"Μύλος" για τη σύνθεση της Κεφαλαιαγοράς

Το παρασκήνιο της απόφασης που καθιστά την "ανεξάρτητη" Αρχή επίσημο παράρτημα του υπουργείου Οικονομίας. Η λογική "πονάει κεφάλι κόψει κεφάλι", η ημιμάθεια και οι λύσεις που δεν… βολεύουν!

Δημοσιεύθηκε: 26 Φεβρουαρίου 2009 - 08:11

του Γιώργου Παπανικολάου

Αρκετό παρασκήνιο φαίνεται ότι έχει η αιφνίδια κίνηση του αρμόδιου υπουργού κ. Γιάννη Παπαθανασίου να κατεβάσει διάταξη για αλλαγή στη σύνθεση του Δ.Σ. της Κεφαλαιαγοράς.

Οι υπέρμαχοι της κίνησης φαίνεται ότι "πάτησαν" αφενός σε ένα γραπτό σχόλιo του… Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου κι αφετέρου στη δυσαρέσκεια που δημιούργησε μέλος του υφιστάμενου Δ.Σ. της Κεφαλαιαγοράς.

Το οποίο μέλος κατηγορείται… ανεπισήμως από κάποιους παράγοντες ότι δημιουργούσε "συγκρούσεις συμφερόντων" σχετιζόμενο επαγγελματικά με εταιρίες που υπό την ιδιότητα του μέλους της Ε.Κ. θα έπρεπε και να… ελέγξει!

Ιδού όμως η "ομορφιά" της ελληνικής πραγματικότητας!

Αντί να τραβήξει κάποιος το αφτί του συγκεκριμένου μέλους, ως έπρεπε να γίνει εφόσον ισχύουν οι κατηγορίες -και να εξαναγκαστεί σε παραίτηση-, φτάσαμε με αφορμή το συγκεκριμένο κρούσμα να γίνεται το Δ.Σ. επίσημο όργανο του εκάστοτε υπουργού Οικονομίας, που θα ορίζει πλέον άμεσα την απόλυτη πλειοψηφία των μελών του.

Καλώς κάποιοι θέτουν "θέμα αρχής" στη συμμετοχή εκπροσώπων των φορέων στην Ε.Κ., για λόγους σύγκρουσης συμφερόντων. Παραγνωρίζουν όμως, ίσως και λόγω ημιμάθειας για τα τεκταινόμενα εκτός Ελλάδος, κάποιες πολύ πιο λογικές λύσεις.

Για παράδειγμα, το θέμα θα μπορούσε να επιλυθεί εφόσον τα μέλη που έχουν εκάστοτε αυτή τη "σύγκρουση συμφερόντων", έστω κι επί της αρχής, εξαιρούνταν υποχρεωτικά των διαδικασιών ψηφοφορίας και απόφασης για θέματα ελέγχων και ποινών. Χωρίς βεβαίως αυτό να αποκλείει τη συμμετοχή τους σε διαδικασίες συζήτησης τέτοιων θεμάτων.

Υπάρχουν όμως και άλλοι τρόποι.

Όπως το να συμμετέχουν μεν εκπρόσωποι των φορέων της αγοράς στο Δ.Σ. της Επιτροπής, αλλά να συσταθεί νέα ειδική επιτροπή που θα έχει αποκλειστική αρμοδιότητα τον έλεγχο και τις ποινές, κάτι που πρότεινε με ανακοίνωσή της και η Ένωση Θεσμικών Επενδυτών.

Προφανώς οι λύσεις αυτές δεν κρίθηκαν… βολικές!

Αν ο κόσμος ήταν αγγελικά πλασμένος, δεν θα είχαμε ίσως πρόβλημα με την αποκλειστική συμμετοχή εκπροσώπων του υπουργείου.

Δυστυχώς όμως δεν είναι.

Οπότε μας ξενίζει ιδιαίτερα το γεγονός ότι ο υπουργός Οικονομίας και πολιτικά υπεύθυνος για τις "κρατικού ενδιαφέροντος" εισηγμένες του Χ.Α. (άρα και ελεγχόμενος από την Ε.Κ. με την ευρεία έννοια) θα είναι και ο μόνος διορίζων τα μέλη της!

Το λέμε αυτό διότι ο εκπρόσωπος της Τραπέζης της Ελλάδος (που παραμένει στην προτεινόμενη σύνθεση της Ε.Κ.) τοποθετείται από τον διοικητή της ΤτΕ, που με τη σειρά του διορίζεται και αυτός από την κυβέρνηση και τον υπουργό Οικονομίας, ενώ η ίδια η ΤτΕ -μην το ξεχνάμε αυτό- είναι… εισηγμένη εταιρία που εποπτεύεται από την Ε.Κ.

Κι έτσι μένει ο εκάστοτε εκπρόσωπος της ΕΧΑΕ, που όμως με τη σειρά του πρέπει να έχει -ατύπως έστω- τις ευλογίες της κυβέρνησης (μεγαλομέτοχοι της ΕΧΑΕ είναι η ΑΤΕ και το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων) αλλά και των λοιπών ιδιωτικών τραπεζών που ελέγχουν το Δ.Σ. της ΕΧΑΕ

Τι προκύπτει λοιπόν από αυτή την αλλαγή; Ότι μας ενοχλεί η σύγκρουση συμφερόντων μόνο όσον αφορά στους… θεσμικούς, στους χρηματιστές και στους εισηγμένους, εφόσον δεν είναι… τραπεζίτες!

Κι ότι είμαστε πρόθυμοι να κάνουμε την "Ανεξάρτητη" Αρχή όχι πιο… ανεξάρτητη αλλά κανονικότατη Δημόσια Αρχή, λες και δεν έχουμε δει σε θέματα όπως η διαχείριση των ταμείων (για να φέρουμε το πιο... φρέσκο παράδειγμα) ακριβώς πού οδηγεί η συγκέντρωση εξουσίας αποκλειστικά σε… διορισμένους!

Το φοβερό, δε, είναι ότι οι φωστήρες που προτείνουν αυτή την αλλαγή δεν σκέφτηκαν καν ότι πρέπει να υπάρχει διακομματική έγκριση σε αυτούς τους διορισμούς, μήπως και περισωθεί ο σαθρός μανδύας της "Ανεξάρτητης" Αρχής.

Είναι κατανοητό, το λέει άλλωστε και η λαϊκή ρήση "ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται", ότι σε αυτή την περίοδο πολλά πράγματα περνούν στο... ντούκου.

Καταχρεωμένο μεν από την κακοδιοίκηση, αλλά εσωτερικά ενισχυμένο από τη μορφή της τρέχουσας κρίσης, το κράτος έχει για τα καλά το πάνω χέρι σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα. Ο οποίος, με πρώτες τις άλλοτε κραταιές τράπεζες, υποχρεώνεται να ζητήσει "στήριξη".

Ίσως γι' αυτό τα αντανακλαστικά των περισσοτέρων σε ένα τέτοιο δείγμα "κρατισμού" εμφανίζονται άκρως περιορισμένα.

Σφάλμα μεγάλο, που αναμφίβολα θα πληρωθεί στην πορεία, εφόσον οι ρυθμίσεις αυτές περάσουν από τη Βουλή κι εφαρμοστούν στην πράξη.

Υ.Γ.: Πολύς λόγος έγινε για την επιστολή του ΔΝΤ που σχολίαζε το γεγονός ότι στη σύνθεση της Ε.Κ. μετέχουν φορείς της αγοράς. Μόνο που το ΔΝΤ δεν έχει καμία αρμοδιότητα σε τέτοια θέματα.

Από αλλού (από τους κόλπους της Ε.Ε. και των οργάνων της) θα έπρεπε να μας έχει έρθει η σύσταση, για να έχει λόγους να προσαρμοστεί έτσι… άμεσα η κυβέρνηση.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.