Βροχή αιτήσεων πτώχευσης για εργολάβους

Από τα σαλόνια στα αλώνια βρέθηκε μέσα σε λίγα χρόνια ο επιχειρηματίας Γ. Μαρούλης ο οποίος είχε εμφανιστεί ως σωτήρας της ΑΕΓΕΚ στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας, ενώ είχε αναλάβει σημαντικά έργα δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ μέσω του ομίλου Ιόνιος Α.Ε.

Σήμερα στο Πρωτοδικείο Αθηνών θα συζητηθεί αίτηση πτώχευσης κατά της Ιονίου Τεχνικής του ομίλου Μαρούλη που έχει καταθέσει η ΤΙΤΑΝ.

Σήμερα θα συζητηθεί και αντίστοιχη αίτηση πτώχευσης που έχει καταθέσει προμηθευτής της Μηχανικής, και κύκλοι της διοίκησης της εταιρείας υποστηρίζουν πως δεν πρόκειται να ευδοκιμήσει καθώς διαθέτει «ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα».

Αντιμέτωπη με άλλη αίτηση πτώχευσης από προμηθευτή είχε βρεθεί προ ημερών και η διοίκηση της ΒΙΟΤΕΡ η οποία είναι πλέον σκιά του παλαιού εαυτού της εξαιτίας της πολυετούς κρίσης στα δημόσια έργα. Και η ΒΙΟΤΕΡ πάντως διαθέτει ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα.

Μέσα σε λιγότερα από δεκαπέντε χρόνια οι εισηγμένες του κατασκευαστικού κλάδου περιορίστηκαν από 35 σε σχεδόν 5. Με εξαίρεση τους τρεις ισχυρούς ομίλους (ΕΛΛΑΚΤΩΡ, ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, J&P ΑΒΑΞ) ελάχιστοι από τους εισηγμένους έχουν οικονομικά στοιχεία που να εξασφαλίζουν την επιβίωσή τους. Η Ιόνιος του Γ. Μαρούλη ήταν ένα από τα πρώτα θύματα της κρίσης στα δημόσια έργα και της κατάρρευσης της αγοράς ακινήτων.

Ο επιχειρηματίας, αφού είχε καταφέρει να αποκτήσει στρατηγικό μερίδιο στην ΑΕΓΕΚ (με προτροπή των τραπεζών) και να αναλάβει σημαντικά έργα οδοποιίας, αποφάσισε να επεκταθεί στα ακίνητα. Ατύχησε, όπως ατύχησε και σε πολλές εργολαβίες καθώς σε κάποιες η Ιόνιος έχει κυρηχθεί έκπτωτη. Σήμερα μπορεί να έχει ανεκτέλεστο υπόλοιπο υπογεγραμμένων συμβάσεων περί τα 400.000.000 ευρώ, αδυνατεί όμως να το εκτελέσει...

Οι διοικήσεις των εισηγμένων που βρίσκονται αντιμέτωπες με τις αιτήσεις πτώχευσης υποστηρίζουν πως το φαινόμενο εντείνεται εξαιτίας των γνωστών προβλημάτων ρευστότητας, αλλά κυρίως λόγω του μεγάλου αριθμού προμηθευτών που έχουν από τη φύση τους οι κατασκευαστικές. Οι αιτήσεις πτώχευσης δεν θα υπήρχαν, επισημαίνουν, αν το δημόσιο (αλλά και ιδιώτες πελάτες) δεν καθυστερούσε επί μήνες (ή και χρόνια) να καταβάλει τα οφειλόμενα.

Ειδικά για την περίπτωση της Μηχανικής, στελέχη που βρίσκονται κοντά στη διοίκηση Εμφιετζόγλου επισημαίνουν πως γίνεται προσπάθεια, που θα φανεί στα αποτελέσματα του 2013, για περιορισμό των οφειλών σε προμηθευτές, εργαζόμενους κ.ά. Οι συνολικές οφειλές (μαζί με τον δανεισμό) προσεγγίζουν τα 250.000.000 ευρώ, αλλά βαίνουν μειούμενες, επισημαίνουν.

Οι αιτήσεις πτώχευσης αποτελούν ένα μέσο πίεσης για πολλούς προμηθευτές, οι οποίοι γνωρίζουν πως σπανίως ευδοκιμούν, ειδικά για εταιρείες οι οποίες εξακολουθούν να βρίσκονται σε λειτουργία. Εξαιτίας των σοβαρών προβλημάτων ρευστότητας αναγκάζονται να καταφύγουν σε ακραία μέτρα, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι περιπτώσεις που φτάνουν μέχρι τα Πρωτοδικεία.