El-Erian: Ο χρόνος τελειώνει για τους πολιτικούς

Η αντίδραση των αγορών στο πακέτο διάσωσης των ισπανικών τραπεζών δείχνει ότι χάνεται η εμπιστοσύνη στις πολιτικές απαντήσεις της Ευρώπης, λέει ο Μ. El-Erian. Τι πρέπει να γίνει για να ανακτηθεί ο έλεγχος της κατάστασης.

Δημοσιεύθηκε: 12 Ιουνίου 2012 - 11:10

El-Erian: Ο χρόνος τελειώνει για τους πολιτικούς

Η αντίδραση των αγορών στο πακέτο διάσωσης των ισπανικών τραπεζών δείχνει ότι χάνεται η εμπιστοσύνη στις πολιτικές απαντήσεις της Ευρώπης, λέει ο επικεφαλής της PIMCO, Mohamed El-Erian, προειδοποιώντας πως ο χρόνος μετρά αντίστροφα για την εύρεση λύσης από τους Ευρωπαίους πολιτικούς.

Συγκεκριμένα, ο El-Erian τονίζει: "Η απογοητευτική υποδοχή που επιφύλαξαν τη Δευτέρα οι αγορές στο πακέτο διάσωσης των ισπανικών τραπεζών υπενθυμίζει στους Ευρωπαίους πολιτικούς κάτι που είναι γνωστό στους παλαίμαχους διαχειριστές κρίσεων στις αναδυόμενες αγορές: ότι όσο πιο μεγάλη είναι η διάβρωση της αξιοπιστίας στη λήψη πολιτικών αποφάσεων, τόσο πιο δύσκολο είναι να πείσεις τον ιδιωτικό τομέα να αγοράσει τα σχέδιά σου.

Ως αποτέλεσμα, αντί να διευκολύνουν την είσοδο του ιδιωτικού κεφαλαίου, τα φαινομενικά τολμηρά μέτρα πολιτικής καταλήγουν να διευκολύνουν την έξοδό του. Η απάντηση δεν είναι να γίνουν λιγότερα, αλλά αντιθέτως αυτό που γίνεται να είναι πιο συνολικό και κατανοητό".

Στα χαρτιά το ισπανικό πακέτο φαινόταν εντυπωσιακό, τονίζει. Ορίστηκε στα 100 δισ. ευρώ, σημαντικά υψηλότερο από το εύρος των εκτιμήσεων της «τρύπας» των ισπανικών τραπεζών. Συμφωνήθηκε πολύ γρήγορα, το Σάββατο. Και μέσω του σχεδιασμού του επιχειρούσε να αποφύγει ορισμένα από τα στοιχεία που έχουν μετατρέψει τις άλλες τρεις χώρες που έλαβαν πακέτα διάσωσης (Ελλάδα, Ιρλανδία και Πορτογαλία) σε ημιμόνιμους εποπτευομένους από το ευρωπαϊκό κράτος.

Μετά την αρχική θετική υποδοχή, οι αγορές απέρριψαν τη διάσωση των ισπανικών τραπεζών ως ανεπαρκή και φτωχά σχεδιασμένη. Τα ομόλογα άλλων ευπαθών ή πιθανώς ευπαθών ευρωπαϊκών κρατών επηρεάστηκαν αρνητικά.

Ο επικεφαλής της PIMCO υποστηρίζει: "Υπάρχουν βάσιμοι λόγοι για την απογοήτευση της αγοράς. Το πακέτο δεν έσπασε τον όλο και πιο προβληματικό σύνδεσμο μεταξύ των αδύναμων ισπανικών τραπεζών και της επιδεινούμενης πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας. Οι λειτουργικές λεπτομέρειες που παραμένουν ασαφείς είναι υπερβολικά πολλές, ενώ άλλες λεπτομέρειες του σχεδίου εγείρουν ερωτήματα αναφορικά με την προτεραιότητα που θα έχουν οι υφιστάμενοι επενδυτές. Στο κλίμα αβεβαιότητας συνέβαλαν και οι ανεπιβεβαίωτες αντιδράσεις των ισπανικών τραπεζών, που φέρονται να πούλησαν ορισμένα από τα ισπανικά ομόλογα που κατείχαν.

Όλοι αυτοί οι λόγοι είναι βάσιμοι, δεν εξηγούν όμως την έκταση του ξεπουλήματος σε ορισμένα βασικά χρηματοοικονομικά assets. Πράγματι, η κίνηση των τιμών υποδηλώνει πως οι αγορές γενικά χάνουν την εμπιστοσύνη τους στη λειτουργία της πολιτικής απάντησης, με αυξανόμενο μάλιστα ρυθμό.

Αντί να ενθαρρύνει τη συνεπένδυση του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, η παροχή επίσημης χρηματοδότησης θεωρείται ότι διευκολύνει την απεμπλοκή τους. Με τη σειρά του, αυτό εντείνει την οικονομική ενδόρηξη και την αυξανόμενη ανεργία, ενώ κάνει την υπεράσπιση των τραπεζικών διασώσεων ακόμα πιο δύσκολη, σε πολιτικό, και όχι μόνο, επίπεδο".

Σύμφωνα με τον El-Erian, "ο φαύλος κύκλος είναι γνωστός σε αυτούς που πέρασαν τις κρίσεις χρέους των αναδυόμενων οικονομιών τις δεκαετίες του 1980, του 1990 και στις αρχές του 2000. Όσο πιο πολλή εμπιστοσύνη χάνει ο ιδιωτικός τομέας στην πολιτική απάντηση, τόσο πιο δύσκολο γίνεται οι απαντήσεις αυτές να σταθεροποιήσουν την κατάσταση, πόσο μάλλον να την ξεπεράσουν. Καθώς επιταχύνεται η απομόχλευση του ιδιωτικού τομέα, οι ήδη σοβαρές πολιτικές προκλήσεις γίνονται όλο και πιο τρομακτικές.

Αυτή η ατυχής πραγματικότητα έχει δύο άμεσες επιπτώσεις για την Ευρώπη, σε ό,τι αφορά το τι, πώς και πότε της διαχείρισης της κρίσης:

Πρώτον, οι κυβερνήσεις πρέπει να βρουν γρήγορα πολιτικές απαντήσεις που θα είναι πολύ πιο συνολικές σε ό,τι αφορά την αναγνώριση και τη διευθέτηση των τεράστιων προβλημάτων.

Δεύτερον, οι πολιτικοί πρέπει να ξεπεράσουν τους δισταγμούς τους σε ό,τι αφορά το Plan B. Όταν η πολιτική αξιοπιστία είναι χαμηλή, η συνηθισμένη αντίδραση -η συνέχιση δηλαδή της επιμονής ότι δεν υπάρχει Plan B για να αποφευχθούν περισσότερες αναταράξεις- δεν είναι αποτελεσματική. Πράγματι, όσο δεν ξεκαθαρίζεται η κατάσταση σχετικά με το Plan B, ο ιδιωτικός τομέας θα αυξήσει σημαντικά την αυτασφάλισή του και θα διευρύνει την τεχνική μετάδοση της κρίσης, κάνοντας την τρύπα που αντιμετωπίζει ο δημόσιος τομέας ακόμα μεγαλύτερη".

Ο Μ. El-Erian καταλήγει: "Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί πρέπει να σκεφτούν προσεκτικά την αντίδραση των αγορών τη Δευτέρα - και περισσότερο οι ηγέτες των τεσσάρων μεγάλων χωρών (Γαλλίας, Γερμανίας, Ιταλίας και Ισπανίας) στην προγραμματισμένη τους συνάντηση στο τέλος του μήνα. Η ώρα για μερικές πολιτικές απαντήσεις έχει περάσει. Τώρα πρέπει να ληφθούν δύσκολες αποφάσεις και όχι μόνο για τις μεμονωμένες χώρες, αλλά και για τη σύνθεση και τη λειτουργία της ευρωζώνης στο σύνολό της.

Υπάρχει ακόμα χρόνος οι πολιτικοί να ανακτήσουν και πάλι τον έλεγχο της κατάστασης. Αυτός ο χρόνος όμως δεν είναι πολύς".

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.