Καλή Αρχή! Καλή Χρονιά!...

Η καγκελαρία ουδέποτε έκρυψε τις διαθέσεις της για "γενναίο" κούρεμα του ελληνικού χρέους, που θα ξεπερνά το 70%, αλλά βεβαίως θα συνοδεύεται από σκληρότατους όρους παραμονής μας στο ευρώ, οι οποίοι θα δείχνουν το ουσιαστικό πάγωμα της εθνικής κυριαρχίας της χώρας.

Αυτά σημειώνει, μεταξύ άλλων, η Αγγελική Παπαμιλτιάδου στο σχετικό θέμα της για… γερμανικό σχέδιο με «κούρεμα» της τάξης του 75%.

Η ουσία όμως, κατά την εκτίμησή μας, έγκειται στην αναφορά της για το ουσιαστικό πάγωμα της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας (αλλά και όσων χωρών-μελών της Ε.Ε. ακολουθήσουν), σχεδιασμός που εξαρχής ήταν προτεραιότητα των δανειστών και του Βερολίνου.

Λίγο ως πολύ γνωστά όσα έχουν αναφερθεί κι έχουν αναλυθεί εδώ και μήνες γύρω από αυτό το μείζον ζήτημα, ωστόσο μένει να αποτυπωθούν και χρηματιστηριακά.

Καλώς ή κακώς, σχεδιασμοί εκχώρησης της εθνικής κυριαρχίας και των υποδομών φαίνεται πως λειτουργούν υπέρ των αγορών, προς όφελος του λεγόμενου κεφαλαίου.

Τα χρηματιστήρια ελάχιστα στέκονται στο αν η τάδε ή η δείνα ελληνική επιχείρηση εκχωρηθεί σε ξένους, εάν μέρος του ορυκτού πλούτου περάσει στην εκμετάλλευση εταιριών (από τις χώρες των δανειστών), κατά πόσον τα πετρέλαια ή και το φυσικό αέριο θα… ξεπουληθούν σε αμερικανικά, σε γερμανικά ή σε τουρκικά συμφέροντα. Και στους… νεφελίμ να ξεπουληθούν, λίγο μετράει για το αποκαλούμενο κεφάλαιο, αρκεί να παράγει προστιθέμενη αξία και πλούτο.

Είτε μας αρέσει είτε όχι, αρκετά τέτοια επεισόδια αυτής της κατάληξης θα βιώσουμε μέσα στο 2012, ειδικότερα σε κλάδους και δραστηριότητες που παρουσιάζουν κάποιο (μεγαλύτερο ή μικρότερο) ενδιαφέρον για τους δανειστές μας.

Γι' αυτό θεωρούμε τις ελάχιστες τιμές του 2011 ισχυρά σημεία αναφοράς, με μικρά περιθώρια περαιτέρω σημαντικής διόρθωσης (για βασικούς δείκτες και μετοχές), και εν προκειμένω για τον FTSE 20 τις 245,08 ίσως και τις 220-225 μονάδες, όπου ποντάρουν αρκετοί αναλυτές, φίλοι και παίκτες.

Και στο τελευταίο σχόλιό μας για το 2011 γράφαμε για… ποδαρικό με καυτή ατζέντα και επιμένουμε πως μέσα στις πρώτες 30-40 ημέρες θα έχουν κριθεί πολλά και θα ξεκαθαρίσουν τόσα όσα χρειαζόμαστε για να χαράξουμε τη βραχυμεσοπρόθεσμη τακτική μας για τη συνέχεια.

Ασπαζόμαστε την εκτίμηση πως ο χρόνος αυτός θα είναι δύσκολος -πολύ δύσκολος- στο πρώτο 6μηνο  - τρίτο τρίμηνό του, αλλά θα παρουσιάσει περισσότερες ευκαιρίες.
Και για να μεταφέρουμε έναν κανόνα των συστημάτων διοίκησης, όπου υπάρχει μία απειλή υπάρχει και μία ευκαιρία.