Εορταστική νηνεμία στην Wall Str. με τον S&P 500 να συντηρείται πάντα υψηλότερα των 1.200 μονάδων. Και μάλιστα χωρίς ιδιαίτερες πιέσεις κάτι, που ενισχύει την βραχυπρόθεσμη φορά του. Λίγο ως πολύ ανάλογο κλίμα και στα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια παρά τους κινδύνους, που ελλοχεύουν για τις τράπεζες. Ενδεικτικό το σχετικό δημοσίευμα των Financial Times για τον κρυφό φόβο των...τραπεζών.

Στα καθ΄ ημάς η κατάσταση περιπλέκεται όλο και περισσότερο, μετά και τις τελευταίες εξελίξεις σε πολιτικό-και ενδοΠΑΣΟΚικό- επίπεδο με την υλοποίηση του PSI να ανάγεται πλέον στο μόνο ζητούμενο αυτού του κυβερνητικού σχήματος.

Αναμφίβολα δεν είναι και λίγο η επιτυχής υλοποίηση του προγράμματος ανταλλαγής, καθώς οι τράπεζες έχουν προεξοφλήσει-αφομοιώσει σε αυτά τα επίπεδα- λίγο πάνω, λίγο κάτω- την επιβάρυνση από τα...ευρήματα της Black Rock. Ωστόσο και το ΧΑ θα αρχίσει-αμέσως μετά τις εορτές- να επιχειρεί και την προεξόφληση των πολιτικών διεργασιών, τον προεκλογικό ορίζοντα και το νέο σκηνικό που διαμορφώνεται.

Το ό τι είμαστε σε μεταβατική περίοδο, σε ρευστή κατάσταση με πολλά μέτωπα ανοιχτά είναι προφανές. Το ό τι και το ΧΑ εισέρχεται σε άτυπη (;) προεκλογική περίοδο είναι επίσης προφανές, με ορίζοντα λίγο ως πολύ δεδομένο.

Ολα αυτά, η διάχυτη αίσθηση αβεβαιότητας και προσμονής αποτυπώνονται-προσώρας- στον επιτόπιο βηματισμό βασικών δεικτών, μετοχών με τον Γενικό σταθερά κάτω από τις 700 και τον FTSE 20 να μην περνά καν τις 270-280 μονάδες. Πάλι καλά όμως, που για βασικούς δείκτες, μετοχές δεν σημειώθηκαν νέα ελάχιστα και τιμές χαμηλότερες από αυτές που έχουν ήδη γραφεί- κυρίως για τον τραπεζικό κλάδο- στις αρχές του μήνα.

Μία παράμετρος, που αναμφίβολα επηρεάζει έναν ισχυρό πυρήνα εταιρειών σχετίζεται με την κάμψη των εξαγωγών, την υποχώρηση δεικτών που αφορούν στις πωλήσεις ελληνικών προϊόντων σε χώρες-αγορές της ευρωζώνης.

Καλώς ή κακώς τους τελευταίους μήνες τα ομολογουμένως καλά μεγέθη είχαν αναπτερώσει τις ελπίδες επιχειρηματιών, επενδυτών πως μέσω της αύξησης των εξαγωγών θα μπορούσε να αντισταθμιστεί ένα μέρος των σημαντικών απωλειών λόγω της εγχώριας ύφεσης. Ορισμένες μάλιστα εταιρείες στηρίχτηκαν στον εξαγωγικό προσανατολισμό τους, την διέξοδο αυτή και κάποιες μετοχές πήραν πόντους από αυτή την προοπτική.

Και στο ΧΑ περνάμε ήδη τα πιο...παγωμένα Χριστούγεννα, εορτές των τελευταίων 10ετιών με τους επενδυτές στην...κατάψυξη και τον θεσμό σε πλήρη απαξία. Και το χειρότερο με εμφανή την αδυναμία των υπευθύνων (και της χρηματιστηριακής κοινότητας) να εμπνεύσουν τον κόσμο για κάτι πιο ελπιδοφόρο.

Ας είναι, το 2011 κλείνει όπως κλείνει, η έλευση των υπευθύνων της τρόικας (από 16/1) θα ξεκαθαρίσει αρκετά πράγματα (και για τα διάφορα κινδυνολογικά σενάρια, που κυκλοφορούν και πάλι...) με τις τράπεζες να έχουν φτάσει στο χαμηλότατο σημείο 18-20ετίας και τους εν δυνάμει παίκτες του νέου ιστορικού κύκλου- της χώρας- να αναδύονται σταθερά, μεθοδικά.