Τα ”συστήματα” και η Περιφέρεια

Ένα από τα πλέον δημοφιλή θέματα συζήτησης στη Σοφοκλέους αφορά στο ποια νέα ”συστήματα” αναπτύσσονται στο χρηματιστηριακό πεδίο και ποια από τα ήδη υπάρχοντα αποδυναμώνονται. Η αλλαγή της πολιτικής κατάστασης έχει δημιουργήσει μία σχετική φημολογία για τους νέους ”ηγέτες” της αγοράς.

Δημοσιεύθηκε: 17 Μαρτίου 2004 - 09:01

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Ένα από τα πλέον δημοφιλή θέματα συζήτησης στη Σοφοκλέους αφορά στο ποια νέα ”συστήματα” αναπτύσσονται στο χρηματιστηριακό πεδίο και ποια από τα ήδη υπάρχοντα αποδυναμώνονται.

Η αλλαγή της πολιτικής κατάστασης έχει δημιουργήσει μία σχετική φημολογία για τους νέους ”ηγέτες” της αγοράς. Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν ομάδες ανθρώπων που πιστεύουν ότι οι υπάρχουσες συνθήκες τους ευνοούν για να ανακτήσουν τα ”σπασμένα” πολλών ετών...

Υπάρχουν άραγε ”συστήματα” στην αγορά ή πρόκειται για ένα ακόμη κατασκεύασμα της χρηματιστηριακής παραφιλολογίας; Αν ήμασταν εκπρόσωποι των χρηματιστηριακών αρχών και έπρεπε να προασπίσουμε τον καθωσπρεπισμό, θα υποστηρίζαμε ότι η σχετικός προβληματισμός είναι ανάλογος με το αν υπάρχουν ή όχι εξωγήινοι.

Οι έχοντες, όμως, καθημερινή επαφή με το καμίνι των χρηματιστηριακών εξελίξεων θα έχουν να προβάλουν μία διαφορετική θέση: Το θέμα δεν είναι αν υπάρχουν ή όχι ”συστήματα”.

Είναι αυτονόητο ότι πάντοτε θα υπάρχουν ομάδες ανθρώπων που θα επιδιώκουν το κέρδος. Το ζητούμενο είναι αν υπάρχει ζωτικός χώρος για την ανάπτυξή τους και ποιες απ’ αυτές τις ομάδες διαθέτουν τις αντικειμενικές δυνατότητες (περί ρευστότητας ο λόγος) για να τον καλύψουν.

Τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχουν σημειωθεί σημαντικές αλλαγές στην εσωτερική δομή της Σοφοκλέους. Αλλαγές που για πολλούς πέρασαν απαρατήρητες, αλλά οι επαγγελματίες και οι παίκτες τις ένιωσαν στο πετσί τους.

Η ουσία είναι ότι μέσα από τόσες και τόσες διαδικασίες η εξουσία εκχωρήθηκε στο τραπεζικό σύστημα. Πάντοτε στο όνομα της διαφάνειας, λες και οι τράπεζες δεν είναι ”παίκτες” στην αγορά.

Υιοθετήσαμε, δηλαδή, ένα μοντέλο, βάσει του οποίου οι τραπεζίτες είναι οι μοναδικοί αξιόπιστοι συνομιλητές για τη χρηματιστηριακή αγορά και οι ιδιώτες επενδυτές είναι εξ ορισμού ”απατεώνες”.

Μία άποψη πέρα για πέρα εξωφρενική, σύμφωνα με την οποία οι ιδιώτες είναι κάτι σαν τους μαυραγορίτες της κατοχής και οι τράπεζες θεματοφύλακες των ιερών και οσίων της φυλής μας.

Ευθύνες γι’ αυτή την κατάσταση έχουν και οι φίλοι χρηματιστές, οι οποίοι επέτρεψαν στις τράπεζες για να αναλάβουν τον πλήρη έλεγχο της ΕΧΑΕ και όχι μόνο.

Ευθύνες έχει και η τέως ηγεσία του υπουργείου Οικονομίας, η οποία αναζητούσε ”συνεταίρους” στην εξουσία της και δεν ανέλαβε να παίξει τον ρυθμιστικό ρόλο που απαιτούσε η κοινωνία και ο θεσμικός της ρόλος.

Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί σήμερα δεν έχει αφήσει ζωτικό χώρο σε άλλους παίκτες της αγοράς. Αρκετοί ελπίζουν ότι θα διαμορφωθεί ένα νέο πλαίσιο που θα τους επιτρέψει να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις.

Έχουμε την εντύπωση ότι πλανώνται, και μάλιστα οικτρά. Τι μπορεί, δηλαδή, να συμβεί; Να αγοράσει και πάλι το κράτος την ΕΧΑΕ; Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα…

Αν, λοιπόν, υπάρχει περιθώριο για να συμβεί κάτι, είναι εκεί όπου δεν δραστηριοποιούνται οι μεγάλοι παίκτες της αγοράς, οι σημερινοί ηγέτες, δηλαδή οι τράπεζες. Κι ο χώρος αυτός δεν είναι άλλος από εκείνον της μικρής και της μεσαίας κεφαλαιοποίησης.

Η προοπτική αυτή ενδιαφέρει ασφαλώς τους traders. Δεν αφορά, όμως, το σύνολο της αγοράς. Αν ανέβει η χ μετοχή κατά 120% και η ψ κατά 110% είναι κάτι που θα χαροποιήσει ιδιαίτερα τους μετόχους των εν λόγω εταιρειών. Δεν βλέπουμε τον λόγο για τον οποίον θα ανοίξουν σαμπάνιες όλοι οι υπόλοιποι επενδυτές.

Για να υπάρξει μία ουσιαστικότερη εξέλιξη, θα πρέπει να ανατραπούν πλήρως οι σημερινές δομές, πράγμα που είναι εξαιρετικά δύσκολο και ως πιθανότητα αγγίζει τα όρια του θαύματος.

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.