Πριν μπούμε στην ουσία των πιθανών επερχόμενων εξελίξεων, μια και ο κ. Σόιμπλε αιφνιδιάζοντας τους πάντες άφησε για πρώτη φορά ανοικτό το ενδεχόμενο αποχώρησης του ΔΝΤ, έχει σημασία να δούμε ποια είναι η γενεσιουργός αιτία στην κόντρα μεταξύ των Ευρωπαίων και του ΔΝΤ.

Η απλή αλήθεια λοιπόν είναι ότι το ΔΝΤ μπήκε στην ελληνική υπόθεση σε μια περίοδο κατά την οποία η Ευρώπη δεν είχε δικά της κατάλληλα «εργαλεία» για να χειριστεί την κατάσταση. Μπαίνοντας όμως, αναγκάστηκε να αποδεχθεί ένα «φαντασιακό» πρόγραμμα διάσωσης, στηριγμένο σε εντελώς απίθανα οικονομικά δεδομένα. Ένα πρόγραμμα που ήταν καταδικασμένο να αποτυγχάνει και να αναπροσαρμόζεται, όπως και έγινε επί σειρά ετών.

Η προεδρία Τραμπ, οι απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις στην Ευρώπη, στην οποία έχει ήδη προηγηθεί το Brexit, η ανοικτή πληγή της τρομοκρατίας, η κατάσταση στην Τουρκία, άρρηκτα πλέον δεμένη με τις ευρύτερες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, η φαινομενικά αναβαθμισμένη θέση της Ρωσίας του Πούτιν, αλλά και το μεγάλο ερώτημα «πώς θα κινηθεί η Κίνα», συνθέτουν ένα πλαίσιο πρωτόγνωρης διεθνούς αβεβαιότητας.

Aν τα προηγούμενα χρόνια υπήρχαν απλώς δεύτερες σκέψεις για το πώς θα κινηθούν οι εξελίξεις στην Ευρώπη, γύρω από το θέμα της Ευρωζώνης, σήμερα τα ερωτήματα είναι συνδεόμενα αλλά πολύ ευρύτερα, κι επηρεάζουν ασφαλώς και το «ελληνικό ζήτημα».

Ευχές για μια καλύτερη χρονιά!

H στήλη εύχεται Καλή Χρονιά με υγεία και χαρές, ελπίζοντας ότι το 2017 θα είναι καλύτερο από το 2016. Μια γερή γρίπη κρατά προς το παρόν τον υπογράφοντα μακριά από το πληκτρολόγιο, θα επιστρέψει όμως σύντομα … δριμύτερος!

Παρότι ο κιτρινισμός αποτελεί από καταβολής ένα από τα δυσάρεστα χαρακτηριστικά του Τύπου, το τελευταίο διάστημα στην Ελλάδα, υπό την πίεση της εξαιρετικά οξυμμένης πολιτικής αντιπαράθεσης, των αντικρουόμενων συμφερόντων, αλλά και με τη βοήθεια των κοινωνικών δικτύων, έχει αποκτήσει πραγματικά πρωτοφανή χαρακτηριστικά.

Ο πυρήνας της πολύπλοκης διαπραγμάτευσης, που δείχνει να έχει φτάσει σε αδιέξοδο και να απαιτεί πλέον πολιτική λύση σε υψηλό επίπεδο, έχει ως εξής:

1. Οι Γερμανοί θέλουν να μείνει το ΔΝΤ στο πρόγραμμα (γιατί έχουν αναλάβει σχετικές δεσμεύσεις στη Βουλή τους), αλλά δεν θέλουν μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων κάτω από το 3,5%, γιατί φοβούνται ότι η μείωση του ελληνικού χρέους που θα απαιτηθεί, θα είναι μεγάλη. Κι από την άλλη, έχουν εκλογές πολύ σύντομα.

2. Το ΔΝΤ θεωρεί ότι η επίτευξη τόσο υψηλών πλεονασμάτων για μεγάλο χρονικό διάστημα είναι περίπου αδύνατη για την Ελλάδα και ζητά γενναία μείωση του ελληνικού χρέους, αίτημα που γίνεται βέβαια εκ του ασφαλούς (για να τα λέμε όλα) καθώς οι υποχρεώσεις προς το ΔΝΤ είναι… «ιερές» και δεν μειώνονται ούτε ετεροχρονίζονται.

Ιδανικός φυσιογνωμικά για τον ρόλο του «κακού» εγκέφαλου σε αστυνομικό σίριαλ, ο πανίσχυρος υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας δείχνει να έχει ενστερνιστεί απολύτως τον ρόλο του κακού και στο πραγματικό σίριαλ των διαπραγματεύσεων της Ελλάδας με τους δανειστές της, που κρατά αρκετά χρόνια.

Η διαφορά με τα προηγούμενα χρόνια είναι ότι σήμερα δείχνει πιο απομονωμένος από ποτέ, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχει η πιθανότητα να περάσει για μια ακόμη φορά τη θέση του, έμμεσα ή άμεσα, όπως έχει συμβεί πολλάκις και στο παρελθόν, ή να εμφανιστούν κι άλλες χώρες με την ίδια θέση, τη στιγμή που θα έχει σημασία.