Με απώλειες η τελευταία εβδομάδα, μετά από ένα ανοδικό... διάλειμμα δύο συνεχόμενα ανοδικών εβδομάδων.
Με μείον 2,76% ο ΓΔ, με απώλειες 12,30% ο ΔΤΡ και με 2,43% ο FTSE25 αποτυπώνοντας εύγλωττα την εικόνα της αγοράς την εβδομάδα που πέρασε. Καταλύτης της νέας διόρθωσης για τον τραπεζικό κλάδο η αναδιάρθρωση δεικτών MSCI που άφησε... εκτός «μεγάλου δείκτη» τις 3 από τις 4 μετοχές του κλάδου και κόντρα στην προεξόφληση αρκετών πως έστω και την τελευταία στιγμή μπορεί και να διασώζονταν 1-2 πέραν της Alpha Bank.
Η τελευταία εξ' αρχής, με γνώμονα την έκθεση της Societe Generale -που επιβεβαιώθηκε πλήρως- ήταν εντός δείκτη, κάτι που αποτυπώθηκε και βραχυπρόθεσμα στο χρηματιστηριακό ταμπλό. Η απόδοση «μιλά» από μόνη της: Alpha Bank στα 1,21 ευρώ με απώλειες 5,32% σε διάστημα εβδομάδος, Εθνική στα 1,11 ευρώ, μείον 20,37%, Eurobank στα 0,4854 ευρώ, μείον 18,15% και Πειραιώς στα 1,024 ευρώ με απώλειες 12,33% σε εβδομαδιαίο. Την τελευταία εβδομάδα, ειδικότερα για τις τράπεζες: καταγράφηκε νέο χαμηλό για τον ΔΤΡ στις 442,63 μονάδες, νέο χαμηλό για Πειραιώς στα 0,9835 ευρώ, απώλεια (ενδοσυνεδριακά) του ορίου του 1 δισ. για την αποτίμηση της Εθνικής, κάτι που συνέβη και με την Eurobank.
Στα χαμηλά του ο τραπεζικός κλάδος -σχεδόν 3ετίας- με αποτίμηση χαμηλότερη των 4,5 δισ. σε σύνολο αποτίμησης 47 δισ. (δηλαδή λιγότερο και του 10%) αλλά με στάθμιση/βαρύτητας δυσανάλογη της πραγματικής «αξίας» του μη τραπεζικού μέρους της μεγάλης κεφαλαιοποίησης.
Συνεπώς από τη στιγμή που το ΧΑ παραμένει τραπεζοβαρές (παρά την στρεβλή αποτύπωση στους δείκτες) η όποια ενδεχόμενη αντίδραση περνά μέσα από την αναστροφή της διόρθωσης του τραπεζικού κλάδου. Είναι εφικτό ένα τέτοιο ενδεχόμενο; κατά την εκτίμηση μας ναι -υπό προϋποθέσεις- καθώς το downside risk έχει περιοριστεί σε σημαντικό βαθμό. Κρίσιμο το διάστημα μέχρι την συνεδρίαση της Παρασκευής 30 Νοεμβρίου, οπότε θα συνεχιστούν οι εκροές/εισροές λόγω MSCI αν και μετά το αρχικό σοκ έγινε μία πιο ορθολογική κατανομή πωλήσεων.
Σε αυτό το διάστημα, θα φανεί α) κατά πόσον είναι εφικτή η εξεύρεση κοινού τόπου μεταξύ Ρώμης- Βρυξελλών (προφανώς με μία win-win μεθόδευση) και β) κατά πόσον Φρανκφούρτη/Βρυξέλλες αποδέχονται (και με ποιες προϋποθέσεις) το «σχέδιο ΤτΕ/Στουρνάρα» για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια/ανοίγματα των τραπεζών.
Ενα σχέδιο μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα, εκτιμά ο Μάνος Χατζηδάκης και συμφωνώ απόλυτα με τον πολύπειρο αναλυτή. Σε μία αγορά, που έχει καθηλωθεί με τζίρους 30-40 εκατ., με διακύμανση μεταξύ 40 μονάδων (610-650 ) αρκεί η υποβάθμιση τριών τραπεζικών για να καταγραφούν «νέα χαμηλά» και να ενεργοποιηθούν εντολές... μίνι sell off στον κλάδο και σε ορισμένα blue chips καταδεικνύοντας το πως ένα «ρηχό» χρηματιστήριο μπορεί να «άγεται και να φέρεται» με περισσή ευκολία και χαμηλά κόστη. Ωστόσο το ίδιο εύκολα και με επίσης χαμηλά κόστη μπορεί να αναστραφεί η τάση, να διορθώσει ανοδικά ο κλάδος-κλειδί, ο τραπεζικός, να ακολουθήσει ευρύτερο μέρος της μεγάλης κεφαλαιοποίησης.
Το «σχέδιο ΤτΕ/Στουρνάρα» ομολογουμένως φιλόδοξο -και υπό προϋποθέσεις- μπορεί όντως να αποτελέσει βάση και σημείο αναφοράς. Εκτίμηση μου, πως ECB, SSM και DG Comp θα συναινέσουν και θα διευκολύνουν αυτή την προσπάθεια, άλλωστε το τελευταίο που θα ήθελε το «κέντρο» σε αυτή την φάση (Brexit, Ιταλία κ.λπ.) θα ήταν μία αναζωπύρωση του «ελληνικού ζητήματος» και μάλιστα από την καρδιά του συστήματος, των τραπεζών.
Με την υπόθεση, λοιπόν, πως το σχέδιο αποτελεί σημείο αναφοράς και διεργασιών για την εξεύρεση μίας διεξόδου θα διακινδύνευα να εκτιμήσω, πως για τον ΔΤΡ τα «νέα χαμηλά» ή και λίγο χαμηλότερα θα μπορούσε να αποτελέσουν βάση για μία αναστροφή τάσης προς την 10-14 η Δεκεμβρίου, θυμίζοντας πως το τελευταίο triple witching του 2018 είναι στις 21 Δεκεμβρίου.
Ωστόσο πέραν του τραπεζικού κλάδου και της στρεβλής εικόνας που αποτυπώνεται στους δείκτες λόγω του τραπεζοβαρούς χαρακτήρα της αγοράς για μία σειρά μετοχών του δείκτη αλλά και χαμηλότερων κατηγοριών η κατάσταση είναι μακράν καλύτερη από αυτή των τραπεζών. Για αυτό θα επιμείνουμε στην εστίαση μας σε επί μέρους μετοχές με γνώμονα είτε τα αποτελέσματα 3μηνου είτε τις εξελίξεις (κλαδικές/επιχειρηματικές κ.ά.) είτε αυτή καθεαυτή την πραγματική θέση των ίδιων των εισηγμένων. Και ευτυχώς υπάρχει η μαγιά 25-35 μετοχών που ακόμη είναι επενδύσιμες.
Σε εβδομαδιαία μέτρηση, από τις 21 μη τραπεζικές τάση long διαμορφώνεται για Aegean, ΕΥΔΑΠ, ΕΧΑΕ, Motor Oil, Jumbo, Sarantis, ΤΕΝΕΡΓ, ΤΙΤΑΝ, Fourlis. Από τις 20 του Mid Cap για: MLS, Ιντρακάτ, ΚΛΜ, ΟΛΘ, Τεχν. Ολυμπιακή, Πετρόπουλος, Πλαίσιο, Υγεία. Αλλά και από τις άλλες κατηγορίες μετοχές όπως των: Πλαστικών Κρήτης, Frigoglass, Entersoft, President, ΙΑΣΩ, Profile, ΕΛΤΟΝ κ.α. συντηρώντας έναν τόνο που το τελευταίο διάστημα καλλιεργείται σε αυτή την ομάδα εισηγμένων/μετοχών.
Ενδεικτική η περίπτωση του κλάδου υγείας, όπου ήταν αρκετή η οριστικοποίηση της μεταβίβασης του ΥΓΕΙΑ στο CVC για να δημιουργηθεί μόχλευση, να υπεραποδώσει μία άλλη μετοχή εταιρείας του κλάδου κ.ο.κ
Επίσης ενδιαφέρουσα εξέλιξη θα μπορούσε να είναι η επισημοποίηση της πρόθεσης της Aegean Airlines να προχωρήσει στην έκδοση εταιρικού ομολόγου (ύψους 200 εκατ.) ή ένας νέος γύρος εξελίξεων στον κατασκευαστικό κλάδο (μετά την απόκτηση του 9,88% της Αττικής Οδού από τους υφιστάμενους μετόχους ΕΛΛΑΚΤΩΡ και J&P Αβαξ).
