Η επιβίωση της Σοφοκλέους κινδυνεύει!!!

Στα... χαρτιά έμειναν ως τώρα τα σχέδια ανάπτυξης της ελληνικής χρηματιστηριακής αγοράς, με καίρια ευθύνη της κυβέρνησης. Κι ενώ οι εγχώριοι επενδυτές περιθωριοποιούνται, οι ξένοι ισχυροποιούν τη θέση τους σε εκείνο το τμήμα της αγοράς που τους ενδιαφέρει. Εκείνο που παραμένει ζωντανό και ”ελκυστικό” για τα ξένα χρηματιστηριακά κέντρα.

Δημοσιεύθηκε: 17 Ιανουαρίου 2003 - 08:58

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

του Γιώργου Παπανικολάου

Μια σειρά από μεγαλόπνοα σχέδια για τη Σοφοκλέους, που αναπτύχθηκαν την περίοδο της χρηματιστηριακής ανάτασης, παραμένουν 3-4 χρόνια αργότερα, σχέδια επί... χάρτου.

Πρώτο παράδειγμα, η ΕΑΓΑΚ, η λεγόμενη ”βαλκανική αγορά”. Δεύτερο και ίσως όχι λιγότερο σημαντικό, η εισαγωγή της ποντοπόρου ναυτιλίας.

Τρίτο, η σύναψη ουσιαστικών συνεργασιών (που προϋποθέτει και κατάργηση των εμποδίων εισόδου στην αγορά μας) με μεγάλα χρηματιστηριακά κέντρα του εξωτερικού.

Σήμερα, είναι πλέον κοινό μυστικό, στο ”στενό κύκλο” των επαγγελματιών της αγοράς, ότι η Σοφοκλέους κινδυνεύει με πλήρη περιθωριοποίηση, ακριβώς διότι τίποτα από όλα αυτά δεν προχώρησε...

Τη μεγίστη ευθύνη για αυτές τις εξελίξεις, την έχει βέβαια η κυβέρνηση, η οποία στη συγκεκριμένη περίπτωση είχε ”και το μαχαίρι και το καρπούζι” στα χέρια της.

Είναι άλλωστε και προϊστάμενη αρχή και βασικός μέτοχος του Χ.Α. και βασικότερος μέτοχος των σημαντικότερων εισηγμένων και... επενδυτής (μέσω της ΔΕΚΑ και έμμεσα των Ταμείων).

Δεν έκανε όμως τίποτα παρά τις φιλότιμες-ιδίως αναφορικά με το συγκεκριμένο θέμα- προσπάθειες, φιλικά προς αυτή προσκείμενων προσώπων (για να μην χρησιμοποιήσουμε την άκομψη έκφραση διορισμένων), όπως ο κ. Αλεξάκης και ο κ. Καρατζάς.

Σήμερα ο πυρήνας των εταιριών της Σοφοκλέους κυριολεκτικά ξενοκρατείται, όπως αποδεικνύει αναλυτική μελέτη που παρουσιάζεται στο ΜΕΤΟΧΟ που μόλις κυκλοφόρησε.

Στις εταιρίες του δείκτη FTSE-20, οι ξένοι θεσμικοί κατέχουν ήδη το 50% του free-float με προοπτική να το αυξήσουν σύντομα πολύ περισσότερο, καθώς το κράτος έχει μεγάλα ”κομμάτια” του ΟΠΑΠ, της ΔΕΗ και άλλων εταιριών να ”μετοχοποιήσει”.

Πρακτικά, πολλές από τις ”βαριές” εταιρίες είναι ήδη έτοιμες να αναζητήσουν πηγές χρηματοδότησης στο εξωτερικό (άλλωστε αρκετές εξ αυτών έχουν πλέον και αλλοδαπούς ”στρατηγικούς” μετόχους”)μια διαδικασία που μέσα στα επόμενα χρόνια θα είναι εξαιρετικά εύκολη, μέσω της ενιαίας αγοράς που προωθείται.

Ομοίως και οι επενδυτές, έχουν ολοένα και λιγότερα εμπόδια στην προσπάθεια τους να τοποθετηθούν στις ξένες αγορές.

Για την ακρίβεια, πολλές μεγάλες -και μικρότερες- χρηματιστηριακές, τους ωθούν ήδη στις ”περισσότερο αποτελεσματικές” ξένες αγορές. Είναι για εκείνες μια φυσιολογική κίνηση άμυνας απέναντι σε μια αγορά που εμφανώς περιθωριοποιείται.

Εάν η κατάσταση συνεχίσει έτσι, είναι εξαιρετικά πιθανό ότι η ελληνική αγορά θα εκφυλιστεί σε μια ”Παράλληλη Αγορά” μικρομεσαίων εταιριών με χαμηλή εμπορευσιμότητα, μια αγορά της δεκαετίας του 70 και του 80 με περιορισμένο κοινό κάποιους φανατικούς ”παίκτες”.

Κάπως έτσι εξηγείται άλλωστε και η δυσκολία που αντιμετώπισε το Δημόσιο στην ιδιωτικοποίηση της ΕΧΑΕ, κατά τους τελευταίους μήνες.

Πρωτάκουστο!!! Η εταιρία Holding της μοναδικής-προς το παρόν- χρηματιστηριακής αγοράς της χώρας, κόντεψε να βρεθεί στα... αζήτητα!!!

Ολα αυτά εξ αιτίας της ολιγωρίας και της ατολμίας πρωτίστως της κυβέρνησης και δευτερευόντως κάποιων τραπεζικών και χρηματιστηριακών παραγόντων που εξακολουθούν να θεωρούν βλακωδώς, υπερασπιζόμενοι την επαρχιώτικη νοοτροπία τους, ότι η αδράνεια και η αντίσταση στις αλλαγές, αποτελεί το βέλτιστο τρόπο...δράσης.

ΥΓ Κάποιοι θα ισχυριστούν ότι η ”ναυτιλία” είναι επικίνδυνη για τους επενδυτές. Δεν πειράζει, ας την εισήγαγαν μόνο για θεσμικούς παίκτες. Κάποιοι άλλοι θα μιλήσουν για τον κίνδυνο των Βαλκανίων, ξεχνώντας ότι κάποιες ξένες τράπεζες σίγουρα θα ήταν πρόθυμες να τον αναλάβουν ”σπονσοράροντας” τα Ελληνικά Πιστοποιητικά, πράγμα που πολλάκις αρνήθηκαν να πράξουν οι εγχώριες.

Σίγουρα, για όλα υπάρχει μια δικαιολογία. Ιδίως εκ μέρους όσων δεν τολμούν!

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.