Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μετά το πικρό πάθημα του Νοεμβρίου στη Βόρεια Ελλάδα, η κυβέρνηση και η επιτροπή των ειδικών έχουν κάνει σημαντικά βήματα όχι μόνο στην περισσότερο έγκαιρη λήψη αποφάσεων, αλλά και στην ενίσχυση της λεγόμενης επιδημιολογικής επιτήρησης.

Ενδεικτικά αναφέρουμε τον διπλασιασμό των τεστ, αυτό το διάστημα, σε σχέση με εκείνη την περίοδο, την αύξηση των «ιχνηλατών» της πολιτικής προστασίας, με έμφαση στην επαρχία, που ξεκίνησε τον Ιανουάριο, την πολύ πρόσφατη απόφαση να γίνονται δωρεάν τεστ στους εργαζόμενους, δύο φορές τον μήνα.

Έστω και με καθυστέρηση 5 ημερών, η κυβέρνηση έκανε τη διορθωτική κίνηση επιβάλλοντας, με τη σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας των ειδικών, σκληρό λοκντάουν έως το τέλος του μήνα. Προφανώς δεν ήταν τα στοιχεία του Σαββατοκύριακου που έκαναν τη διαφορά , (καθώς δεν περιελάμβαναν μη αναμενόμενες εκπλήξεις) αλλά η επικράτηση ωριμότερων σκέψεων, με βάση και τον ήδη σημαντικό αριθμό διασωληνωμένων, αλλά και τα ευρήματα στα λύματα. Ευτυχώς!

Αρκεί να εξασφαλιστεί αυτή τη φορά και η τήρηση των κανόνων, που κακά τα ψέματα, επί μήνες, στο «χαλαρό λοκντάουν διαρκείας» ΔΕΝ έχει εξασφαλιστεί, από τις αρχές.

Τα στοιχεία από το μέτωπο των κρουσμάτων αλλά και συνολικά οι εξελίξεις γύρω από το θέμα των εμβολίων φαίνεται να τινάζουν στον αέρα, πριν καν περάσει ο πρώτος μήνας του έτους, τις προβλέψεις του προϋπολογισμού για το 2021, παρά τη διστακτικότητα των αρμόδιων αρχών, όπως π.χ. η ΕΚΤ, να αναθεωρήσουν προσώρας τις εκτιμήσεις τους, πανευρωπαϊκά -εκτιμήσεις που όμως εξαρχής συνοδεύονταν από ευκρινέστατη «ρήτρα αβεβαιότητας».

Η αύξηση κρουσμάτων που επέφερε στην Ελλάδα η σύντομη χαλάρωση, διάρκειας μόλις δύο εβδομάδων, εκτός πολύ σημαντικού θετικού απροόπτου, δίνουν τον τόνο μιας κατάστασης που μάλλον θα μας ακολουθήσει τουλάχιστον έως ότου ανέβουν οι θερμοκρασίες και «ανοίξουν» τα παράθυρα. Που σημαίνει ότι σύντομα μπορεί να μιλάμε για χαμένο τρίμηνο  (στην καλύτερη περίπτωση) ή και χαμένο εξάμηνο.

Από την ημέρα που τελείωσε το πρώτο κύμα της πανδημίας, η Ευρώπη προσπαθεί να ισορροπήσει στην κόψη του ξυραφιού, μεταξύ των οικονομικών και υγειονομικών συνεπειών της.

Μέχρι σήμερα, το αποτέλεσμα μόνο ικανοποιητικό δεν είναι, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά συνολικά για την Ευρώπη. Διότι μπορεί μεν η Ελλάδα να κινείται περίπου στον μέσο όρο της Ευρώπης, πλην όμως η δεύτερη εμφανίζει συνολικά πολύ χειρότερα στοιχεία απ’ ό,τι άλλες περιοχές του κόσμου, με επίκεντρο την Ασία.

Θα πρέπει, δε, να σημειώσουμε ότι ειδικά στην περίπτωση της χώρας μας, η συγκράτηση των επιδημικών κυμάτων γίνεται κυρίως μέσα από τους αυστηρότερους όρους περιορισμού της κυκλοφορίας, των δραστηριοτήτων και του συγχρωτισμού -και για μεγαλύτερα διαστήματα απ’ ό,τι στις περισσότερες χώρες με τις οποίες συγκρινόμαστε. Που σημαίνει βέβαια δυσβάστακτο οικονομικό κόστος, το οποίο η ίδια η κυβέρνηση, μέσω του εκπροσώπου της, υπολόγισε σε τουλάχιστον 3 δισ. ευρώ για κάθε μήνα λοκντάουν! Αυτό, με απλά λόγια, σημαίνει ότι στο τέλος Ιανουαρίου, που απέχει λίγες μέρες, θα έχουν χαθεί περίπου εννέα δισ. ευρώ, δηλαδή περί το 5% του ΑΕΠ.

Τα όσα συνέβησαν στο αμερικανικό Καπιτώλιο, με την εισβολή ακραίων οπαδών του Τραμπ, τρομάζουν για πολλούς λόγους. Ένας αφορά το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες αποτελούν «φάρο» του σύγχρονου καπιταλισμού και της Δυτικού τύπου Δημοκρατίας, όπως ακριβώς κάποτε η Αθήνα αποτέλεσε κοιτίδα του πολιτεύματος.

Ο δεύτερος αφορά το ενδεχόμενο να εξαπλωθεί το φαινόμενο και στην Ευρώπη, όπως το περιγράφει γλαφυρά ο Γκίντεον Ράχμαν στο άρθρο των Financial Times που αναδημοσιεύει το Euro2day.gr. Ένας ακόμη σχετίζεται με την επίπτωση που έχουν τα όσα συνέβησαν στο status των Ηνωμένων Πολιτειών και στην εκμετάλλευση των γεγονότων από αντίπαλες δυνάμεις, όπως αναλύονται σε σχετική έκθεση της αμερικανικής Stratfor.