Μέχρι φέτος το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Davos ήταν η συγκέντρωση της ελίτ του επιχειρηματικού κλάδου, με τους τραπεζίτες να βρίσκονται στην κορυφή. Φέτος, όμως, βρέθηκαν στο «στόχαστρο» συνέδρων και διαδηλωτών.

Όπως αναφέρουν δημοσιεύματα των διεθνών ΜΜΕ, οι τραπεζίτες δέχτηκαν σφοδρό «κατηγορώ», ήταν οι «κυνηγημένοι του φετινού Φόρουμ», προσπάθησαν να αμυνθούν ενάντια τόσο στις κατηγορίες όσο και στην επιθυμία των Αρχών να τους επιβάλουν σκληρότερους όρους ελέγχου, ενώ όλα δείχνουν ότι η αδυναμία να συνεννοηθούν μεταξύ τους προκειμένου να βρουν μία κοινή αμυντική γραμμή αποδυναμώνει ακόμη περισσότερο τη θέση τους.

Σύμφωνα με τους «Financial Times», οι διαδηλωτές το σαββατοκύριακο που πέρασε μοίραζαν φυλλάδια διαμαρτυρίας, ως είθισται, στο Davos. Μόνο που αυτήν τη φορά δεν ζητούσαν «πόλεμο» ενάντια στη φτώχεια ή εύρεση λύσης για το πρόβλημα του περιβάλλοντος. Τα φυλλάδια ζητούσαν να ενταχθούν στις αγορές τα παράγωγα των τραπεζών προκειμένου ο τρόπος λειτουργίας τους να γίνει πιο ξεκάθαρος!

Χαρακτηριστικό του αρνητικού (έως και πολεμικού) κλίματος που επικράτησε ενάντια στους τραπεζίτες είναι ένα στιγμιότυπο το οποίο περιγράφει η «Wall Street Journal». Ο επικεφαλής των ευρωπαϊκών δραστηριοτήτων της Morgan Stanley, κ. Donald Moore, απαντώντας σε ερώτηση ποια άλλη ομάδα ανθρώπων ήταν στο παρελθόν τόσο αντιπαθής όσο είναι σήμερα οι τραπεζίτες, δεν δίστασε να απαντήσει: «Οι τρομοκράτες»!

Ο πλέον δραστήριος από τους τραπεζίτες, προκειμένου να χαράξει πολιτική άμυνας, ήταν ο επικεφαλής της Deutsche Bank, κ. Josef Ackermann. Ο κ. Ackermann, σύμφωνα με το BBC, εντείνει τις προσπάθειές του προκειμένου να δημιουργήσει το «B20», δηλαδή έναν όμιλο από 20 κορυφαίους επιχειρηματίες (κυρίως τραπεζίτες), ο οποίος σε «αντιδιαστολή» με το G20 θα προσπαθεί η φωνή των επιχειρηματιών να ακουστεί παντού.

Ο κ. Ackermann είχε πολύωρες συναντήσεις με συναδέλφους του τραπεζίτες κατά τη διάρκεια του Davos με στόχο να τους πείσει για την ανάγκη μιας κοινής «αμυντικής τακτικής», τη δημιουργία μιας «κοινής φωνής» προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις συνεχιζόμενες επιθέσεις αλλά και τις προσπάθειες των κυβερνήσεων να «σφίξουν τα λουριά» στις τράπεζες.

Όμως, δυστυχώς γι’ αυτόν, δεν φαίνεται να τα κατάφερε. Οι τραπεζίτες έχουν ένα κοινό, την ανάγκη να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους, αλλά ως φαίνεται έχουν και πολλές διαφορές μεταξύ τους.

«Έχουν γίνει προσπάθειες και στο παρελθόν, αλλά δεν έχουν καρποφορήσει. Είμαστε τόσο ανταγωνιστικοί μεταξύ μας», δηλώνει κορυφαίο στέλεχος ευρωπαϊκής τράπεζας στη «Wall Street Journal».

Το βασικό επιχείρημα των τραπεζιτών είναι ότι οι κυβερνήσεις εντείνουν τα μέτρα εναντίον τους κυρίως για λόγους «ικανοποίησης» της λαϊκής οργής, η οποία «βλέπει» τις τράπεζες ως το απόλυτο κακό, ως τον βασικό και κυρίως τον μοναδικό υπαίτιο της κρίσης.

Τον τόνο έδωσε η ομιλία του Προέδρου της Γαλλίας κ. Nicolas Sarkozy, ο οποίος στην ομιλία του στο Davos τόνισε: «Κάποιες συμπεριφορές δεν θα γίνουν ανεκτές ούτε στη χώρα μου ούτε σε παγκόσμιο επίπεδο. Το να δημιουργείς θέσεις εργασίας και πλούτο δεν είναι κατακριτέο. Όμως, αυτοί που βοήθησαν να καταστραφούν θέσεις εργασίας αλλά και πλούτος είναι τουλάχιστον ηθικά μη αποδεκτό να πλουτίζουν».

Σύμφωνα με τον κ. Guillermo Ortiz, πρώην κεντρικό τραπεζίτη του Μεξικού, «οι τράπεζες δεν φαίνεται να έχουν συνειδητοποιήσει το μέγεθος της οργής του κόσμου εξαιτίας της κρίσης».

Την απάντηση στο γιατί έχει αλλάξει η ισορροπία στις σχέσεις μεταξύ τραπεζών και κυβερνήσεων έδωσε, με σαφήνεια, ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, κ. Ζαν-Κλοντ Τρισέ. Όπως τόνισε, από τη στιγμή που οι τράπεζες σώθηκαν με τη «χρήση» χρημάτων των φορολογουμένων, είναι απόλυτα φυσιολογικό οι κυβερνήσεις να επιθυμούν να ελέγξουν περισσότερο τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν.

«Θα βρισκόμασταν στο χείλος μιας ολοκληρωτικής ύφεσης εάν οι κυβερνήσεις δεν παρενέβαιναν», τόνισε ο κ. Τρισέ και πρόσθεσε ότι «οι κυβερνήσεις ριψοκινδύνεψαν τα χρήματα των φορολογουμένων».