Αν δεν αρθούν οι αβεβαιότητες με το χρέος και δεν υπάρξει χαλάρωση στα capital controls, δεν πρόκειται να έλθουν επενδύσεις στην εγχώρια βιομηχανία, υπογραμμίζει σε συνέντευξή του στο Euro2day.gr ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Κλωστοϋφαντουργίας, κ. Ελευθέριος Κούρταλης. Ο κ. Κούρταλης τονίζει ότι το 2015 ήταν χρονιά αυξημένων εξαγωγών για τις κλωστοϋφαντουργίες, προσθέτοντας ότι υπάρχει ζήτηση αλλά σε χαμηλές τιμές.
Κύριε Κούρταλη, πώς βλέπετε τα πράγματα στον χώρο της ελληνικής βιομηχανίας και ειδικότερα της κλωστοϋφαντουργίας; Επίκεινται επενδύσεις;
Δυστυχώς, με βάση τα τρέχοντα δεδομένα, δεν υπάρχουν προοπτικές για επενδύσεις στην εγχώρια βιομηχανία και πόσο μάλλον στην ελληνική κλωστοϋφαντουργία. Αν δεν τελειώσει η εκκρεμότητα με τη ρύθμιση του δημόσιου χρέους, αν δεν δούμε κάποια χαλάρωση στο μέτωπο των capital controls και αν γενικότερα δεν αμβλυνθεί το υπάρχον κλίμα αβεβαιότητας, πώς περιμένουμε από κάποιον να δεσμεύσει τα κεφάλαιά του επενδύοντας με ένα χρονικό ορίζοντα πέντε ή δέκα ετών;
Άρα, λοιπόν, πρέπει οπωσδήποτε να δούμε μια αξιοσημείωτη ελάφρυνση του χρέους και μάλιστα όσο το δυνατόν συντομότερα. Κάτι τέτοιο όμως δεν εξαρτάται αποκλειστικά από την ελληνική πλευρά και αυτό με προβληματίζει.
Πώς εξελίσσονται φέτος σε σχέση με πέρυσι τα πράγματα στον χώρο της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας;
Το 2015 ήταν μια χρονιά αυξημένων εξαγωγικών επιδόσεων, εξέλιξη που καταγράφεται ως θετική. Φέτος, ενώ είδαμε μια συνέχιση της ανόδου κατά το πρώτο τρίμηνο, στη συνέχεια παρατηρήθηκε μια καθήλωση της ζήτησης. Γενικότερα, ζήτηση υπάρχει, αλλά σε χαμηλές τιμές, γεγονός που αποτελεί πρόβλημα.
Είχαμε την επίλυση κάποιου θεσμικού αιτήματος του κλάδου; Τι γίνεται στα μέτωπα του τραπεζικού δανεισμού και του ενεργειακού κόστους;
Κανένα από τα προβλήματά μας δεν έχει επιλυθεί. Οι τράπεζες για παράδειγμα όχι μόνο δεν έχουν ανοίξει την κάνουλα της χρηματοδότησης, αλλά μειώνουν συνεχώς την έκθεσή τους προς τον κλάδο, καθώς οι αποπληρωμές των εταιρειών είναι μεγαλύτερες από τις όποιες νέες χορηγήσεις. Στο μέτωπο της ενέργειας, τα πράγματα έχουν βελτιωθεί ως ένα βαθμό, αλλά έτσι δεν λύνεται το πρόβλημα. Έχουμε δει κάποιες εταιρείες να λαμβάνουν περιορισμένες εκπτώσεις στα τιμολόγιά τους είτε από τη ΔΕΗ, είτε από εναλλακτικούς παρόχους, αλλά το μεγάλο πρόβλημα παραμένει: Οι ελληνικές κλωστοϋφαντουργίες συνεχίζουν να καταβάλλουν πολύ μεγαλύτερο τίμημα σε σχέση με τους ξένους (Ευρωπαίους και μη) ανταγωνιστές τους, γεγονός που περιορίζει την ανταγωνιστικότητα του κλάδου. Το πρόβλημα είναι μεγάλο και απαιτεί λύση... χθες.
Υπάρχουν βέβαια και ορισμένες εταιρείες που έχουν προσφύγει δικαστικά, υποστηρίζοντας πως αποτελούν μεγάλους πελάτες, οπότε θα πρέπει να ενταχθούν στα τιμολόγια υψηλής τάσης. Να δούμε...
Πώς βλέπετε τις κινήσεις που γίνονται για την επαναλειτουργία κλωστοϋφαντουργικών μονάδων;
Έχω υπόψη μου κάποιες περιπτώσεις στη Βόρεια Ελλάδα. Κανείς δεν είναι αντίθετος, αρκεί αυτό να είναι εφικτό.