Φτάσαμε στον έκτο μήνα από τότε που ξέσπασε το σκάνδαλο της Folli Follie, για να πληροφορηθεί ο υπογράφων, μέσω ρεπορτάζ του Euro2day.gr -και με μεγάλη έκπληξη είναι η αλήθεια-, ότι η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς θα βάλει στο μικροσκόπιο και τις λογιστικές καταστάσεις προηγούμενων ετών της Folli Follie.

Που σημαίνει, εν ολίγοις, ότι εδώ και τόσο καιρό, ουδείς στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς σκέφτηκε να βάλει στο μικροσκόπιο και να ζητήσει στοιχεία για τις λογιστικές καταστάσεις των προηγουμένων ετών, όταν διαπίστωσε ότι η FFG δεν είναι σε θέση να δικαιολογήσει ούτε το ταμείο της!

Tώρα που το σκάνδαλο του κολοσσού που αποδείχτηκε… περίπτερο βγήκε ξεκάθαρα στην επιφάνεια, είναι η ώρα να εξεταστούν προσεκτικά ορισμένες πτυχές της υπόθεσης, που ενδέχεται να αποδειχτούν εξαιρετικά «καυτές» στη συνέχεια.

Ας ξεκινήσουμε με το πιο βασικό ερώτημα. Ήταν άραγε τόσο δαιμόνιοι αυτοί οι «άγνωστοι» που πλαστογραφούσαν τα αποτελέσματα της Folli Follie στην Ασία, ώστε να ξεγελούν τους βασικούς ιδιοκτήτες και διοικητές της, τους άλλους μεγαλομετόχους, τους Έλληνες ορκωτούς του ομίλου, τους πιστωτές αλλά και τους θεσμικούς επενδυτές, επί σειρά ετών;

Πολλές φορές ακούμε και διαβάζουμε για τη σταδιακή επιστροφή της χώρας στην περίφημη «κανονικότητα», μετά το επίσημο τέλος του τελευταίου μνημονίου. Δυστυχώς, όμως, τόσο για την Ελλάδα όσο και για τις υπόλοιπες χώρες που πέρασαν είτε δια πυρός και σιδήρου είτε πιο μαλακά την κρίση των τελευταίων ετών, η επιστροφή στην κανονικότητα δεν είναι εφικτή.

Διότι η «κανονικότητα» που ξέραμε, πολύ απλά έχει πάψει να υπάρχει!

Κι έχει πάψει να υπάρχει διότι εξέλειπαν οι μοναδικές εκείνες συνθήκες που επικρατούσαν στο παρελθόν. Ανατράπηκαν όχι μόνο από την ίδια την κρίση (που ανέδειξε τα ελαττώματα εκείνης της κανονικότητας) αλλά και από τη συνεχή μεταβολή τεχνολογικών, οικονομικών και γεωπολιτικών παραγόντων, που άλλαξαν (και συνεχίζουν να αλλάζουν) το «περιβάλλον» στο οποίο είχε στηριχθεί.

Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι αυτή την περίοδο ο τραπεζικός τομέας αποτελεί την αχίλλειο πτέρνα όχι μόνο της χρηματιστηριακής αγοράς αλλά και της οικονομίας. Ως προς το δεύτερο βέβαια, δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι ανάμεσα στις τράπεζες και την οικονομία υπάρχει μια αμφίδρομη σχέση.

Το ότι οι τράπεζες σήμερα είναι σε δύσκολη θέση οφείλεται κατά μεγάλο μέρος στα «κόκκινα δάνεια» που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν μεγάλος μέρος των επιχειρήσεων αλλά και των ιδιωτών, ένα μεγάλο δηλαδή κομμάτι της οικονομίας μας.

Είναι γεγονός ότι η πορεία των ελληνικών μετοχών και ομολόγων το τελευταίο διάστημα έχει προβληματίσει όσους ασχολούνται με την αγορά, καθώς η «έξοδος» από τα μνημόνια δεν παρουσίασε αποτύπωμα στις τιμές τους. Ωστόσο, είναι επίσης προφανές ότι αυτό δεν είχε και δεν έχει σχέση με την «παροχολογία» της κυβέρνησης. Πράγμα που επιβεβαιώθηκε απολύτως από την ομιλία αλλά και τη συνέντευξη του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη.

Το μήνυμα Τσίπρα προς το εξωτερικό ήταν σαφές. Δεν υπάρχει καμία πρόθεση δημοσιονομικού εκτροχιασμού, κάτι που θα ήταν άλλωστε παράλογο καθώς η συγκεκριμένη κυβέρνηση ποντάρισε πολλά αυτά τα χρόνια στην τήρηση των υπεσχημένων, αλλά είχε και την ευκαιρία να κατανοήσει πλήρως ότι δεν υπάρχουν περιθώρια κίνησης εκτός των ορίων που θέτουν οι εταίροι και δανειστές μας, χωρίς βαριές συνέπειες.