ΕΣΜΥΕ: Προτάσεις επί του νέου μηχανισμού στήριξης ΑΠΕ

Σε σχόλια αλλά και σε προτάσεις για βελτιώσεις στο υπό διαβούλευση νέο σχήμα λειτουργικής ενίσχυσης των ΜΥΗΕ και των ΑΠΕ γενικότερα προχώρησε ο Ελληνικός Σύνδεσμος Μικρών Υδροηλεκτικών Έργων (ΕΣΜΥΕ).

Όπως αναφέρει σε σχετική ανακοίνωσή του ο Σύνδεσμος, τα θετικά στοιχεία του σχεδίου είναι τα εξής:

- Η γενικότερη προσπάθεια για την νομιμοποίηση για 1η φορά ενός συστήματος στήριξης των ανανεώσιμων πηγών.

- Η προσπάθεια του γενικότερου εξορθολογισμού του μέσου κόστους παραγωγής ενέργειας με την επιλογή τιμών που στοχεύουν στην ελαχιστοποίηση της επιβάρυνσης του τελικού καταναλωτή με ταυτόχρονη εξασφάλιση της οικονομικής βιωσιμότητας των έργων.

- H νέα κατηγοριοποίηση των ΜΥΗΕ και συγκεκριμένα ο καθορισμός κατηγορίας έργων < 3 MW, η οποία αντικατοπτρίζει την κατηγορία έργων που χαρακτηρίζει την ελληνική αγορά και έχουν επενδυτικό ενδιαφέρον.

- Η δυνατότητα παραμονής στο FiT έργων με υπογεγραμμένη σύμβαση αγοραπωλησίας μέχρι το τέλος του 2015, η οποία θα συμβάλει στην ομαλή μετάβαση στο νέο σχήμα και στην αποφυγή κενού στο ρυθμό υλοποίησης έργων ΑΠΕ.

- Η επιλογή του συστήματος μεταβλητού περιθωρίου πριμοδότησης (slide premium), με την προσαύξηση να είναι εγγυημένη για το χρόνο ισχύος της στήριξης της μονάδας (20 έτη για τα ΜΥΗΕ).

- Η αποζημίωση για το σύνολο της πραγματικά εγχυθείσας ενέργειας και η ταυτόχρονη εξασφάλιση της απορρόφησής της, για όλη τη διάρκεια ισχύος της στήριξης.

- Η εισαγωγή μηχανισμού προστασίας/μεγιστοποίησης των εσόδων της αγοράς ανάλογου με αυτόν που ισχύει σήμερα με τη ΜΜΚΘΣΣ.

Ωστόσο, σύμφωνα με τον ΕΣΜΥΕ, απαιτούνται βελτιώσεις και αλλαγές σε ορισμένα σημεία του σχεδίου διαβούλευσης, τα οποία αφορούν:

Α. Υφιστάμενες συμβάσεις αγοραπωλησίας

Στο υπό διαβούλευση σχέδιο θα πρέπει να συμπεριληφθεί ρητή διευκρίνιση ότι τα έργα με υφιστάμενες κατά το τέλος του 2015 υπογεγραμμένες συμβάσεις αγοραπωλησίας (PPA), θα παραμείνουν στο σύστημα εγγυημένων τιμών FiT με το ύψος αποζημίωσης που προέβλεπε η νομοθεσία κατά το χρόνο υπογραφής τους (με διατήρηση σε ισχύ της διάκρισης των έργων Με Ενίσχυση - ΜΕ) και Χωρίς Ενίσχυση - ΧΕ) σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία και δεν θα υποστούν αναδρομική περικοπή.

Β. Προθεσμία ολοκλήρωσης έργων με υφιστάμενη σύμβαση αγοραπωλησίας

Η πρόταση του σχεδίου σχετικά με την καταληκτική προθεσμία ολοκλήρωσης των έργων με υφιστάμενη σύμβαση αγοραπωλησίας, πιστεύουμε ότι πρέπει να συμπληρωθεί/βελτιωθεί ως εξής: «Η προθεσμία των 27 μηνών για την ολοκλήρωση των έργων με υφιστάμενη σύμβαση αγοραπωλησίας, παρατείνεται για όσο χρόνο υφίσταται αναστολή της ισχύος οποιασδήποτε άδειας της επένδυσης, για οποιαδήποτε αιτία συμπεριλαμβανομένων των δικαστικών αποφάσεων».

Γ. Καθορισμός του συνολικού σταθμισμένου Κόστους της Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΣΚΠΗΕ) και της αντίστοιχης τιμής αναφοράς (ΤΑ)

Το σχέδιο διαβούλευσης καθορίζει τιμές αναφοράς για τα ΜΥΗΕ με ισχύ < 3 MW ίση με 100 €/ΜWh και για τα ΜΥΗΕ με ισχύ > 3 MW ίση με 98 €/ΜWh. Οι παραπάνω τιμές είναι μειωμένες κατά -4,76% και -6,67% αντίστοιχα σε σχέση με τις μέχρι και σήμερα ισχύουσες τιμές που καθορίσθηκαν τον Απρίλιο 2014 με το ν.4254/2014.

Θεωρούμε ότι οι παραπάνω μειώσεις δεν αιτιολογούνται αν λάβει κανείς υπόψη την επιδείνωση των παραμέτρων ρίσκου και γενικότερα των οικονομικών δεικτών του επενδυτικού περιβάλλοντος, την αύξηση της φορολογίας, τις πρόσθετες επιβαρύνσεις που επιβλήθηκαν στις ΑΠΕ, την αύξηση του κόστους κατασκευής των έργων, το διαρκώς αυξημένο ποσοστό του κόστους διασύνδεσης στο συνολικό κόστος του έργου, κ.ά. και πρέπει να αναθεωρηθούν προς τα πάνω.

Επίσης θεωρούμε ότι ο υπολογισμός της τιμής αναφοράς για τα ΜΥΗΕ δεν έχει υπολογιστεί με βάση το πραγματικό μέγεθος των συνιστωσών κόστους, και συγκεκριμένα το CAPEX, το OPEX, το συντελεστή χρησιμοποίησης, καθώς και τα επιπλέον τέλη και κόστη που επιβαρύνουν τα ΜΥΗΕ, με αποτέλεσμα να υποτιμάται το ΣΚΠΗΕ και εν τέλει η ΤΑ που καθορίζεται. Συγκεκριμένα:

• Το CAPEX που έχει ληφθεί υπόψη στους υπολογισμούς για τα ΜΥΗΕ αντιστοιχεί στο κάτω όριο του μέσου κόστους των έργων που κατασκευάζονται στην Ελλάδα και είναι σχεδόν αντιπροσωπευτικό έργων με σχετικά μεγάλο ύψος πτώσης, ενώ δεν είναι ρεαλιστικό για έργα μεσαίου ή χαμηλού ύψους πτώσης. Επιπροσθέτως, το κόστος αυτό δεν ενσωματώνει πλήρως το κόστος διασύνδεσης, το οποίο βαίνει συνεχώς αυξανόμενο λόγω της κατασκευής έργων σε απομακρυσμένα σημεία που απαιτούν σημαντικές επεκτάσεις του δικτύου.

• Η τιμή που λαμβάνεται υπόψη στους υπολογισμούς για το OPEX αντιστοιχεί σε τιμή που δεν αντικατοπτρίζει το πραγματικά απαιτούμενο κόστος συντήρησης των ΜΥΗΕ και είναι σημαντικά μειωμένη σε σχέση με αντίστοιχες εκτιμήσεις που έχουν γίνει κατά την κατάρτιση προηγούμενων τιμών στήριξης.

Συγκεκριμένα, η τιμή του 2% επί του CAPEX που λαμβάνεται υπόψη για το ΟPEX των ΜΥΗΕ, σε καμία περίπτωση δεν συμπεριλαμβάνει το συνολικό κόστος συντήρησης και λειτουργίας των ΜΥΗΕ αν λάβει κανείς υπόψη του το επιπρόσθετο κόστος που απαιτείται για την λήψη των αυξημένων μέτρων διαχείρισης που έχουν τεθεί στα πλαίσια της Οδηγίας Πλαίσιο για τα Ύδατα (2000/60/ΕΚ) ή ακόμη και τα κόστη που τίθενται σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις των έργων για ικανοποίηση ιδιαίτερων περιβαλλοντικών συνθηκών (π.χ. αρδεύσεις).

Προτείνεται η διόρθωση του συγκεκριμένου συντελεστή για το ΟPEX τουλάχιστον στο 2,5%, το οποίο παραμένει και πάλι μικρότερο από προηγούμενες εκτιμήσεις.

• Η τιμή που έχει ληφθεί ως συντελεστής χρησιμοποίησης για τα ΜΥΗΕ (=36%) είναι υψηλότερος του πραγματικού. Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει και από τα στοιχεία των έργων που έχουν λάβει ή πρόκειται να λάβουν άδεια παραγωγής μετά το 2010, ο μέσος συντελεστής χρησιμοποίησης δεν ξεπερνά το 34%. Η μείωση του συντελεστή χρησιμοποίησης οφείλεται στην αναγκαιότητα που έχει προκύψει κατά τον σχεδιασμό των έργων στην υπερδιαστασιολόγησή τους έτσι ώστε να είναι σύννομα με τις περιβαλλοντικές υποχρεώσεις που απορρέουν στο πλαίσιο ικανοποίησης των πολύ αυστηρών κριτηρίων χωροθέτησης αλλά και γενικότερα της ικανοποίησης των υποχρεώσεων εφαρμογής της Οδηγίας 2000/60/ΕΚ.

Για το λόγο αυτό προτείνεται η διόρθωση του συντελεστή χρησιμοποίησης για τα ΜΥΗΕ στα επίπεδα του 34%.

• Και στο παρόντα μηχανισμό στήριξης συνεχίζεται η λογική προηγούμενων μηχανισμών που δεν προέβλεπαν κάποια ετήσια αναπροσαρμογή της τιμής αναφοράς. Επειδή είναι κοινώς αποδεκτό, ότι τα χρηματοοικονομικά κόστη που συνδέονται με την κατασκευή, συντήρηση και την λειτουργία του έργου είναι πάντοτε συνδεδεμένα με την εξέλιξη του πληθωρισμού, πιστεύουμε ότι θα πρέπει να υπάρχει έστω και μια υποτυπώδη προστασία της επένδυσης μέσω της ετήσιας αναπροσαρμογής της τιμής αναφοράς, για τμήμα έστω του δείκτη τιμών καταναλωτή (ΔΤΚ).

Δ. Συμμετοχή στην αγορά και ποινές

Θεωρούμε ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση επιβάλει στους παραγωγούς υπερβολικές υποχρεώσεις σε σχέση με το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα και είμαστε αρκετά επιφυλακτικοί στην εφαρμογή της.

Κατ' αρχήν δεν μας είναι ξεκάθαρη η σκοπιμότητα εφαρμογής της συγκεκριμένης διάταξης τη στιγμή που σύμφωνα με τις Κατευθυντήριες Γραμμές, η ανάληψη των προβλεπόμενων υποχρεώσεων εξισορρόπησης από τις Α.Π.Ε. μπορεί να συμβεί μόνο μετά την ικανοποιητική διαμόρφωση, λειτουργία, και ωρίμανση μιας νέας συνολικής αγοράς ηλεκτρισμού που θα περιλαμβάνει αγορές διμερών συμβολαίων, προημερησία, ενδοημερήσια, εξισορρόπησης, μηχανισμό ισχύος κλπ.

Θεωρούμε ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση δημιουργεί ένα άδικο βάρος, αφού επιβάλει υποχρεώσεις στους παραγωγούς χωρίς να υπάρχουν ταυτόχρονα τα θεσμικά εργαλεία (π.χ. ενδοημερήσια αγορά) με τα οποία θα μπορούν να ανταποκριθούν.

Λαμβάνοντας υπόψη την χρονική στιγμή όπου προβλέπεται να λειτουργήσει η νέα αγορά, (τέλη 2018), είναι πολύ πιθανό να αναλωθούν πολύτιμοι πόροι για την εφαρμογή ενός κατά τα άλλα μεταβατικού συστήματος για ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα και για ένα πολύ μικρό έργων.

Επίσης, είναι πολύ σημαντικό να απαντηθεί καταρχήν το ερώτημα, κατά πόσον τα όρια της ανοχής που έχουν τεθεί στον Πίνακα 3 ανταποκρίνονται σε ρεαλιστικά αποτελέσματα προβλέψεων που μπορούν να επιτευχθούν από τον παραγωγό με χρήση των σημερινών διαθέσιμων εργαλείων και μεθοδολογιών, έτσι ώστε να αποφευχθεί η επιβολή ποινών. Σε αντίθετη περίπτωση θα πρέπει να επανακαθοριστούν τα όρια σε ρεαλιστικά επίπεδα που να μπορεί ο παραγωγός να ανταποκριθεί.

Τέλος, αν και αντιλαμβανόμαστε ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση επιδιώκει την προετοιμασία των παραγωγών και την εκπαίδευσή τους ενόψει της μελλοντικής λειτουργίας της πλήρους ανταγωνιστικής αγοράς (target model), εντούτοις όμως οι ποινές που επιβάλλονται μπορεί να ανέλθουν σε υπερβολικά επίπεδα, δημιουργώντας πρόβλημα σε αυτή καθ' αυτή την βιωσιμότητα των έργων. Συγκεκριμένα:

• Η σύνδεσή των ποινών με την απόλυτη διαφορά ΟΤΣ – ΟΤΑ, όπως φαίνεται από την εξέταση παρελθόντων στοιχείων μεταβολής της, μπορεί να οδηγήσει σε πολύ υψηλές ποινές για μεγάλο ποσοστό ωρών του έτους.
Για προστασία από φαινόμενα υψηλής διακύμανσης της διαφοράς ΟΤΣ-ΟΤΑ (που δεν εξαρτάται από τις ΑΠΕ), θεωρούμε επιτακτική την ανάγκη να τεθεί ανώτατο όριο στην τιμή που μπορεί να λάβει αυτή η διαφορά, όριο το οποίο δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο από την μέση υπερετήσια τιμής της η οποία ανέρχεται σε 3 €/MWh. Άλλωστε, όλες οι εκτιμήσεις που έχουν γίνει λαμβάνουν υπόψη αυτή την τιμή.

• Η απότομη επιβολή ποινής για το σύνολο του ποσοστού της απόκλισης μετά το πέρας του ορίου ανοχής είναι άδικη και υπερβολική. Θα πρέπει να διευκρινιστεί σαφώς ότι η ποινές ξεκινάνε όταν ξεπεραστεί το επίπεδο ανοχής και αφορούν μόνο στις αποκλίσεις πέραν αυτού.

• Θεωρούμε ότι θα πρέπει οι περίοδοι που εξαιρούνται από τα όρια των αποκλίσεων να είναι ωριαίες και όχι ημερήσιες και να ανέρχονται σε τουλάχιστον 48 ώρες ανά μήνα ή στην περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό να εξαιρούνται τουλάχιστον 2 (μη ημερολογιακά) εικοσιτετράωρα ανά μήνα.

Επίσης θεωρούμε αυτονόητο ότι δεν πρέπει να επιβάλλονται ποινές σε περιπτώσεις αποκλίσεων που δεν οφείλονται σε υπαιτιότητα του παραγωγού, όπως είναι:

- περιπτώσεις απώλειας του δικτύου,
- οι ζημιές του έργου,
- η μείωση/διακύμανση του διαθέσιμου φυσικού πόρου (π.χ. υποχρεωτική απόδοση νερού για κάλυψη αρδευτικών αναγκών),
- και άλλες περιπτώσεις ανωτέρας βίας

• Θεωρείται αυτονόητο ότι δεν θα πρέπει να εφαρμοστεί κανένα σύστημα ποινολόγησης αν δεν έχει θεσπιστεί πριν το πλαίσιο λειτουργίας των φορέων εκπροσώπησης και δεν έχει τουλάχιστον καθοριστεί και ιδρυθεί ο φορέας εκπροσώπησης «τελευταίου καταφυγίου». Για να έχει δε νόημα ο θεσμός των φορέων εκπροσώπησης θα πρέπει οι ποινές να εφαρμόζονται σε επίπεδο φορέα και όχι σε επίπεδο έργου.

Κατά το μεταβατικό στάδιο που δεν θα έχουν ακόμη ιδρυθεί άλλοι φορείς εκπροσώπησης, ο φορέας τελευταίου καταφυγίου θα πρέπει να δύναται να εκπροσωπεί τον παραγωγό που το ζητά με κόστος που δεν θα υπερβαίνει το πρόσθετο management premium που προβλέπεται.

Το ύψος του προτεινόμενου management premium θα πρέπει να επανεξεταστεί έτσι ώστε να μπορεί να καλύψει το πραγματικό κόστος που θα απαιτηθεί για την αναδιοργάνωση των επιχειρήσεων έτσι ώστε να ανταπεξέλθουν στις αυξημένες απαιτήσεις, και παράλληλα να ανταποκρίνεται στο κόστος που απαιτείται έτσι ώστε να μπορεί να διαμορφωθεί μια ανταγωνιστική αγορά φορέων εκπροσώπησης.

• Η προτεινόμενη ρύθμιση για την μη απόδοση του management premium στις περιπτώσεις εύρους αποκλίσεων μεγαλύτερο από το ±50% για πάνω από τον 50% των μηνιαίων ωρών συμμετοχής στον ΗΕΠ, θεωρείται ως άκρως αυστηρή.

Για το λόγο αυτό προτείνεται, η μη απόδοση management premium να ξεκινά μεν από το παραπάνω όριο και να φθάνει γραμμικά/αναλογικά στη μέγιστη τιμή του management premium όταν για το σύνολο των ωρών μηνιαίως υπάρχει απόκλιση μεγαλύτερη από ±50%. Στον ανωτέρω υπολογισμό, στο σύνολο των μηνιαίων ωρών δεν θα λαμβάνονται υπόψη και θα εξαιρούνται οι χειρότερες 48 ώρες του μήνα (ή εναλλακτικά τα 2 μη ημερολογιακά εικοσιτετράωρα) καθώς επίσης και τα χρονικά διαστήματα αποκλίσεων που δεν οφείλονται σε υπαιτιότητα του παραγωγού (δίκτυο, ζημιές, αρδεύσεις, ανωτέρα βία).

• Τέλος, δεν είναι κατανοητή η υιοθέτηση της κατηγορίας ισχύος ≤ 1 MW για τα ΜΥΗΕ στον Πίνακα 4 για τον καθορισμό του συντελεστή ισχύος (Σ). Θεωρούμε ότι η συγκεκριμένη αναφορά έχει γίνει εκ παραδρομής, και προτείνουμε την αλλαγή της συγκεκριμένης κατηγορίας ισχύος σε ≤ 3 MW, όπως είναι και η αντίστοιχη κατηγοριοποίηση που έχει χρησιμοποιηθεί σε όλη την ανάλυση του υπό διαβούλευση σχεδίου.

Ε. Διαγωνιστική διαδικασία

Είναι γνωστό ότι τα ΜΥΗΕ είναι τα έργα με την περισσότερα πλεονεκτήματα, όχι μόνο σε σχέση με τις άλλες μορφές ΑΠΕ αλλά και με το σύνολο των κλάδων της μεταποίησης (μεγαλύτερη εγχώρια προστιθέμενη αξία, υλοποίηση από μικρές, αποκεντρωμένες, μικρομεσαίες επιχειρήσεις κυρίως της περιφέρειας, με σημαντική συμβολή στην τοπική ανάπτυξη, με πολλαπλάσια αντισταθμιστικά οφέλη προς τις τοπικές κοινωνίες, εξυπηρέτηση πολλαπλών χρήσεων, δημιουργία τοπικών υποδομών, μεγαλύτερη ενεργειακή αποδοτικότητα, χαμηλότερο ενεργειακό κόστος, κ.ά.)

Εντούτοις, η διείσδυση των ΜΥΗΕ τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει σημαντική υστέρηση κυρίως λόγω του απολύτως εχθρικού αδειοδοτικού πλαισίου αλλά και των λοιπών συγκυριών των αποτελεσμάτων της κρίσης, με αποτέλεσμα η ανάπτυξη των ΜΥΗΕ να απέχει κατά πολύ από τους στόχους αλλά και από τις δυνατότητες της τεχνολογίας.

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, πιστεύουμε ότι δεν πρέπει να υιοθετηθεί μέσω του προτεινόμενου σχεδίου κάποια ρύθμιση η οποία θα δημιουργήσει επιπλέον προβλήματα στην ανάπτυξη των έργων, όπως θεωρούμε ότι θα είναι οι διαγωνιστικές διαδικασίες.

Για το λόγο αυτό προτείνουμε τα εξής:

- Εξάντληση των ορίων που προβλέπει η οδηγία

Καταρχήν προτείνεται να εξαντληθούν τα όρια της κατευθυντήριας οδηγίας, και για τα ΜΥΗΕ με ισχύ από 0,5-1,0 MW, έτσι ώστε να παραμένουν σε κατάσταση διοικητικού καθορισμού της τιμής στόχου και μετά την 01.01.2017 χωρίς να συμμετέχουν σε διαγωνιστικές διαδικασίες.

- ΜΥΗΕ > 1MW μετά την 01.01.2017

Η άποψή μας είναι ότι οι διαγωνιστικές διαδικασίες, πρέπει να είναι ξεχωριστές ανά τεχνολογία, έτσι ώστε να δίνεται η δυνατότητα στην πολιτεία καθορισμού ενεργειακής πολιτικής και προώθησης συγκεκριμένων τεχνολογιών που υστερούν σε διείσδυση ή τεχνολογιών που θεωρείται ότι έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.

Ταυτόχρονα όμως πιστεύουμε ότι θα πρέπει να εξαντληθεί η δυνατότητα που δίνει η οδηγία για την εξαίρεση από διαγωνιστικές διαδικασίες έργων που ικανοποιούν τα κριτήρια εξαίρεσης της οδηγίας, όπως τα Μικρά Υδροηλεκτρικά Έργα με ισχύ > 1MW, για την περίοδο μετά την 01.01.2017.

Συγκεκριμένα, οι Κατευθυντήριες Γραμμές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις Κρατικές Ενισχύσεις στις ΑΠΕ δίνουν τη δυνατότητα στα κράτη μέλη να επιχειρηματολογήσουν υπέρ της μη θέσπισης διαγωνιστικής διαδικασίας, αν συντρέχει μια ή περισσότερες από τις κατωτέρω περιπτώσεις:

- Όταν μόνο ένας περιορισμένος αριθμός έργων πληρούν τις προϋποθέσεις συμμετοχής στο διαγωνισμό.

- Όταν η διαγωνιστική διαδικασία αναμένεται να οδηγήσει σε υψηλότερες τιμές.

- Όταν η διαγωνιστική διαδικασία αναμένεται να οδηγήσει σε μικρότερο ρυθμό υλοποίησης έργων.

Αποδεικνύεται ότι στην περίπτωση των ΜΥΗΕ, λαμβάνοντας υπόψη:

• τις ιδιαιτερότητες τους που τα καθιστούν διακριτά το ένα από το άλλο και οδηγούν την ομαδοποίησή τους σε αποτυχία,

• το χαμηλό ποσοστό διείσδυσης,

• τη διαφορετικότητα που προκύπτει από τη γεωγραφική θέση εγκατάστασής τους, η οποία είναι απόλυτα καθοριστική για την παραγωγή ενέργειας, σε βαθμό που εξ αρχής προκύπτει ζήτημα ισοτιμίας των συμμετεχόντων σε ένα γενικής φύσεως διαγωνισμό για προσφορά ισχύος, με αποτέλεσμα την περιορισμένη συμμετοχή και την αύξηση των τιμών προσφοράς στο διαγωνισμό,

• την πολύχρονη και επίπονη διαδικασία αδειοδότησης η οποία θα έχει ως αποτέλεσμα να είναι πολύ μικρός ο αριθμός των παραγωγών που θα μπορούν να συμμετέχουν στην εν λόγω διαγωνιστική διαδικασία,

• την δημιουργία δυσμενέστερου χρηματοδοτικού περιβάλλοντος που θα προκαλέσει η μετάβαση στην πιο αβέβαιη μορφή του διαγωνισμού,

• την τάση που θα υπάρχει από τους λίγους ιδιώτες παραγωγούς που θα μπορέσουν και θα τολμήσουν να λάβουν μέρος στη διαγωνιστική διαδικασία να προσφέρουν το πάνω όριο της τιμής που θα τεθεί στον διαγωνισμό,

συντρέχουν και τα τρία κριτήρια εξαίρεσης που προβλέπονται στην οδηγία και επομένως μπορεί να υποστηριχθεί η εξαίρεση των ΜΥΗΕ από τις διαγωνιστικές διαδικασίες, η οποία θεωρούμε ότι θα βοηθήσει στην ανάπτυξη των έργων.

Επισημαίνεται ότι οι παραπάνω προτεινόμενες εξαιρέσεις των ΜΥΗΕ από τις διαγωνιστικές διαδικασίες έχουν γίνει ήδη αποδεκτές και έχουν ενσωματωθεί στα συστήματα στήριξης άλλων ευρωπαϊκών χωρών (π.χ. Γερμανία).

ΣΤ. Αναφορά σε net-metering

Τέλος, σε ότι αφορά στην αυτοπαραγωγή, πιστεύουμε ότι θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα του εικονικού (virtual) net-metering και στις περιπτώσεις μικρών υδροηλεκτρικών έργων ισχύος < 50 kW.

Η εφαρμογή του virtual net-metering από ΜΥΗΕ αναμένεται να είναι ιδιαίτερα χρήσιμη και μπορεί να βρει εφαρμογή σε πολλές περιπτώσεις όπως π.χ. αγροτουριστικές ξενοδοχειακές μονάδες, αγρότες, κτηνοτρόφους, δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης-άρδευσης-αποχέτευσης, γεωργικά αντλιοστάσια, κ.λπ.