Ασφαλιστικές: Προς μείωση οι παροχές προς τους πελάτες

Μείωση στις ελάχιστες εγγυημένες αποδόσεις των κλασικών προϊόντων του κλάδου ζωής, αύξηση στα τιμολόγια του κλάδου αυτοκινήτων και γενικότερα επιδείνωση της σχέσης παροχών-κόστους για τον πελάτη, δρομολογούν οι εξελίξεις στον ασφαλιστικό κλάδο.

«Θα πρέπει πείσουμε τους πελάτες μας να βάλουν νερό στο κρασί τους και να συμβιβαστούν με μικρότερες παροχές. Γνωρίζω ότι δεν είναι εύκολο και μάλιστα ορισμένοι καταφεύγουν σήμερα σε άλλες εταιρείες του κλάδου που προσφέρουν περισσότερα. Το ζητούμενο όμως στην ασφαλιστική αγορά δεν τόσο είναι οι όροι με τους οποίους θα συμφωνήσει ένας πελάτης, αλλά κυρίως το αν η εταιρεία με την οποία συμβάλλεται θα μπορέσει -όταν χρειαστεί- να του καλύψει τη ζημιά, ή να του πληρώσει τη σύνταξη» δηλώνει στο Euro2day.gr γνωστό στέλεχος της ασφαλιστικής αγοράς.

Συνολικότερα, τα στελέχη της ασφαλιστικής αγοράς υποστηρίζουν πως μπορεί το Solvency II να αποτελεί ένα μηχανισμό που αναβαθμίζει την αξιοπιστία των ασφαλιστικών εταιρειών, ωστόσο αυξάνει το λειτουργικό τους κόστος (περισσότερες διαδικασίες και ελέγχους, απασχόληση περισσότερων εξειδικευμένων στελεχών) και τις ωθεί σε επενδύσεις με μικρότερες προσδοκώμενες αποδόσεις.

Επιπρόσθετα, επισημαίνουν το πόσο χαμηλά έχουν πέσει τα επιτόκια στην Ευρώπη και το πώς προσαρμόζονται οι ξένες ασφαλιστικές εταιρείες του εξωτερικού. «Δεν μπορεί μια πολυεθνική εταιρεία να προσφέρει ελάχιστα τεχνικά επιτόκια κάτω από 1% στη Γερμανία και πάνω από 2% ή και 2,5%-3% στην Ελλάδα. Ακόμη όμως και αν αυτή, ή μια άλλη ασφαλιστική εταιρεία έχει τις επενδύσεις της στην Ελλάδα των χαμηλών πιστοληπτικών διαβαθμίσεων, μπορεί μεν να καρπώνεται κάπως υψηλότερες αποδόσεις από αυτές της Βόρειας Ευρώπης, ωστόσο αυτό θα της χτυπήσει στα εποπτικά της κεφάλαια» αναφέρθηκε χαρακτηριστικά.

Αναφορά, επίσης, γίνεται από τις ασφαλιστικές εταιρείες και στα τιμολόγια του κλάδου αυτοκινήτων. «Ήδη, η τάση για πτωτική κυκλοφορία έχει τερματιστεί και φαίνεται να μπαίνουμε σε μια περίοδο αυξημένης κυκλοφορίας στους δρόμους, γεγονός στο οποίο έχει συμβάλλει και η αξιοσημείωτη υποχώρηση στην τιμή της βενζίνης (καταβαράθρωση διεθνών τιμών, που δεν έχει φανεί τόσο πολύ στην τελική τιμή πώλησης λόγω των υψηλότατων φόρων).

Ήδη, οι ζημιές των ασφαλιστικών εταιρειών από τον κλάδο των οχημάτων έχουν αρχίσει να ανεβαίνουν και αυτό θα ενταθεί στο μέλλον, στο βαθμό που η ελληνική οικονομία αρχίζει να σταθεροποιείται και να ανακάμπτει».

Ζήτημα τέλος υπάρχει και στον κλάδο των προγραμμάτων υγείας. Πολλά ασφαλιστήρια συμβόλαια αποτελούσαν ουσιαστικά «συμπλήρωμα» των ποσών που κατέβαλε ο ΕΟΠΥΥ στις ιδιωτικές κλινικές. Ωστόσο, κατά τα τελευταία χρόνια, ο ΕΟΠΥΥ «κρέμασε» τις ιδιωτικές κλινικές και τα διαγνωστικά κέντρα μέσω των πολιτικών, όπως το claw back και το rebate, ενώ γενικότερα πιέζει μέχρις εσχάτων τον ιδιωτικό τομέα στο χώρο της υγείας. Είναι προφανές, ότι κλινικές και διαγνωστικά κέντρα επιχειρούν να μεταφέρουν ένα τμήμα της επιβάρυνσής τους στην ασφαλιστική βιομηχανία.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι ασφαλιστικές εταιρείες επιχειρούν να μειώσουν το λειτουργικό τους κόστος μέσα από διάφορους τρόπους, συχνά μάλιστα σε βάρος των προμηθειών που εισπράττουν τα δίκτυα των διαμεσολαβούντων. Τα περιθώρια ωστόσο περαιτέρω μείωσης του κόστους δεν φαίνεται να είναι πλέον μεγάλα, με αποτέλεσμα η μείωση των παροχών προς τους ασφαλισμένους να δείχνει αναπόφευκτη.