πρωτίστως την Ευρώπη, την Ε.Ε. και την ΕΚΤ, βεβαίως και το Βερολίνο, που, όσο και να θέλει να κρυφτεί πίσω από τις χθεσινές δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών, έχει αρχίσει να προβληματίζεται σφόδρα.

Οι κινήσεις των παικτών σε διάφορα μέτωπα των αγορών προοιωνίζονται τον επόμενο γύρο, που αυτήν τη φορά δεν θα έχει το «ελληνικό άλλοθι», τη βολική απαξίωση του εγχώριου συστήματος και τη λοιδορία της Αθήνας.

Τα ψέματα τελειώνουν, αφού ο… πυρετός για την Ιταλία φέρνει… ρίγη στη Γαλλία, τη στιγμή όπου η γερμανική βιομηχανική παραγωγή διορθώνει σε επίπεδα πέραν των εκτιμήσεων του DBI και της Deutsche Bank.

Για να δούμε τώρα, όπου τα πράγματα παρασοβαρεύουν και τα… ευχολόγια του W. Schaeuble πως η Ιταλία είναι πολύ μεγάλη για να σωθεί από το EFSF δεν αναχαιτίζουν την επέκταση του προβλήματος στη Γαλλία.

Επιμέναμε εδώ και καιρό, και θα επιμένουμε, να συνυπολογίζουμε και να προεξοφλούμε στο ευρύτερο πρόβλημα και τη Γαλλία, από τη στιγμή όπου τα spreads, τα CDSs και η γαλλική αγορά ομολόγων έχουν εισέλθει σε περίοδο έντονης ανόδου. Μία απλή ματιά και μόνο στις… γραμμούλες των γαλλικών ομολόγων προοιωνίζεται τη συνέχεια.

Απαραίτητα όλα αυτά από τη στιγμή όπου το Χ.Α., ακόμη και με λυμένο το σύνολο των εγγενών προβλημάτων, δεν θα μπορούσε να αυτονομηθεί από τις ξένες αγορές. Επιπρόσθετα, η νέα ενίσχυση της τιμής του χρυσού (προς τα 1.800 δολ. ανά ουγκιά) παραπέμπει σε διαδικασία προσέγγισης των 2.000 δολ. σε αυτήν ή στην αμέσως επόμενη φάση των αγορών.

Ωστόσο, ο αντιπροσωπευτικός S&P 500 παραμένει πάντα αρκετά πάνω από τις κρίσιμες 1.200 μονάδες (στις 1.261,12 χθες), ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη συνέχεια.

Εκτίμηση λιγοστών διορατικών παικτών (την οποία ασπαζόμαστε) είναι πως οι αγορές οδηγούνται στην... τελική λύση και δεν εννοούν μια ευρύτερη απόφαση για το ευρωπαϊκό πρόβλημα.

Αναφερόμενοι στις αγορές εννοούν τις αγορές και το χοντρό παιχνίδι που ξεκίνησε το φθινόπωρο του 2007 από τις ΗΠΑ.

Θα μπορούσε, κατά την εκτίμησή τους, μία... τελική λύση να περιλαμβάνει τον εξαναγκασμό της Ε.Ε. και της ΕΚΤ να ακολουθήσουν τα βήματα της Fed και να τυπώσουν χρήμα-ευρώ. Θα φανεί... Θα μπορούσε να αφορά διάφορες παραμέτρους, όμως αναμφίβολα θα πρέπει να διαμορφώνει ένα ευρύτερο και παγκοσμιοποιημένο σύστημα ελέγχου. Όλα αυτά μεσομακροπρόθεσμα σε ορίζοντα 6 - 12 μηνών και άνω.

Το ερώτημα, όμως, είναι τι γίνεται τώρα, μετά μάλιστα τη χθεσινή συνεδρίαση, που ώθησε βασικούς δείκτες και κύριες μετοχές προς τις πρώτες αντιστάσεις, περιοχές που δεν διασπάστηκαν, αντιθέτως θεωρήθηκαν αφορμές κατοχύρωσης βραχυπρόθεσμων θέσεων.

Η κυπριακή παράμετρος είναι λογικό να… ματώνει ένα μέρος του 20άρη, το θέμα όμως σχετίζεται με την πολιτική που θα ακολουθηθεί στις τράπεζες.

Όσο δεν γίνονται γνωστά το όνομα και το σχήμα της νέας κυβέρνησης, η εκκρεμότητα παραμένει και η ανησυχία των μεγαλομετόχων για την προοπτική ενίσχυσης μέσω έκδοσης κοινών ή προνομιούχων υφίσταται.

Το πιθανότερο είναι πως επικεφαλής του νέου σχήματος θα οριστεί παράγοντας που θα χαίρει της εκτίμησης των δανειστών και το κυριότερο θα μπορεί να τους εγγυηθεί πως θα δεθούν οι συμβάσεις και θα διασφαλιστεί η ροή αποπληρωμής. Παρεμπιπτόντως, ένας παράγοντας που θα μπορεί να βάλει τις βάσεις για την ομαλή διεκπεραίωση των περαιτέρω…

Από αυτήν την άποψη, μετά τη βραχύβια αντίδραση, το Χ.Α. είναι λογικό να κινηθεί και σήμερα στον ρυθμό της προεξόφλησης του ορισμού του νέου πρωθυπουργού. Να δούμε…