Σάλλας: Χρειάζονται οι «εθνικοί πρωταθλητές»

«Από τη στιγμή που υπάρχει το ενδιαφέρον για συμμετοχή των ιδιωτών στο μετοχικό κεφάλαιο της τράπεζας, με σκοπό τη μεγαλύτερη ανεξαρτησία δράσης για την ισχυρότερη συνεισφορά στην αναπτυξιακή διαδικασία του τόπου, θεωρήσαμε σκόπιμο η τράπεζα να προχωρήσει σε αύξηση κεφαλαίου», τονίζει ο Μιχάλης Σάλλας σε συνέντευξή του στο Βήμα. 

Ο επικεφαλής του ομίλου της Πειραιώς σημειώνει πως οι αυξήσεις κεφαλαίου που έχουν αποφασιστεί σχετίζονται κυρίως με την πρόθεση επιστροφής στο Δημόσιο των προνομιούχων μετοχών, καθώς επίσης και με την ενίσχυση της παρουσίας ιδιωτών στο μετοχικό κεφάλαιο. «Αυτό άλλωστε προβλέπεται στο νόμο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών».

Ο κ. Σάλλας σχολιάζοντας τα αποτελέσματα των stress test δήλωσε ότι «οι υπολογισμοί της ΤτΕ έγιναν με μια πολύ αυστηρή προσέγγιση του θέματος. Θα έλεγα λοιπόν ότι τα 6,4 δισ. ευρώ είναι ένα υπερβολικό ποσό».

Συμπλήρωσε δε, απαντώντας σε ερώτηση για τις πληροφορίες ότι το ΔΝΤ ζητά υψηλότερο ποσό πως «Δεν έχω υπόψιν μου να έχει γίνει κάποια μέτρηση από το ΔΝΤ. Δεν γνωρίζω αν έχει κάποιο μηχανισμό το ΔΝΤ ή κάποια δική του μεθοδολογία αξιολόγησης τραπεζών. Η συζήτηση για τις κεφαλαιακές ανάγκες αφορά τους εποπτικούς φορείς, την ΤτΕ, την ΕΚΤ και τους επενδυτές που αξιολογούν ή όχι μια τράπεζα».

Σύμφωνα με τον Μιχάλη Σάλλα, χρειάζεται να γίνουν συγχωνεύσεις σε πολλούς κλάδους, αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου και αναδιαρθρώσεις ενεργητικού με στόχο να σχηματιστούν εθνικοί πρωταθλητές οι οποίοι θα μπορέσουν να υποκαταστήσουν εισαγωγές ή να βγουν ανταγωνιστικά στις διεθνείς αγορές να διαθέσουν τα προϊόντα τους.

Για το σκοπό αυτό πρέπει να δημιουργηθούν επιχειρήσεις μεγαλύτερης κλίμακας και υψηλής εγχώριας προστιθέμενης αξίας. «Αν δημιουργήσουμε τέτοιες εταιρείες θα μπορούν και οι μικρότερες, στο πλαίσιο αναβάθμισης των κλάδων τους, να λειτουργήσουν με ένα πολύ πιο ανταγωνιστικό τρόπο».

Απαντώντας σε ερώτηση για το εάν υπάρχει τρόπος απεμπλοκής από το Μνημόνιο απάντησε ότι «αφού η χώρα ενεπλάκη σε μια συγκεκριμένη διαδικασία οικονομικής βοήθειας, με καθαρά πολιτικούς όρους, δεν μπορεί να κάνει πίσω. Είμαστε οικονομικά και πολιτικά δεσμευμένοι προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Δεν υπάρχει κατά τη γνώμη μου πολιτικός τρόπος απεμπλοκής χωρίς σοβαρές συνέπειες. Ο μόνος τρόπος είναι οικονομικός και προϋποθέτει να συνεχίσουμε να παράγουμε πλεονάσματα στα δημοσιονομικά και το εξωτερικό ισοζύγιο και να δημιουργήσουμε επιτέλους συνθήκες διατηρήσιμης ανάπτυξης και μάλιστα με υψηλούς ρυθμούς».