Αλλεπάλληλες συσκέψεις πολιτικών, της τρόικας και συμβούλων για την ανταλλαγή των ελληνικών ομολόγων στην Αθήνα. Αναμονή για τις εξελίξεις στις ΗΠΑ και οι αγορές ετοιμάζονται για ακόμα μία σκληρή αντιπαράθεση. Με τα χρηματιστήρια να προεξοφλούν τις τελευταίες ημέρες όλη αυτήν την κατάσταση και τα πονταρίσματα για το τι τελικά θα συμβεί.

Καυτός αναμένεται και ο Αύγουστος καθώς σήμερα ολοκληρώνεται χρηματιστηριακά ο κύκλος του Ιουλίου. Στις 1.209 μονάδες ο Γενικός Δείκτης, ο οποίος στην αρχή του μήνα ξεκινούσε περί τις εβδομήντα μονάδες υψηλότερα. Ακολούθησε το… πρωτόγνωρο σερί έντεκα πτωτικών συνεδριάσεων, προτού φτάσουμε στις δύο ανοδικές την περίοδο της συνόδου κορυφής, που άφησε ελπίδες για άρση των αδιεξόδων.

Ο μήνας μετρά μέχρι και χθες 16 πτωτικές και 4 ανοδικές συνεδριάσεις και η σημερινή μένει να φανεί σε ποια πλευρά θα προσμετρηθεί.

Στις 528,8 μονάδες ο FTSE 20, με τους πωλητές και τις πιέσεις να επιμένουν στις τράπεζες τέσσερις συνεχόμενες συνεδριάσεις, αφού το πρόβλημα αφορά πρωτίστως στον κλάδο και στις διαφορετικές εκτιμήσεις που γίνονται από τους εμπλεκομένους από το μέγεθος της επιβάρυνσης που θα προκύψει τελικά.

Πρακτικά, από τη διευθέτηση και τις επιμέρους ουσιαστικές λεπτομέρειες θα φανεί εάν οι τράπεζες αποτιμώνται σωστά, ακριβότερα ή φθηνότερα.

Λογικό είναι όλη αυτή η αβεβαιότητα να εντείνει την επιφυλακή των παικτών, με τους πωλητές να έχουν τον πρώτο λόγο. Στα 4,75 ευρώ διορθώνει η μετοχή της Εθνικής, που μετρά απώλειες 11,4% σε διάστημα εβδομάδας. Ανάλογα η Alpha Bank στα 3,10 ευρώ, με -13,9%, και η Eurobank στα 2,75 ευρώ, με απώλειες 12,7% το ίδιο διάστημα.

Η ίδια αβεβαιότητα και στη μεγαλύτερη χρηματιστηριακή αγορά του κόσμου, όμως ο DJIA, παρά το δικό του αρνητικό σερί, παραμένει στην ευρύτερη περιοχή των 12.250 μονάδων και ο S&P πέριξ των 1.300 μονάδων.

Συνέχιση στη διόρθωση και του DAX, που υποχωρεί πλέον χαμηλότερα των 7.200 μονάδων (στις 7.190 η χθεσινή τιμή), χωρίς πάντως να δίνεται ακόμη πειστικό σήμα μεγαλύτερης υποχώρησης.

Ωστόσο, η συντηρούμενη αβεβαιότητα στις ΗΠΑ κρατά τη Wall σε επιφυλακή. Αν και περιορισμένης εμπορευσιμότητας η αγορά των αμερικανικών CDSs, το γεγονός πως η διαφορά για το μονοετές έντοκο ξεπέρασε το προηγούμενο υψηλό (Μάρτιος 2009), με συνεχή άνοδο μέσα στην εβδομάδα (και στις 80 μ.β. χθες στο Λονδίνο), αποτυπώνει σε μεγάλο βαθμό μία πραγματική κατάσταση.

Την ίδια στιγμή, πληθαίνουν οι αναφορές σε γερμανικά (κυρίως) ΜΜΕ, που εκτιμούν πως η περίπτωση της Ελλάδας ούτε μεμονωμένη πρέπει να ειδωθεί ούτε ως εξαίρεση θα πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Για αρκετούς, το επόμενο στοίχημα φαίνεται πως εστιάζεται στην ιταλική οικονομία και όσο συνεχίζεται η ασάφεια γύρω από το πρόγραμμα διάσωσης της ελληνικής οικονομίας οι βολές κατά της Ρώμης θα εντείνονται.

Ουσιαστικά, οι αγορές και το Χ.Α. δείχνουν σαν να είμαστε πάλι στα του…Μαΐου, σε ένα ιδιότυπο deja vu, καθώς προβλήματα που έδειχναν να επιλύονται εμπλέκονται ξανά.

Βλέπουμε, ωστόσο, πως παρ' όσα μεσολάβησαν μέσα στον Ιούλιο το Χ.Α. (σε επίπεδο Γ.Δ) δεν είναι και πολύ χαμηλότερα απ' ό,τι στην αρχή του μήνα, παραμένει όμως εγγύτατα της ελάχιστης τιμής των 1.166,04 μονάδων. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και για τον FTSE 20, που εδώ και καιρό κυμαίνεται στην ευρύτερη περιοχή που ορίζεται από την ελάχιστη των 504,7 μονάδων και των 605 μονάδων περιοχής, που αδυνατεί να υπερβεί.

Οι χθεσινές μετριότατες συναλλαγές των 47,7 εκατ. ευρώ (από τα οποία τα 14 εκατ. στην ΕΤΕ) δείχνουν την οπισθοχώρηση των βραχυπρόθεσμων παικτών, εάν κρίνουμε από τα περίπου 100 εκατ. ευρώ παραπάνω σχεδόν μία εβδομάδα πριν.

Προσώρας, η αγορά παραμένει εγκλωβισμένη στη δυσκολία εύρεσης λύσης στο θέμα της ανταλλαγής ομολόγων. Το ότι από μεσημέρι σε απόγευμα και την επομένη ξεκαθαρίζουν κάπως τα πράγματα, με την οριστικοποίηση της συμμετοχής των τραπεζών, η άρση του αδιεξόδου έρχεται πιο κοντά. Τουλάχιστον, έτσι θέλουμε να πιστεύουμε και προς αυτήν την κατεύθυνση συντείνουν οι πληροφορίες μας.

Η γαλλική πλευρά οριστικοποιεί τη δική της συμμετοχή (και αυτό λόγω της έκτασης της συμμετοχής είναι σημαντικό), οι ελληνικοί όμιλοι σταδιακά "κλείνουν" με τη σειρά τους και μένει να φανεί πώς θα διαμορφωθεί το τελικό πλαίσιο.

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον θα πρέπει να συνεκτιμηθεί η αδυναμία μεγάλων μη τραπεζικών ομίλων ( ΟΤΕ, ΟΠΑΠ - ΔΕΗ) να διαδραματίσουν κάποιον στοιχειώδη ρόλο, με μεγαλύτερη απογοήτευση όλων τον πάλαι ποτέ κραταιό (χρηματιστηριακά ) ΟΠΑΠ.

Σε σχετικό θέμα του Φώτη Κόλλια γίνεται ακόμη μία -πολλοστή- φορά λόγος για τα έργα και τις ημέρες του οργανισμού. Στα 11,16 ευρώ η μετοχή από το υψηλό των 16,97 ευρώ (στις 29/3/11) και λίγο υψηλότερα από την ελάχιστη των 9,97 ευρώ (στις 27/6/11), με αποτίμηση στα 3,56 ευρώ, στερεί ένα χρήσιμο στήριγμα από τον FTSE 20.

Στα 8,70 ευρώ η ΔΕΗ, που χθες έγραψε ενδοσυνεδριακά νέο ελάχιστο στα 8,65 ευρώ, με αποτίμηση που μετά βίας κρατιέται οριακά πάνω από τα δύο (2) δισ. ευρώ(!), και είναι άξιος αναφοράς και προσοχής ο (χρηματιστηριακός) ευτελισμός της.

Για τον ΟΤΕ δεν έχουμε να πούμε κουβέντα, αφού όλους αυτούς τους μήνες οι καθ' ύλην αρμόδιοι ουδέν βλέπουν και ουδέν ακούν.

Χωρίς τους τρεις (ΟΤΕ,ΟΠΑΠ - ΔΕΗ) μένει ο μη τραπεζικός - ιδιωτικός τομέας μόνος του να παλέψει όλη αυτήν την περίοδο αμφισβήτησης και μείωσης της αποτίμησης των τραπεζών.

Και πάλι καλά, λένε άνθρωποι της αγοράς αλλά και επιχειρηματίες - μέτοχοι, που μέσα σε αυτήν την απαξίωση ορισμένοι όμιλοι (αλλά και κάποιες μικρότερες εταιρίες) το παλεύουν και εν πάση περιπτώσει τηρούν τα προσχήματα.