Η Ελαΐς και ο ασκός του Αιόλου

Η κίνηση της Unilever NV να δείξει απροκάλυπτα τα... μούσκουλα του βασικού μετόχου λίγο διάστημα μετά την αποτυχημένη απόπειρα delisting της Ελαΐς από το Χ.Α. φέρνει ξανά στο προσκήνιο την κόντρα εκείνων που έχουν υψηλά ποσοστά και των μετόχων μειοψηφίας. Μια κόντρα στην οποία η κυβέρνηση θα πρέπει να πάρει θέση.

Δημοσιεύθηκε: 28 Δεκεμβρίου 2006 - 07:57

Dr Money

Η απόφαση της Unilever NV να επανεξετάσει τις υφιστάμενες συμβάσεις παραχώρησης χρήσης εμπορικών σημάτων λίγες μόλις εβδομάδες μετά την αποτυχημένη απόπειρά της να εξασφαλίσει το 90% τουλάχιστον της Ελαΐς στέλνει ένα πολύ ισχυρό μήνυμα στους μετόχους μειοψηφίας.

Ο βασικός μέτοχος, ο οποίος κατέχει ποσοστό μεγαλύτερο του 82% της Ελαΐς, μπορεί αν το θελήσει και πάντοτε στα πλαίσια των δικαιωμάτων του που απορρέουν από τις υφιστάμενες συμβάσεις να μην τις ανανεώσει 12 μήνες αργότερα.

Σε μία τέτοια περίπτωση, η αξία της εισηγμένης θυγατρικής του θα υποχωρήσει και η περιουσία των μετόχων μειοψηφίας που δεν ανταποκρίθηκαν στη δημόσια πρόταση της μητρικής εταιρίας θα υποστεί πλήγμα.

Δεν αναμένεται φυσικά να συμβεί το ίδιο με τον βασικό μέτοχο που θα φροντίσει να υπογράψει ανάλογες συμβάσεις με άλλη μη εισηγμένη θυγατρική του εταιρία που ελέγχει 100% ώστε να μη χρειαστεί να μοιράζεται τα κέρδη με τρίτους..

Οι περισσότεροι θα ερμηνεύσουν τη σχετική κίνηση της Unilever NV ως επίδειξη δύναμης και εχθρική απέναντι στους μετόχους μειοψηφίας. Μερικοί, πολύ λίγοι, θα τη θεωρήσουν αμυντική κίνηση απέναντι στους εκβιασμούς ενός ή περισσότερων hedge funds, τα οποία ενδιαφέρονται μόνο για το γρήγορο κέρδος.

Ακόμη όμως και αν πρόκειται για hedge fund και μερικούς ακόμη ξεχασμένους μετόχους δεν σημαίνει ότι ο βασικός μέτοχος θα πρέπει να ενεργεί με τρόπο που να ταιριάζει περισσότερο στη λογική του ”αποφασίζομεν και διατάσσομεν”.

Άλλωστε τα hedge funds, ως πιο μορφωμένοι επενδυτές, μπορεί να γνωρίζουν καλύτερα την πραγματική αξία μιας επιχείρησης σε σχέση με πολλούς από τους υπόλοιπους μετόχους μειοψηφίας που ελαφρά τη καρδία προσφέρουν τις μετοχές τους στους βασικούς μετόχους σε χαμηλότερες τιμές.

Αναμφισβήτητα, υπάρχουν κενά και αντιφάσεις. Η εξαγορά της πρώην Hyatt από τον όμιλο private equity BC Partners ανέδειξε ένα εξ’ αυτών.

Τις αντιφάσεις του Νόμου 2190 του 1920 περί Ανωνύμων Εταιρειών που δίνει τη δυνατότητα σε όποιον ελέγχει τα 2/3 μιας εισηγμένης εταιρίας να τη βγάλει έξω από το χρηματιστήριο και του Νόμου περί Δημοσίων Προσφορών που είναι συμβατός με την κοινοτική ντιρεκτίβα και δίνει το δικαίωμα μόνο αν ελέγχει τουλάχιστον το 90%.

Η BC Partners μπορεί να ποντάρει σε αυτή την αντίφαση και στην καθυστέρηση που παρατηρείται στη ψήφιση του νέου νόμου που θα αντικαταστήσει τον 2.190 αφού δεν αποκλείεται να ευθυγραμμιστεί τελικά με τον Νόμο περί Δημοσίων Προσφορών.

Όμως, η Unilever NV φαίνεται να έχει επιλέξει άλλη οδό για να επιτύχει την έξοδο της Ελαΐς από τη Σοφοκλέους. Το άσχημο με αυτή τη μέθοδο είναι ότι δεν θα άλλαζε, είτε ίσχυε το 90%, είτε κάποιο άλλο υψηλό ποσοστό που δεν θα βόλευε.

Όμως, η προστασία των μετόχων μειοψηφίας αποτελεί μία από τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς και την εμπέδωση κλίματος εμπιστοσύνης στο ευρύ επενδυτικό κοινό.

Σε αυτό οι αρχές έχουν τον πρώτο λόγο γιατί αν υπάρξει γενίκευση και ανοίξει ο ασκός του Αιόλου τότε θα είναι πολύ δύσκολο να μαζευτεί η κατάσταση.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.