Αντιπαθείς τους φόρους; Αγόρασε ένα γιοτ!

"Το Σύνταγμά μας άρχισε να λειτουργεί. Όλα δείχνουν ότι θα διαρκέσει. Μα σε τούτο τον κόσμο τίποτα δεν είναι βέβαιο εκτός από τον θάνατο και τους φόρους". Είχε άραγε δίκιο ο Μπέντζαμιν Φράνκλιν; Γράφει ο Π. Κουδούνης.

Δημοσιεύθηκε: 2 Απριλίου 2009 - 04:53

του Πάτροκλου Κουδούνη

Αντιπαθείς τους φόρους; Αγόρασε ένα γιοτ!

Μου αρέσει ο κεφαλικός φόρος. Θα τον πληρώσω. Όχι μόνο επειδή θέλω να στηρίξω το ελληνικό κράτος, αλλά και γιατί επιτέλους κάποιοι χρησιμοποίησαν την κοινή λογική και κατάλαβαν ότι αυτός που έβγαλε εκατόν πενήντα χιλιάδες ευρώ δεν μπορεί να πληρώνει τον ίδιο φόρο με αυτόν που έβγαλε ένα εκατομμύριο ευρώ.

Μου αρέσει τόσο πολύ αυτό το μέτρο! Θέλω μάλιστα να βγάλω αυτά τα δύο - τρία χιλιάρικα που 'ναι πληρώσω και να τα κολήσω στο κούτελο του υπουργού! Ξέρω ότι πολλοί θα κατακρίνουν το "κέφι" που μου προκαλεί το θέμα, αλλά είναι αδύνατον να συγκρατήσω τα αισθήματα θαυμασμού που τρέφω πλέον για το οικονομικό επιτελείο.

Επιτέλους, κάποιοι Έλληνες πολιτικοί κατάφεραν να παραγάγουν ένα οικονομικό μέτρο τόσο δίκαιο και σωστό που -τολμώ να πω- μου θυμίζει την αρχαία Αθήνα.

Αν ανατρέξετε στη μνήμη σας, σίγουρα θα θυμηθείτε ότι οι αρχαίοι Αθηναίοι είχαν διαμορφώσει ένα απλοϊκό πλην όμως σοφό σύστημα για να διεκπεραιώνουν άριστα το φορολογικό θεσμό της χορηγίας. Έφτιαχναν λοιπόν μια λίστα που αποτελούνταν από τους πλουσιότερους πολίτες. Αυτός με τη μεγαλύτερη περιουσία έπρεπε να πληρώσει την ακριβότερη χορηγία και πάει λέγοντας.

Αν τώρα ένας διαφωνούσε με την κατάταξη υποστηρίζοντας ότι κάποιος άλλος ήταν πλουσιότερος από αυτόν (άρα έπρεπε να πληρώσει τη δική του χορηγία), τότε δύο τινά μπορούσαν να συμβούν: Αν ο "κατηγορούμενος" πολίτης συμφωνούσε ότι ήταν όντως πλουσιότερος, τότε θα πλήρωνε αυτός τη χορηγία. Αν διαφωνούσε, όμως, τότε το εξαιρετικό κράτος των Αθηνών τους ανάγκαζε να αλλάξουν μεταξύ τους περιουσίες και να προχωρήσουν στη συνέχεια στην πληρωμή των χορηγιών όπως αυτή είχε οριστεί εξαρχής! Η απόλυτη φορολογική δικαιοσύνη.

Στα δικά μας παιδιά, εδώ αξίζει ένα μικρό έστω "μπράβο" γιατί προσπάθησαν να μιμηθούν τους παλαιότερους.

Υπάρχουν, βέβαια, και αδυναμίες, όπως για παράδειγμα αυτή που εντόπισε η φίλη αναγνώστρια Μαίρη Α., η οποία μου έγραψε το εξής: "Εμένα η έλλειψη κοινής λογικής με πειράζει. Π.χ. δεν χρειάζεται κανείς πτυχίο οικονομικών για να σκεφτεί ότι δεν μπορείς το 2009 να φορολογείς πολίτες με εισοδηματικά κριτήρια του 2007. Το 2007 μπορεί κάποιος να πληρούσε το όριο των 60.000 ευρώ σε ακαθάριστο εισόδημα και σήμερα να είναι άνεργος, ή να δουλεύει σε εταιρία που πάει να πτωχεύσει και να μην πληρώνεται, να τον πνίγουν οι δόσεις του στεγαστικού δανείου (που το πήρε γιατί τότε άντεχε) ή να δουλεύει με πολύ λιγότερες αποδοχές...".

Δεν χρειάζεται να το σχολιάσω. Είναι προφανές ότι η φίλη μας έχει δίκιο.

Εγώ παρ' όλα αυτά, επιμένω όμως ότι ο κεφαλικός φόρος είναι αποτελεσματικό μέτρο γιατί διορθώνει κάποιες άλλες θηριώδεις ατέλειες του συστήματός μας.

Πάρτε, για παράδειγμα, τα σκάφη αναψυχής. Ο φορολογικός παράδεισος που κρύβουν μέσα τους με έκανε να φρίξω. Προσέξτε, αγαπητοί μου φίλοι, τι συμβαίνει όταν το κράτος κλείνει πονηρά το μάτι στην πλουτοκρατία (ελπίζω να εντοπίζετε την αλλαγή του στιλ μου από τότε που άρχισα να διαβάζω κυριακάτικο "Ριζοσπάστη").

Υπάρχει ένας νόμος σχετικά με τη Ναυτική Εκμετάλλευση Πλοίων Αναψυχής (ΝΕΠΑ). Όταν ιδρύεις μια εταιρία ΝΕΠΑ τότε μπορείς για παράδειγμα να αγοράσεις ένα σκάφος -που και καλά θα νοικιάζεις- χωρίς όμως να πληρώσεις ΦΠΑ για την αγορά του. Η εταιρία ΝΕΠΑ από την άλλη ΔΕΝ ΦΟΡΟΛΟΓΕΙΤΑΙ. Είναι δηλαδή δυνατόν να έχεις μία άλλη εταιρία, η οποία έβγαλε κέρδη π.χ. 2 εκατ. ευρώ και έδωσε 500.000 ευρώ στη ΝΕΠΑ εταιρία (που επίσης σου ανήκει) για ενοικίαση σκαφών.

Αυτά τα πεντακόσια λοιπόν δεν φορολογούνται. Το ξέπλυμα που μπορεί να γίνεται μέσω ΝΕΠΑ αντιλαμβάνεστε ότι μπορεί να αφορά σε γιγάντια νούμερα.

Ο νόμος σου δίνει επίσης τη δυνατότητα να νοικιάσεις ένα γιοτ μήκους μέχρι 20 μέτρα χωρίς να είσαι υποχρεωμένος να διαθέτεις πλήρωμα. Είναι όμως ποτέ δυνατόν να εμπιστευτείς ένα γιοτ 20 μέτρων αξίας 2 - 3 εκατομμυρίων ευρώ σε κάποιους νοικάρηδες χωρίς να είναι on board το πλήρωμά σου για να προσέχει και το σκάφος;

Όπως καταλαβαίνετε αυτό προβλέφθηκε έτσι ώστε όλοι όσοι θέλουν να πάρουν το "μέσο" γιοτ των 20 μέτρων να μπορούν παρατύπως να εκμεταλλευτούν τις ευεργεσίες του νόμου περί ΝΕΠΑ. Διότι, εκτός των παραπάνω, οι κύριοι και οι κυρίες που διαθέτουν τέτοια σκάφη δεν πληρώνουν φόρο πετρελαίου, ΦΠΑ για όλα τα προϊόντα και αγαθά που σχετίζονται με το σκάφος κ.λπ.

Τελικά, όπως αποδεικνύεται, καταφέραμε να διαψεύσουμε ακόμα και τον Μπέντζαμιν Φράνκλιν (Αμερικανός πολιτικός και επιστήμων 1706 - 1790), ο οποίος είχε πει κάποτε το διάσημο "σε τούτον τον κόσμο τίποτα δεν είναι βέβαιο εκτός από τον θάνατο και τους φόρους".

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.