Με... μέτρο η όποια κίνηση των κεφαλαιαγορών σήμερα με εμφανή, τουλάχιστον όσον αφορά στην Ευρώπη, την ανάγκη περαιτέρω υποχώρησης των τιμών προκειμένου να επιβεβαιωθούν συγκεκριμένες στηρίξεις.

Υπό αυτό το πρίσμα, το χαμηλό του ΣΜΕ επί του δείκτη Dax ακριβώς στο 3.799 και η μετέπειτα ουσιώδης αντίδραση στο μέσο του εύρους 3.800-3.900 καταδεικνύει την παρατεταμένη συσσωρευτική κίνηση στην οποία επιδίδονται οι αγορές, με έντονες ανοδικές και πτωτικές εξάρσεις, ενώ σε Cac και FTSE-100 η συνεδρίαση μπορεί να χαρακτηριστεί ως ”πληκτική”.

Στασιμότητα λοιπόν σε πενθήμερη βάση, αν και με τις αμερικανικές αγορές να προσπαθούν να ξεπεράσουν μείζονα επίπεδα αντίστασης (10.000 μονάδες στον Dow, 2.000 μονάδες στον Nasdaq και 1.070 στον S&P 500), δίνεται η εντύπωση πως όλοι περιμένουν ένα έναυσμα για να μετακυλίσουν ρευστότητα εκ νέου προς τις χρηματιστηριακές αγορές.

Το έναυσμα αυτό δεν ήρθε από τον Πρόεδρο της Fed Alan Greenspan, ο οποίος με λίγα αλλά σημαντικά λόγια έδωσε στις αγορές να καταλάβουν πως υπάρχουν δομικά προβλήματα στην αμερικανική οικονομία, αυτά δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με την άσκηση ορθόδοξης νομισματικής πολιτικής, αλλά και εάν μπορούσαν, η Fed βρίσκεται αυτή τη στιγμή αντιμέτωπη με αντιφατικά στοιχεία στο μακροοικονομικό επίπεδο.

Πρωτεύον στόχος η εξασφάλιση της ανάκαμψης της οικονομίας, συνεπώς δεν μεταβάλλονται τα επιτόκια, άρα ίσως έχει υπάρξει υπερτιμολόγηση των προσδοκιών; Ή μήπως η αύξηση των επιτοκίων θα έπνιγε την όποια εμβρυακή ανάκαμψη παρατηρείται, συνεπώς εδώ προεξέχει η ορθολογική σκέψη;

Δύσκολό το ερώτημα, αν και η νέα καταγραφή ιστορικού υψηλού στην ισοτιμία ευρώ-δολαρίου στα πρόθυρα του 1,23 κατά το ασιατικό trading και η αντίστοιχη εκτίναξη χρυσού και αργύρου μάλλον δείχνει πως τα δομικά προβλήματα θα συνεχίσουν να υφίστανται υπό την ανοχή (ή αδυναμία αντιμετώπισης, όπως υπαινίσσεται στο πρωινό της σχόλιο η Bear Stearns) της Fed.

Εξάλλου, η κίνηση του Nikkei χθες το βράδυ, με την καθοδική διάσπαση των 10.000 μονάδων να συντελείται χωρίς καμία ανεύρεση στήριξης, σίγουρα ανησυχεί. Από την άλλη, ποιος τολμά να ”σορτάρει”; Πόσο μάλλον όταν σε 14 συνεδριάσεις οι αγορές θα ”γράψουν” για πρώτη φορά από το 1999 ”συν” στο τέλος του έτους, και ελάχιστοι είναι αυτοί που θα αντιδρούσαν με δυσφορία αν το 2004 συνοδεύονται από τον ”Dow 10.000”.

ΥΓ. Η οικονομία της Ευρωζώνης δεν μπορεί να ”επιβιώσει” με την ισοτιμία ευρώ-δολαρίου στο 1,22. Ούτε καν στο 1,04. Μια ματιά στα στοιχεία εξαγωγών που παραθέτει σε άλλες σελίδες το euro2day.gr για την Γερμανία το επιβεβαιώνει. Παράμετρος, που όπως τόσες άλλες, δεν έχει τιμολογηθεί.

Αλλά, που να στραφεί κανείς; Στα ομόλογα; Η υπερπροσφορά τίτλων λόγω της διόγκωσης των ελλειμμάτων καθιστά μια τέτοια σκέψη απαγορευτική, εξου και η αδυναμία απομάκρυνσης της τιμής του 10ετούς ΣΜΕ επί του γερμανικού bund από την περιοχή του 113.

Μόνο τα πολύτιμα μέταλλα κερδίζουν ουσιωδώς, αν και εδώ η κερδοσκοπία μάλλον οξύνει μια ήδη φρενήρη κίνηση, που απαιτεί διόρθωση κάποια στιγμή, πόσο μάλλον όταν δεν μπορεί ΚΑΝΕΙΣ να αποκλείσει το ενδεχόμενο μιας μονιμότερης ανάκαμψης της οικονομίας στις ΗΠΑ. Σε αυτό ακριβώς ποντάρουν άλλωστε οι αγοραστές μετοχών εδώ και έξι μήνες. Δικαίως μέχρι στιγμής.

ΥΓ 2. Ο αντίστοιχος Οργανισμός Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους (Freddie Mac) δέχθηκε σήμερα πρόστιμο 150 εκατ. δολαρίων για τους πλασματικούς ισολογισμούς που εξέδωσε το 2002. Μέγα σκάνδαλο για εισηγμένη (κρατική) επιχείρηση.

Σε λίγο, υποθέτουμε πως και άλλα ”κρυφά” χρέη θα βγουν στην επιφάνεια. Για όσους πιστεύουν πως δεν υπάρχουν δομικά προβλήματα και πως η εταιρική διαφάνεια έχει εδραιωθεί...