Το Γενικό Δικαστήριο της ΕΕ απέρριψε την αίτηση του Οργανισμού Κυπριακής Γαλακτοκομικής Βιομηχανίας για ακύρωση της απόφασης του Γραφείου Εναρμόνισης Εσωτερικής Αγοράς, η οποία έδινε το «πράσινο φως» στην γερμανική εταιρεία Garmo να καταχωρήσει το σήμα Hellim.

Όταν το 2005 η γερμανική εταιρία Garmo AG υπέβαλε αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος για το σημείο HELLIM για γαλακτοκομικά προϊόντα, ο Οργανισμός Κυπριακής Γαλακτοκομικής Βιομηχανίας (κάτοχος από το 2000 του συλλογικού κοινοτικού σήματος HALLOUMI) άσκησε ανακοπή καταχωρίσεως η οποία απορρίφθηκε από το Τμήμα Ανακοπών και ακολούθως από το Τμήμα Προσφυγών του Γραφείου Εναρμόνισης Εσωτερικής Αγοράς (ΓΕΕΑ).

Το 2011 ο Οργανισμός άσκησε προσφυγή ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου (ΓΔΕΕ) με αίτημα την ακύρωση της τελευταίας αποφάσεως του ΓΕΕΑ. Η προσφυγή απορρίφθηκε.

Στην απόφασή του το ΓΔΕΕ εξήγησε ότι από οπτικής και φωνητικής απόψεως, η ομοιότητα των συγκρουόμενων σημείων είναι μικρή. Ωστόσο, στο εννοιολογικό επίπεδο, υπάρχει ομοιότητα (η ελληνική λέξη «halloumi» μεταφράζεται στην τουρκική με τη λέξη «hellim»). Το ΓΔΕΕ δεν δέχθηκε το επιχείρημα του τμήματος προσφυγών ότι η τουρκική δεν είναι επίσημη γλώσσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οπότε το τυχόν νόημα της λέξεως «hellim» στην τουρκική γλώσσα δεν είναι καθοριστικό για την εκτίμηση του κινδύνου συγχύσεως. Στην Κύπρο και η τουρκική είναι επίσημη γλώσσα και ένα μέρος του πληθυσμού καταλαβαίνει ότι οι λέξεις «halloumi» ή «hellim» παραπέμπουν, αμφότερες, στο ίδιο κυπριακό ειδικό τυρί. Υπάρχει επομένως ορισμένη εννοιολογική ομοιότητα, η οποία καθιστά αναγκαία προηγούμενη μετάφραση, και πρέπει να εξακριβωθεί αν δεν υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως.

Κατά το ΓΔΕΕ όμως, η απλώς και μόνον εννοιολογική ομοιότητα μεταξύ των σημάτων δεν αρκεί για να δημιουργήσει κίνδυνο συγχύσεως όταν το προγενέστερο σήμα δεν χαίρει ιδιαίτερης φήμης. Ο διακριτικός χαρακτήρας του προγενέστερου σήματος έχει απισχνανθεί από το περιγραφικό νόημα της λέξεως «halloumi».

Επίσης, η καταχώριση συλλογικού σήματος δεν δημιουργεί τεκμήριο υπάρξεως μεσαίου διακριτικού χαρακτήρα.

Τον Αύγουστο του 2012 ο Οργανισμός άσκησε ενώπιον του Δικαστηρίου την παρούσα αναίρεση (C-393/12 Ρ) κατά της αποφάσεως Τ-534/10 του ΓΔΕΕ προβάλλοντας ότι κακώς απέρριψε την οπτική και φωνητική ομοιότητα των σημείων "hellim" και "halloumi" και ότι παρέλειψε να εξετάσει μεμονωμένα τον διακριτικό χαρακτήρα του σήματος, παρά το γεγονός ότι η διαπίστωση του διακριτικού χαρακτήρα θα ήταν αναγκαία και θα είχε καθοριστικό ρόλο στο πλαίσιο της εξετάσεως του κινδύνου συγχύσεως. Το συμπέρασμα του ΓΔΕΕ ότι, παρά τη διαπίστωση ομοιοτήτων μεταξύ των σημάτων, δεν μπορεί να γίνει δεκτή η οπτική και φωνητική τους ομοιότητα, καθώς και το σκεπτικό βάσει του οποίου κρίθηκε ισχνός ο διακριτικός χαρακτήρας του σήματος, χωρίς να έχει γίνει μεμονωμένη εξέτασή του, είχαν ως αποτέλεσμα να μη γίνει δεκτή η ύπαρξη κινδύνου συγχύσεως.

Με την παρούσα διάταξη το Δικαστήριο απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως του Οργανισμού.

Όταν η αίτηση αναιρέσεως ή η ανταναίρεση είναι, εν όλω ή εν μέρει, προδήλως απαράδεκτη ή προδήλως αβάσιμη, το Δικαστήριο μπορεί, οποτεδήποτε, κατόπιν εκθέσεως του εισηγητή δικαστή και αφού ακούσει τον γενικό εισαγγελέα, να αποφασίσει την ολική ή μερική απόρριψη της αιτήσεως αναιρέσεως ή της ανταναιρέσεως με αιτιολογημένη διάταξη.

Το ΔΕΕ διαπιστώνει ότι ο Οργανισμός, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι το ΓΔΕΕ δεν έλαβε επαρκώς υπόψη στοιχεία αντικειμενικού χαρακτήρα, επιδιώκει ουσιαστικά μια νέα εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών της διαφοράς.

Η αναίρεση όμως περιορίζεται στα νομικά ζητήματα. Το ΓΔΕΕ είναι καταρχήν το μόνο αρμόδιο να προβαίνει στη διαπίστωση και εκτίμηση των σχετικών πραγματικών περιστατικών και να εκτιμά τα αποδεικτικά στοιχεία. Επομένως, η εκτίμηση των εν λόγω πραγματικών περιστατικών και αποδεικτικών στοιχείων δεν είναι, νομικό ζήτημα υποκείμενο στον έλεγχο του Δικαστηρίου στο πλαίσιο ασκήσεως αναιρέσεως.