Δυστυχώς εδώ και πολλές μέρες, παρατηρούμε το φαινόμενο πολλοί υπουργοί της νέας κυβέρνησης να αναλώνουν πολύτιμο χρόνο σε διαφόρων ειδών συνεντεύξεις, την ώρα που θα έπρεπε να δουλεύουν νυχθημερόν, για να βγάλουν πέρα το κολοσσιαίο έργο που έχουν αναλάβει, όχι μόνο έναντι όσων ψήφισαν την πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς, αλλά κι έναντι όλων των Ελλήνων πολιτών.

Ανάμεσά τους, ξεχωρίζει -δυστυχώς- ο υπουργός Οικονομικων Γιάνης Βαρουφάκης, ο οποίος έχοντας ήδη αναχθεί διεθνώς σε ένα είδος πολιτικού σταρ συνεχίζει να δίνει συνεντεύξεις δεξιά και αριστερά, εντός και εκτός συνόρων με καταιγιστικούς ρυθμούς.

Βγάζοντας από τη μέση στείρους δογματισμούς θα πρέπει να πούμε ότι δεδομένων των υπαρκτών οικονομικών συνθηκών ελάχιστοι θα μπορούσαν ρεαλιστικά να διαφωνήσουν με το περιεχόμενο της λίστας μεταρρυθμίσεων που παρουσιάστηκε χθες από την ελληνική κυβέρνηση, κι έγινε αποδεκτή από τους δανειστές.

Με μια φράση θα μπορούσε κάποιος να μιλήσει για ρεαλισμό… σοσιαλδημοκρατικού τύπου, από εκεί που δεν(;) τον περιμέναμε. Προφανώς με την εκτίμηση αυτή ουδόλως θα συμφωνήσουν τα ακροαριστερά στοιχεία του ΣΥΡΙΖΑ, στο βαθμό που επιμένουν σε πολιτικές εξόχως ανεδαφικές, θαυμάζοντας επιτεύγματα του πάλαι ποτέ σοσιαλκομμουνιστικού ιδεώδους.

Σε αμέσως προηγούμενο άρθρο, υπό τον τίτλο «Διαπραγμάτευση; Ποια διαπραγμάτευση;» έγραφα ότι κάποιοι στην Ευρώπη, με επίκεντρο τους Γερμανούς, δεν έχουν δείξει καμία διάθεση να διαπραγματευθούν οτιδήποτε με την ελληνική κυβέρνηση, τουλάχιστον έως ότου ολοκληρωθεί, με τους όρους τους, το μνημόνιο.

Η χθεσινή στάση της γερμανικής κυβέρνησης, ιδίως δε το έγγραφό της προς το EWG, το οποίο άφησε να διαρρεύσει η ελληνική πλευρά, δείχνει ότι αυτό ακριβώς ισχύει, έως τώρα.

Από τη στήλη New Deal o υπογράφων είχε πολλάκις προειδοποιήσει, πριν ακόμη από την αποτυχημένη εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, ότι η διαπραγμάτευση θα είναι εξαιρετικά δύσκολη κι ότι θα διεξαχθεί με το πιστόλι στον κρόταφο της Ελλάδας, δεδομένων των ασφυκτικών χρονικών πλαισίων.

Για να είμαστε ειλικρινείς, από το σχέδιο κοινού ανακοινωθέντος που απέρριψε χθες η Ελλάδα, προκύπτει ένα πολύ σοβαρό στοιχείο: κάποιοι στην Ευρώπη, ικανοί να επιβάλουν τη θέση τους στους υπόλοιπους σε μια δεδομένη χρονική στιγμή, δεν έχουν διάθεση να διαπραγματευτούν ως τώρα απολύτως τίποτε με την ελληνική κυβέρνηση.

Διότι μια πρόταση κοινής δήλωσης που μιλά για «επιτυχή ολοκλήρωση του μνημονίου»(!) και για μια σειρά δεσμεύσεων που θα πρέπει να αναλάβει η νέα ελληνική κυβέρνηση, χωρίς κανένα σαφές αντάλλαγμα, ούτε καν στο θέμα των πλεονασμάτων, παρά μόνο μια θολή δήλωση περί «ευελιξίας» στο πλαίσιο του υφιστάμενου προγράμματος, δεν δείχνει θέληση διαπραγμάτευσης, αλλά περιφρόνηση των αιτημάτων της νέας ελληνικής κυβέρνησης!

Εδώ και μέρες επιμένουμε ότι το πρόβλημα στις διαπραγματεύσεις της νέας ελληνικής κυβέρνησης με την Ευρώπη είναι κυρίως πολιτικό. Το «κοινό ανακοινωθέν» του έκτακτου Eurogroup δεν κόλλησε σε κάποιους αριθμούς, αλλά στις πολιτικές διατυπώσεις, καθώς αμφότερες οι πλευρές θέλουν να διασώσουν το γόητρό τους.

Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα αρνείται να αποδεχτεί οιαδήποτε διατύπωση περί παράτασης του προγράμματος, τεχνική ή άλλη, γνωρίζοντας ότι αυτό θα τη φέρει σε σύγκρουση με την αριστερή πτέρυγα του κόμματος, πιθανότατα και με τους Ανεξάρτητους Έλληνες.