Ποιοι ρίχνουν νερό στον μύλο της αποχής

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Αυτή την Κυριακή υπάρχουν φόβοι ότι η αποχή από την κάλπη των ευρωεκλογών θα είναι υψηλή και πως μπορεί να έχει ακόμη και το ψηφίο 6 μπροστά. Να υπερβεί, δηλαδή, το ήμισυ του εκλογικού σώματος.

Αυτούς τους φόβους, τους οποίους μοιράζονται πολλοί, εξέφρασε δημόσια χθες ο Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας δημοσκοπήσεων Marc, Θωμάς Γεράκης, μιλώντας στο μικρόφωνο της ΕΡΤ.

Σύμφωνα με τον ίδιο, «... υπάρχει ενεργός ακόμη ο κίνδυνος ως μια σοβαρότερη και ισχυρότερη υπόθεση εργασίας, να έχουμε ρεκόρ αποχής, δηλαδή να είναι η συμμετοχή για πρώτη φορά στη χώρα κάτω από το 50%».

Κατά τον ίδιο, εάν όντως διαμορφωθεί σε αυτά τα επίπεδα-ρεκόρ η συμμετοχή στις ευρωεκλογές, «... θα είναι η πρώτη φορά και θα είναι ένα μεγάλο καμπανάκι συνολικά για το πολιτικό σύστημα και για τη δημοκρατία».

Δύσκολα μπορεί κανείς να αντικρούσει αυτή την εκτίμηση. Η ποιότητα της δημοκρατίας σε έναν τόπο έχει ως μέτρο και τη συμμετοχή του κοινού στις δημοκρατικές διαδικασίες και εν προκειμένω, εάν όντως υπάρξει τόσο υψηλή αποχή από τις κάλπες των ευρωεκλογών, τούτο θα συνιστά ένα σαφές μήνυμα αποδοκιμασίας εκ μέρους του εκλογικού σώματος προς τα πολιτικά πράγματα της χώρας.

Πώς όμως φθάσαμε σε αυτό το σημείο; Ποιοι ήταν οι λόγοι για τους οποίους -εκτιμάται και μέλλει να επιβεβαιωθεί την Κυριακή- οδηγούμαστε σε αυτή τη στάση του εκλογικού σώματος;

Πρόκειται για ένα ερώτημα το οποίο επιδέχεται, ευλόγως, πολλαπλών απαντήσεων.

Κατά πόσον υπήρξαν, για παράδειγμα, αντικείμενο της προεκλογικής αναμέτρησης τα ευρωπαϊκά ζητήματα, όπως η ΚΑΠ, το μεταναστευτικό, η ενιαία άμυνα, η αλληλεγγύη μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών κ.ο.κ.; Αντίστοιχα, πόσο απασχόλησαν τα προβλήματα της καθημερινότητας; Η απάντηση είναι προφανής για αμφότερα: ελάχιστα. Ιδίως εάν κρίνουμε από την καταληκτική εβδομάδα της προεκλογικής περιόδου, περισσότερο απασχόλησε την πολιτική συζήτηση το πόθεν έσχες του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης παρά τα ευρωπαϊκά θέματα.

Αντίστοιχα, κατά πόσον βοήθησε η σύνθεση των ψηφοδελτίων με τα οποία κατέρχονται τα πολιτικά κόμματα σε αυτή την αναμέτρηση στην ανάδειξη ευρωπαϊκών παραμέτρων και στη σημασία που έχει για την Ευρωπαϊκή Ένωση η διερεύνηση οδών για ένα βιώσιμο μέλλον για την ίδια και τους πολίτες της; Θα βοηθούσαν προς αυτή την κατεύθυνση οι κάθε λογής σελέμπριτις που συμμετέχουν σε αυτούς τους συνδυασμούς;

Αν και οι ευρωεκλογές, «παραδοσιακά» χαρακτηρίζονται από τη λεγόμενη «χαλαρή» και ίσως «τιμωρητική» ψήφο, κατά την παρούσα αναμέτρηση υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι το εκλογικό σώμα θα στρέψει συνολικά τα νώτα του στις κάλπες, επιλέγοντας άλλες δραστηριότητες για την Κυριακή του. Θα πρόκειται, προφανώς, για μία ανησυχητική εξέλιξη, εφόσον όντως συμβεί.

Διότι, έτσι, από κοινού με φαινόμενα ριζοσπαστικοποίησης και στροφής προς την ακροδεξιά, που παρατηρούνται σε ολόκληρη την Ευρώπη, δίδεται ένα σαφές μήνυμα αποδοκιμασίας του μέσου δρόμου επί του οποίου κινήθηκε η ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή για το μεγαλύτερο τμήμα της μεταπολεμικής της ιστορίας.

Είναι απαραίτητα αρνητικό αυτό το γεγονός, εάν όντως συμβεί, ίσως αναρωτηθείτε. Όχι απολύτως. Αυτό είναι το παιχνίδι της δημοκρατίας και αυτοί οι κανόνες του. Γίνεται όμως έτσι διαυγέστερη η πιθανή τροπή των πραγμάτων και αυτή είναι η εξέλιξη που κάθε εχέφρων θα όφειλε να απεύχεται.

Υπ’ αυτό το πρίσμα, εάν η κάλπη αυτών των ευρωεκλογών όντως εκπέμψει ένα μήνυμα αυτού του είδους, θα ήταν απολύτως χρήσιμο ο πολιτικός κόσμος της χώρας μας να το ακούσει προσεκτικά. Διότι εντέλει, αυτόν θα αφορά.