Oι περισσότεροι γνωρίζουν για το ορίτζιναλ σκάνδαλο «Watergate», που οδήγησε στην παραίτηση του προέδρου Νίξον,  δεν ξέρουν όμως ακόμη και βασικά σημεία της υπόθεσης, που έσκασε σαν βόμβα στις Ηνωμένες Πολιτείες, πριν από 50 χρόνια.

Οπως ότι μεσολάβησαν περίπου 2 χρόνια από τότε που δημοσιοποιήθηκε το συμβάν το 1972, έως ότου επήλθε η παραίτηση του προέδρου, για να γλιτώσει την πλήρη ατίμωση μιας αποπομπής από το Κογκρέσο, τον Ιούλιο του 1974.

Υπάρχουν και πιο σημαντικές «λεπτομέρειες». Όπως ότι ουδέποτε αποδείχθηκε ότι ο Ρίτσαρντ Νίξον ήξερε από πριν για το σχέδιο παρακολούθησης των Δημοκρατικών. Αυτό που τον «έφαγε» ήταν ότι έκανε σοβαρή προσπάθεια για να συγκαλυφθεί το σκάνδαλο, αφού έμαθε. Ή το ότι εάν δεν είχε μεσολαβήσει το σκάνδαλο, το πιθανότερο είναι ότι ο Νίξον θα έμενε στην ιστορία για διπλωματικές επιτυχίες της διακυβέρνησής του, όπως το άνοιγμα στην Κίνα που ενορχήστρωσε ο υπουργός Εξωτερικών του Χένρι Κίσινγκερ, ή για τη νέα περίοδο στις σχέσεις με την Σοβιετική Ένωση, καθώς και για ορισμένες πρωτοποριακές τότε ρυθμίσεις για την προστασία του περιβάλλοντος.

Πρώτα αναγκάστηκαν να σταματήσουν το κλείσιμο καταστημάτων, διότι άρχισαν να «μυρίζουν» εκλογές και οι αντιδράσεις σε κάποιους νομούς κρίθηκαν πολιτικά επώδυνες.

Μετά ήρθε η άρνηση της κυβέρνησης να περάσει τροπολογία για τους πλειστηριασμούς, παραπέμποντας στο ΣτΕ. Τώρα, καλούνται να επιδοτήσουν δανειολήπτες, να αυξήσουν τα επιτόκια καταθέσεων και να μειώσουν τις προμήθειες που επιβάλλουν, ενώ η πολιτική αβεβαιότητα φαίνεται να «παγώνει» τους επενδυτές κι ενδεχομένως να καθυστερεί την απόκτηση «επενδυτικής βαθμίδας» από τη χώρα.

Μάλλον πολλοί δεν πρόσεξαν προ ημερών το ρεπορτάζ στο γνωστό politico.eu, σύμφωνα με το οποίο, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι κατηγορούν τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι «κερδοσκοπούν» με τον πόλεμο στην Ουκρανία, πουλώντας LNG σε υψηλές τιμές και βεβαίως όπλα για την προστασία των ευρωπαϊκών χωρών.

Πίσω από αυτές τις κατηγορίες, που σε λιγότερο άμεσους και σκληρούς τόνους έχουν ειπωθεί και επισήμως, βρίσκονται δύο αιτίες. Ότι το μεγάλο μέρος της Ευρώπης, περιλαμβανομένης της Γερμανίας, έχει ανταλλάξει την εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο, με εξάρτηση από το (ακριβότερο) αμερικανικό LNG. Και δεύτερον, από τη δυσαρέσκεια για τα νομοθετήματα του Αμερικανού προέδρου Μπάιντεν, που περιλαμβάνουν νέους φόρους (στις εισαγωγές) αλλά και νέες επιδοτήσεις (στην εγχώρια παραγωγή), θίγοντας και την ευρωπαϊκή βιομηχανία, κυρίως μέσο του γνωστού ως Inflation Reduction Act (IRA).

Το πολυαναμενόμενο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την ΕΥΠ και το πλαίσιο παρακολουθήσεων δημιουργεί πλέον ένα «ανάχωμα» στις παρακολουθήσεις πολιτικών προσώπων, εφόσον δεν υπάρχουν σοβαρά στοιχεία εναντίον τους, ενώ εμπλέκει στη διαδικασία τον εκάστοτε πρόεδρο της Βουλής.

Εντούτοις, πολλά άλλα μέτωπα παραμένουν ανοικτά, ορισμένα εκ των οποίων ευτυχώς ανέδειξε στην έκθεση πεπραγμένων της για το 2021 η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών, η οποία άλλωστε ξεκαθάρισε και ότι ουδείς ζήτησε θεσμικά την άποψή της για το εν λόγω νομοσχέδιο, ως όφειλε να συμβεί.

Η εμφανής προσπάθεια της κυβέρνησης και του ίδιου του πρωθυπουργού να προστατευτεί απολύτως το «ισχυρό χαρτί» των εκλογών, δηλαδή ο ίδιος, ακριβώς λόγω του ακραίου χαρακτήρα που έχει λάβει, μετατρέπει το θέμα σε κινούμενη άμμο, στην οποία όσο προσπαθεί να ξεφύγει από την πραγματικότητα τόσο περισσότερο βουλιάζει.

Ορισμένα παραδείγματα:

Ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στην πρόσφατη συνέντευξή του στον ΑΝΤ1, παραδέχτηκε ότι γίνονται παρακολουθήσεις και υποκλοπές από κάποιο/α κέντρο/α, αλλά ότι ο ίδιος δεν γνωρίζει την ταυτότητά τους και σίγουρα δεν εμπλέκεται. Αυτά μήνες μετά τις αποκαλύψεις περί υποκλοπών και παρακολουθήσεων και έναν τουλάχιστον χρόνο μετά τις πρώτες καταγγελίες από την πλευρά του δημοσιογράφου Κουκάκη!