του Θ. Σταυρόπουλου

Έντονα πτωτικά ξεκίνησε η νέα χρηματιστηριακή εβδομάδα με τη Σοφοκλέους να βρίσκεται σε κλοιό εισαγόμενων πιέσεων και μη διαθέτοντας αμυντικούς μηχανισμούς ουσιαστικά να υποκύπτει στις διαθέσεις των εισαγόμενων, και όχι μόνο, εντολών.

Ασφαλώς για μία ακόμα συνεδρίαση η υψηλή κεφαλαιοποίηση και κατά κύριο λόγο ο τραπεζικός κλάδος (ο τραπεζικός δείκτης έκλεισε με απώλειες 3,01% και το τραπεζικό ταμπλό ”βάφτηκε κόκκινο”, χωρίς ένας τίτλος να αποτελεί εξαίρεση) αποτέλεσαν την ”αχίλλειο πτέρνα” της αγοράς, έστω και αν θα μπορούσε να υποστηριχτεί ότι σε αρκετές περιπτώσεις μετοχών ο όγκος συναλλαγών δεν φαίνεται να συνάδει προς τις ημερήσιες απώλειες.

Εμφανώς απογοητευτικότερη η εικόνα στη μεσαία και στη μικρότερη κεφαλαιοποίηση, οι οποίες εξακολουθούν να υποφέρουν όχι τόσο από τις επιθετικές διαθέσεις των πωλητών όσο από την παντελή έλλειψη αγοραστικού ενδιαφέροντος και διάθεσης για ανάληψη επενδυτικού ρίσκου.

Η ένταση της πτωτικής κίνησης στη σημερινή συνεδρίαση, υπό προϋποθέσεις, ίσως και να φέρνει πιο κοντά το σενάριο ανοδικής αντίδρασης, έστω και τεχνικού χαρακτήρα, εν όψει επερχόμενου triple witch την Παρασκευή και υπό την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχει διάθεση να οδηγηθούν σε ”ασφυξία” οι εγκλωβισμένοι σε θέσεις long.

Όμως, και σε αυτήν την περίπτωση, και με δεδομένο ότι απομένουν μόλις οκτώ συνεδριάσεις για τη λήξη του χρηματιστηριακού έτους, η τάση απαιτείται να εξετάζεται day by day και όσοι την ακολουθήσουν πρέπει να διαθέτουν τουλάχιστον αυξημένα αντανακλαστικά.

Τεχνικά κάθε πρόβλεψη παραμένει επισφαλής και οι αμέσως επόμενες συνεδριάσεις καλούνται να δείξουν αν το σημερινό gap down opening είναι gap εκκίνησης ή gap εκτόνωσης.

Έτσι, οι στηρίξεις για τον FTSE οριοθετούνται στις 2.605 - 2.599 μονάδες, στις 2.593, 2.585 και 2.562 μονάδες και οι πρώτες αντιστάσεις στις 2.625 - 2.630, 2.647 - 2.670 και 2.675-2.688 μονάδες.

Πρώτο τεχνικά ζητούμενο είναι το κλείσιμο του gap που οριοθετείται στη ζώνη των 2.647 - 2.670 μονάδων, ενώ για να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ”διάσωσης της παρτίδας” πρέπει ο εν λόγω δείκτης να δώσει τρία κλεισίματα υψηλότερα των 2.740 μονάδων.

Ο Γενικός Δείκτης, όπως προαναφέρθηκε, ξεκίνησε με πτωτικό χάσμα, προσέκρουσε τρεις φορές λίγο υψηλότερα των 4.960 μονάδων, για να κλείσει όχι πολύ μακριά από αυτές, και συγκεκριμένα στις 4.970,37 μονάδες, με απώλειες 2,49% (έτσι έπειτα από οχτώ συνεδριάσεις βρέθηκε και πάλι χαμηλότερα από το ψυχολογικό όριο των 5.000 μονάδων), ενώ ο τζίρος ξεπέρασε τα 628 εκατ. ευρώ, όμως τα 298,2 εκατ. ευρώ αφορούσαν σε προσυμφωνημένες συναλλαγές.

Από τους θεωρούμενους δεικτοβαρείς τίτλους, με απλώς θετικό πρόσημο διασώθηκαν Μυτιληναίος και Ελληνική Τεχνοδομική.

Αντίθετα, απώλειες μεγαλύτερες του 4% για Eurobank, MPB και Πειραιώς, του 3% για Alpha Bank, Κύπρου, ΔΕΗ, Ελληνικά Πετρέλαια και Motor Oil, ενώ απώλειες μεγαλύτερες των δύο ποσοστιαίων μονάδων σημείωσαν Αγροτική, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, Βιοχάλκο και Coca Cola.

Ασφαλώς και δεν χρήζει σχολίων η τελική εικόνα (η οποία μάλιστα θα μπορούσε να υποστηριχτεί ότι παραπέμπει σε άλλες πολύ άσχημες εποχές), με 40 ανοδικές μετοχές έναντι 212 πτωτικών, ενώ 21 τίτλοι κατέγραψαν απώλειες από 5% έως 11,01%.

Στους αρνητικούς πρωταγωνιστές προκαλεί εντύπωση το νέο ιστορικό χαμηλό για τη Lannet και την Ενωμένα Κλωστήρια, ενώ από τους θετικούς πρωταγωνιστές ξεχώρισαν Alsinco (φήμες για απόκτηση ποσοστού από ισχυρό ιδιωτικό χαρτοφυλάκιο), Plias (μετά τη συμφωνία πώλησης του 91% της Olympus Foods έναντι 7 εκατ. ευρώ), Ξυλεμπορία, Μουζάκης, Ηρακλής, Ρόκας και Βιοκαρπέτ (η θυγατρική Εξάλκο κατέθεσε τον φάκελό της για εισαγωγή στο Χ.Α.).

Πάντως, αξίζει να επισημανθεί ακόμη περισσότερο η ”αναρχοαυτόνομη” κίνηση των ΟΛΠ, ΟΛΘ και ΕΥΔΑΠ, που έδειξαν ότι μπορούν να κινηθούν ανεξαρτήτως κλίματος και με τους δύο πρώτους να κλείνουν σε νέο ιστορικό υψηλό.