Στα όρια του ψυχολογικού κραχ!

Τις τελευταίες ειδικά ημέρες οι φήμες περί ”ανορθόδοξου πολέμου” μεταξύ ισχυρών επιχειρηματικών και επενδυτικών ομάδων έχουν κατακλύσει την αγορά. Με αφορμή πάντοτε την κακή πορεία της αγοράς εξυφαίνονται σενάρια που άλλοτε έχουν μία κάποια σχέση με την πραγματικότητα και άλλοτε διεκδικούν όσκαρ σεναρίου επιστημονικής φαντασίας.

Δημοσιεύθηκε: 31 Οκτωβρίου 2002 - 09:11

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Τις τελευταίες ειδικά ημέρες οι φήμες περί ”ανορθόδοξου πολέμου” μεταξύ ισχυρών επιχειρηματικών και επενδυτικών ομάδων έχουν κατακλύσει την αγορά. Με αφορμή πάντοτε την κακή πορεία της αγοράς εξυφαίνονται σενάρια που άλλοτε έχουν μία κάποια σχέση με την πραγματικότητα και άλλοτε διεκδικούν όσκαρ σεναρίου επιστημονικής φαντασίας.

Οι δυσμενείς εκθέσεις ξένων οίκων για την Εμπορική Τράπεζα προκάλεσε την οργή της διοίκησής της και στο παρασκήνιο ξέσπασε ένας άνευ προηγουμένου πόλεμος. Κατηγορήθηκε ο ανταγωνισμός και αυτό ήταν αρκετό για να ανάψει και πάλι την σπίθα της συνωμοτικότητας.

Δεν θα σταθούμε στο αν είναι ή όχι πραγματικά αυτά τα σενάρια που ακούστηκαν. Δεν είναι αυτός ο σκοπός του σημειώματός μας. Μας κάνει όμως εξαιρετική εντύπωση πόσο ευάλωτη είναι τελικά η αγορά μας σε σενάρια και ίντριγκες. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στους χιλιάδες των μικροεπενδυτών, αλλά σε υψηλόβαθμα στελέχη εταιριών. Αν μη τι άλλο, αυτό είναι ένα δείγμα νευρικότητας.

Η πίεση που ασκεί η παρατεταμένη κρίση των τριών τελευταίων ετών τους έχει φέρει όλους στα όρια των ψυχολογικών τους αντοχών. Σε τέτοιο βαθμό που δεν διστάζουν να επιτεθούν –άνευ δεύτερης σχέψης- κατά του ανταγωνισμού ή να αναζητήσουν επίμονα τα αίτια της κακοδαιμονίας της αγοράς σε προσωπικά κίνητρα μεμονωμένων παραγόντων της. Κάτι που φυσικά δεν είναι δυνατόν να ισχύει.

Μακάρι κάποια πρόσωπα να είχαν τόση μεγάλη δύναμη και ευθύνη έναντι της ιστορίας. Συνήθως τα πρόσωπα εκμεταλλεύονται τις περιστάσεις που έχουν δημιουργηθεί, για να προσαρμόσουν την τακτική τους και να εξυπηρετήσουν έτσι τους στρατηγικούς τους στόχους. Αν αποδίδουμε μεγαλύτερα βάρη σε πρόσωπα και μάλιστα σε εποχές κρίσεις, δεν κάνουμε κάτι άλλο πέρα από το να αναζητούμε εξιλαστήρια θύματα.

Από την άλλη πλευρά, δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε ότι υπάρχει πράγματι ένας επιχειρηματικός πόλεμος σε εξέλιξη. Τέτοιοι όμως υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντοτε.

Αυτό που μας απασχολεί εμάς ιδιαίτερα είναι το γεγονός ότι οι άνθρωποι της αγοράς βρίσκονται στα όρια τους. Κι αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να το προσέξουμε πολύ στη συνέχεια. Ίσως έτσι μπορέσουμε να δικαιολογήσουμε αρκετές υπερβολές σε διάφορα επίπεδα. Και σ’ αυτές τις περιπτώσεις οι υπερβολές είναι συνήθως αρνητικές…

Θανάσης Μαυρίδης

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.