του Γιώργου Παπανικολάου

Την έναρξη κατασκευής ενός ακόμη εργοστασίου παραγωγής ενέργειας, του τρίτου στη σειρά, ετοιμάζονται να ανακοινώσουν ο όμιλος Μυτιληναίου και ο όμιλος Εndesa, στα πλαίσια της στρατηγικής τους συμμαχίας, η οποία ως γνωστόν εκφράζεται μέσω της κοινής εταιρίας Endesa Hellas.

Όπως αναφέρουν έγκυρες πηγές στο euro2day.gr πρόκειται για εργοστάσιο συνδυασμένου κύκλου με ισχύ της τάξεως των 430 ΜW, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα θα ανεγερθεί στον Βόλο, όπου και διαθέτουν σχετική άδεια.

Στο μεταξύ χθες ανακοινώθηκε η δημιουργία μιας νέας κοινής εταιρίας με ισότιμη συμμετοχή μεταξύ των ΕΛΠΕ και της Edison, της δεύτερης μεγαλύτερης εταιρίας ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου στην Ιταλία (οι λεπτομέρειες στην αναλυτική είδηση του euro2day.gr στη στήλη ”Διαβάστε επίσης”).

Η συμμαχία αυτή, στην οποία από ελληνικής πλευράς εκπροσωπούνται τα συμφέροντα τόσο του ομίλου Λάτση όσο και του ίδιου του Δημοσίου, δημιουργεί πλέον, σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις, έναν τρίτο ισχυρό πόλο στο χώρο της παραγωγής ενέργειας, μετά τη ΔΕΗ και τη σύμπραξη ομίλου Μυτιληναίου και Endesa.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι περιγράφοντας στο euro2day αυτή την εξέλιξη, ανώτατο στέλεχος των ΕΛΠΕ έκανε λόγο για τη δημιουργία μας ”μικρής ΔΕΗ”.

Όσο κι αν φαίνεται εκ πρώτης όψεως παράξενο, η σημαντική αυτή κίνηση έγινε δεκτή με αρκετή ευαρέσκεια από πλευράς μέρους του ανταγωνισμού, ενδεχομένως και με μια δόση... ανακούφισης.

Είναι ίσως ενδεικτικό ότι κύκλοι προσκείμενοι στον όμιλο Μυτιληναίου έλεγαν χθες το βράδυ, αναφερόμενοι σε αυτή την εξέλιξη, ότι ”καθαρίζει αλλά και… σοβαρεύει το τοπίο στον χώρο της ενέργειας, οπότε είναι καλοδεχούμενη. Δημιουργείται ένας νέος σοβαρός ”παίκτης” κι ελπίζουμε ότι θα οδηγήσει σε υγιέστερο και πιο απελευθερωμένο ανταγωνισμό”.

Εκεί βεβαίως βρίσκεται και το ”κλειδί” της όλης υπόθεσης.

Η ύπαρξη σοβαρών παικτών, ικανών να προχωρήσουν σε μεγάλες επενδύσεις, με κεφάλαια από την Ελλάδα αλλά και από σοβαρούς συμμάχους του εξωτερικού, φαίνεται ότι αποτελεί προαπαιτούμενο για την απελευθέρωση σημαντικών τομέων, που παραδοσιακά αποτελούσαν ”κρατικό μονοπώλιο” στη χώρα μας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο χώρος των τηλεπικοινωνιών, ειδικότερα δε ο χώρος της σταθερής τηλεφωνίας και του Internet.

Για όσο διάστημα ο ανταγωνισμός προερχόταν από μικρούς εγχώριους παίκτες, που δεν είχαν τη δυνατότητα να επενδύσουν σημαντικά κεφάλαια αλλά και να παίξουν ”δυνατά” σε όρους τιμολογιακής πολιτικής, (ακόμη και σε έναν πόλεμο τιμών), η απελευθέρωση της αγοράς γινόταν με αβάσταχτα χαμηλούς ρυθμούς, κρατώντας πρακτικά το μονοπώλιο στη θέση του.

Αντιθέτως, το τελευταίο διάστημα, οι επενδύσεις σημαντικών κεφαλαίων κυρίως από το εξωτερικό και οι συμμαχίες που δημιουργούνται δείχνουν να οδηγούν σε αλλαγές, επιταχύνοντας την απελευθέρωση της αγοράς.

Και αυτό καθώς το ίδιο το κράτος πιέζεται σταδιακά από το βάρος των αυξανόμενων ξένων επενδύσεων, που προφανώς δεν θα ήθελε να αντιστραφούν, ενώ κι ο ίδιος ο ΟΤΕ αισθάνεται πλέον ότι απειλείται και πρέπει να προσαρμοστεί.

Καταφανώς, οι τελευταίες επιχειρηματικές εξελίξεις στον χώρο της ενέργειας (που από χθες έχουν ως ένα ποσοστό συμμετοχή και του ίδιου του Δημοσίου, μέσω των ΕΛΠΕ) δεν αφήνουν αδιάφορη και την ίδια τη ΔΕΗ.

Οι ανακοινώσεις για ”διάσπαση” των δραστηριοτήτων της παραγωγής και της εμπορίας, οι εξαγγελίες για σύνδεση των τιμολογίων με το κόστος καυσίμου, που έγιναν από τη νέα διοίκηση Αθανασόπουλου, δίνουν αυτόν τον τόνο.

Και συνολικά, τα παραπάνω δίνουν την αίσθηση στους ισχυρούς παίκτες του χώρου ότι έστω και λόγω πίεσης, το κράτος θα προχωρήσει σε ουσιαστικές κινήσεις απελευθέρωσης, οι οποίες εδώ και μακρό χρονικό διάστημα έδειχναν να παγώνουν ολοκληρωτικά,(με εξαίρεση τις λεγόμενες ανανεώσιμες πηγές), μέσω διαδικαστικών προσχημάτων και δικαιολογιών περι ”πολιτικού κόστους”.

Από την άλλη βεβαίως πλευρά, αναφέρουν γνώστες της αγοράς, αυτές ακριβώς οι επιταχυνόμενες εξελίξεις ενδέχεται να πιέσουν άλλους σημαντικούς και φιλόδοξους παίκτες, όπως ο όμιλος ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ, να αναζητήσουν γρήγορα τον δικό τους εταίρο και χρηματοδότη.

Και αναμφίβολα, όπως πρόσθεσαν, ”αφήνουν εκτός πεδιάς όσους καιροσκοπικά και σπεκουλαδόρικα προσπαθούν να παίξουν ρόλο στον στρατηγικό αυτόν τομέα, χωρίς να έχουν την υποδομή και τις λοιπές απαραίτητες προδιαγραφές”.

Πράγματι, το τοπίο ταχέως ξεκαθαρίζει.