Ακόμη κι αν αισθάνεσαι ότι πρέπει να προστατέψεις τα μέλη της επιστημονικής επιτροπής από μηνύσεις εκ μέρους των… ψεκασμένων, όπως ατυχώς φέρεται να δήλωσε στη Βουλή ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Βασίλης Κοντοζαμάνης, σίγουρα δεν το κάνεις με μια τροπολογία-εξπρές, χωρίς διαβούλευση, αιφνιδιάζοντας τους πάντες… Ούτε στριμώχνεις στην ίδια τροπολογία διάφορα πολιτικά στελέχη που μετέχουν στις επιτροπές (οι δύο όχι ιδιαίτερα γνωστές στο ευρύ κοινό), περιλαμβανομένων και γενικών γραμματέων ή του ίδιου του επικεφαλής του ΕΟΔΥ. Κι ακόμη περισσότερο, δεν προβλέπεις στην ίδια τροπολογία ότι οι παραπάνω όχι απλώς δεν διώκονται αλλά και «δεν εξετάζονται»!

Αν υπήρχε ένα πραγματικό νέο στοιχείο στην επεισοδιακή κοινή συνέντευξη Δένδια-Τσαβούσογλου, αυτό αφορούσε το γεγονός ότι, επικοινωνιακά έστω, για πρώτη φορά η Ελλάδα εμφανίστηκε… απρόβλεπτη!

Μάρτυράς μας, η έκπληξη που σταδιακά ζωγραφιζόταν στο πρόσωπο του Τούρκου υπουργού των Εξωτερικών, αλλά και τα εγχώρια και διεθνή ρεπορτάζ που κατέγραψαν το γεγονός, περιγράφοντάς το ως «πρωτοφανές». Κι αυτό από μόνο του αποτελεί μια μικρή «νίκη», έστω και σε επίπεδο εντυπώσεων.

Εντούτοις, για να επιστρέψουμε στην ουσία, ο «απρόβλεπτος κ. Δένδιας», με τη στάση του στη συγκεκριμένη συνέντευξη, έφερε σε επιφάνεια και τα αθέατα «ρήγματα» στην εγχώρια πολιτική σκηνή, ρήγματα που δεν είναι απλώς εσωκομματικά αλλά διαπερνούν τα κόμματα, όσον αφορά στην τακτική που πρέπει να ακολουθήσει η χώρα μας σε σχέση με την Τουρκία.

Η δια άρθρων και ανακοινώσεων σύγκρουση μεταξύ των πρώην πρωθυπουργών Κώστα Σημίτη και Κώστα Καραμανλή δεν αφορά μόνο διαφορές περί την υστεροφημία τους ή τους εσωκομματικούς συσχετισμούς, που επηρεάζουν την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Κυρίως καταδεικνύουν τους ομόκεντρους κύκλους που επικρατούν στο μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Κύκλους που, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, παραπέμπουν στη Χάγη, διαφωνώντας όμως για το ποιο μπορεί να είναι το επίδικο. Με μόνες δύο διαφοροποιήσεις, διαφορετικού όμως τύπου. Από τη μία, του επίσης πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος προφανώς θεωρεί ότι η Χάγη θα καταλήξει σε μια συμβιβαστική απόφαση που δεν θα υπηρετεί τα συμφέροντα της Ελλάδας, απορρίπτοντάς την. Κι από την άλλη, του Ευάγγελου Βενιζέλου, ο οποίος έχει προειδοποιήσει ότι αν πραγματικά θέλουμε να πάμε στη Χάγη, θα πρέπει να πάμε αναγνωρίζοντας τις πιθανές εκβάσεις κι έχοντας διασφαλίσει τη στοιχειώδη «συναντίληψη» εκ μέρους των πολιτικών δυνάμεων αλλά και της κοινής γνώμης.

Το γεγονός ότι χθες Κυριακή ο εβδομαδιαίος μέσος όρος των κρουσμάτων «έγραψε» νέο ελληνικό ρεκόρ με 3.063 κρούσματα, καταγράφοντας μάλιστα αύξηση πάνω από 20% σε σχέση με το προηγούμενο επταήμερο αλλά και «ρεκόρ» Κυριακής, καταδεικνύει το αυξημένο επίπεδο κινδύνου που διατρέχουμε ως χώρα.

Είτε το ονομάσουμε «βαλβίδες αποσυμπίεσης» είτε χαλάρωση, τα μέτρα που εγκαινιάστηκαν το Σαββατοκύριακο αυξάνουν την κινητικότητα, οπότε είναι μάλλον απίθανο να μην επιφέρουν αύξηση των κρουσμάτων.

Δεν είναι τυχαίο ότι σε κάποιες χώρες της Ευρώπης υπήρξε αυτές τις μέρες επιστροφή σε καθεστώς λοκντάουν, υπό την πίεση των επιδημικών δεδομένων. Μόνο που στη δική μας περίπτωση, μετά από πέντε και πλέον μήνες συνεχούς καραντίνας με «ακορντεόν», κάτι τέτοιο είναι σχεδόν ανέφικτο, ενώ σαφές είναι πλέον ότι ολοένα και εξαντλούνται οι διαθέσιμοι πόροι στήριξης, μαζί με τις αντοχές -και την υπομονή- των… στηριζόμενων.

Είναι έως και εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση ανοίγει συνεχώς μέτωπα, την ώρα που δυσκολεύεται να διεκπεραιώσει τα ήδη υπάρχοντα. Την ώρα που αντιμετωπίζει την πανδημία, τις οικονομικές της κακουχίες, το μείζον θέμα των ελληνοτουρκικών, όπως και μια σειρά αντιδράσεων που έχουν προκαλέσει ήδη υφιστάμενες νομοθετήσεις της.

Έχοντας λοιπόν όλο τον «τραχανά απλωμένο», για να χρησιμοποιήσουμε τη λαϊκή έκφραση, ήρθε προσφάτως να ανοίξει ξανά και το θέμα των δασικών χαρτών, με τρόπο που, όπως έγραψε σε σχετικό ρεπορτάζ τo Εuro2day.gr, προκαλεί τσουνάμι αντιδράσεων ανά την Ελλάδα, οδηγώντας τα φιλοκυβερνητικά «Νέα»(!) να κάνουν πρωτοσέλιδο με τίτλο «Δασικοί χάρτες: Πώς θα σώσετε την περιουσία σας»!