Σε νέα σειρά διευκρινίσεων για το θέμα των ομολόγων, τις αγοραπωλησίες στις οποίες προέβη και γενικά για τις συναλλαγές της προχώρησε η ”Ακρόπολις” με αφορμή τα όσα δήλωσε σχετικά ο Πρωθυπουργός στη Βουλή.

Ολόκληρη η ανακοίνωση της χρηματιστηριακής έχει ως εξής:

”Κατά την προ ημερησίας διάταξεως συζήτηση στη Βουλή την Πέμπτη 3 Μαϊου 2007 ο κ. Πρωθυπουργός αναφέρθηκε στο θέμα των ομολόγων και ειδικότερα στην ”ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ” ΑΧΕΠΕΥ και την δραστηριότητα της κατά την χρονική περίοδο 2002- 2005. Τα όσα ισχυρίστηκε ο κ. Πρωθυπουργός σε βάρος της ”ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ” δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και προφανώς υπήρξαν προϊόν εσφαλμένης ενημέρωσης.

Είμαστε βέβαιοι ότι το ήθος, η εντιμότητα και η ακεραιότητα του κ. Πρωθυπουργού δεν θα του επέτρεπαν να διατυπώσει καταγγελίες σε βάρος της ”ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ”, ενώ η υπόθεση εκκρεμεί ενώπιον της Δικαιοσύνης, εάν είχε την σωστή πληροφόρηση και την δυνατότητα να αξιολογήσει όλα τα δεδομένα και τις παραμέτρους του θέματος.

Για την αποκατάσταση της αλήθειας, επιθυμούμε να προβούμε στις ακόλουθες παρατηρήσεις:

Πρώτον: Την περίοδο 2002-2005 η ”ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ” είχε συναλλαγές με 5 μόνο Ταμεία πραγματοποιώντας 11 μόνο συναλλαγές.

Δεύτερον: Όσα Ταμεία επέλεξαν να προχωρήσουν σε αγοροπωλησίες ομολόγων μέσω της ”ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ” το έκαναν αφού είχαν προηγηθεί προσφορές τιμών από τις Τράπεζες και τις άλλες Χρηματιστηριακές εταιρείες που συμμετέχουν στην αγορά ομολόγων. Η επιλογή της ”ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ” εγένετο πάντοτε διότι η προσφορά της εκρίνετο η πλέον συμφέρουσα σε σύγκριση με τις προσφορές των άλλων εταιρειών ή και Τραπεζών. Ως εκ τούτου η επιλογή της καλύτερης προσφοράς διασφάλιζε απόλυτη διαφάνεια και ωφέλησε τα Ταμεία.

Τρίτον: Η Ηλεκτρονική Δευτερογενής Αγορά Τίτλων (ΗΔΑΤ), στην οποία αναφέρθηκε ο κ. Πρωθυπουργός, δεν είχε αναπτυχθεί επαρκώς την περίοδο εκείνη, αλλά αντίθετα παρουσίαζε μικρή εμπορευσιμότητα, μεγάλες διακυμάνσεις τιμών και δεν απεικόνιζε την πραγματική εικόνα της αγοράς ομολόγων. Ως εκ τούτου δεν είναι εύστοχη η σύγκριση τιμών κλεισίματος της ΗΔΑΤ με τις πραγματικές τιμές συναλλαγών οι οποίες κατά κύριο λόγο εβασίζοντο στις τιμές που επικρατούσαν στην εξωχρηματιστηριακή αγορά όπου και δραστηριοποιούνται όλες οι χρηματιστηριακές εταιρείες.

Τέταρτον: Οι αναφερθείσες από τον κ. Πρωθυπουργό συναλλαγές, ως ”τράμπα” ομολόγων, αφορούν δύο μόνο περιπτώσεις. Πρόκειται για απολύτως νόμιμες συναλλαγές σύμφωνα με τις οποίες τα Ταμεία πωλούσαν τα ομόλογα που κατείχαν μεταθέτοντας έτσι την υποχρέωση καταβολής φόρου (εάν υπήρχε) επί των τοκομεριδίων στον αγοραστή και μετά την αποκοπή του τοκομεριδίου τα επαναγόραζαν.

Την πρακτική αυτή εφάρμοζαν βασικά μεγάλες Τράπεζες σε όλη την επίμαχη χρονική περίοδο 2002-2005. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα Ταμεία απεκόμισαν κέρδη από την πρακτική αυτή, η οποία είχε εγκριθεί από τα Διοικητικά Συμβούλιά τους και τους Κυβερνητικούς Επιτρόπους.”