Ακόμη κι αν αισθάνεσαι ότι πρέπει να προστατέψεις τα μέλη της επιστημονικής επιτροπής από μηνύσεις εκ μέρους των… ψεκασμένων, όπως ατυχώς φέρεται να δήλωσε στη Βουλή ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Βασίλης Κοντοζαμάνης, σίγουρα δεν το κάνεις με μια τροπολογία-εξπρές, χωρίς διαβούλευση, αιφνιδιάζοντας τους πάντες… Ούτε στριμώχνεις στην ίδια τροπολογία διάφορα πολιτικά στελέχη που μετέχουν στις επιτροπές (οι δύο όχι ιδιαίτερα γνωστές στο ευρύ κοινό), περιλαμβανομένων και γενικών γραμματέων ή του ίδιου του επικεφαλής του ΕΟΔΥ. Κι ακόμη περισσότερο, δεν προβλέπεις στην ίδια τροπολογία ότι οι παραπάνω όχι απλώς δεν διώκονται αλλά και «δεν εξετάζονται»!
Τέλος, έχεις την πολιτική περίσκεψη να μην το κάνεις, όταν οι γιατροί του ΕΣΥ δίνουν άνισες μάχες, σε χιλιάδες ασθενείς και εκατοντάδες διασωληνωμένους εντός κι εκτός ΜΕΘ, επί μήνες, όντας εκτεθειμένοι ακόμη και σε αγωγές αστικής αποζημίωσης. Κι αυτό διότι εσύ, ως κυβέρνηση, δεν πέρασες εδώ και 15 μήνες τη ρύθμιση που ζητούσαν τα συνδικαλιστικά τους όργανα.
Αυτό εξηγεί την αρνητική αντίδραση που έχει προκαλέσει η συγκεκριμένη τροπολογία, όχι μόνο στη Βουλή (όπου ψηφίστηκε αποκλειστικά από τους βουλευτές της κυβέρνησης), ή στο περιβόητο πλέον twitter (όπου έγινε κυριολεκτικά αντικείμενο χλευασμού), αλλά και στον ιατρικό κόσμο, στην κοινωνία την ίδια!
Ιδίως όταν η τελευταία βαρυγκωμά από το συνεχές λοκντάουν που ξεκίνησε το Νοέμβριο, έχει διαπιστώσει τις απανωτές παλινωδίες ειδικών και κυβερνητικών στελεχών κι έχει φτάσει να αντιμετωπίζει με καχυποψία σχεδόν τα πάντα γύρω από την πανδημία, περιλαμβανομένου και του ρόλου των Μέσων Ενημέρωσης.
Αυτό που ηχεί όμως εντελώς αταίριαστο στα αυτιά της κοινής γνώμης, κι όχι μόνο της αντιπολίτευσης, είναι το περίφημο «δεν εξετάζονται». Που σημαίνει ότι σε μια ενδεχόμενη διαδικασία, δεν μπορεί να κλητευθούν όσοι προστατεύονται με αυτή τη ρύθμιση ούτε καν για να καταθέσουν ως μάρτυρες!
Κάτι που σίγουρα δεν μπορεί να αφορά τις δήθεν μηνύσεις από… ψεκασμένους! Μπορεί όμως κάλλιστα να αφορά την εισαγγελική έρευνα που φέρεται να διεξάγεται για τα συμβάντα στη Θεσσαλονίκη, τον περασμένο Νοέμβριο.
Πέραν όλων των άλλων, αναντίρρητα η ρύθμιση αποτελεί πρώτης τάξης επικοινωνιακό πλήγμα στο «γόητρο» της επιτροπής, στην αξιοπιστία της έναντι της κοινής γνώμης. Όχι προφανώς έναντι των «αρνητών» του κορωνοϊού αλλά των υπολοίπων, της μεγάλης πλειονότητας που αντιλαμβάνεται ότι στο τέλος της ημέρας ο ρόλος της επιτροπής είναι γνωμοδοτικός. Κι ότι τις αποφάσεις τις λαμβάνει η κυβέρνηση. Άρα, ούτως ή άλλως, η επιστημονική επιτροπή δεν έχει ποινικές ευθύνες. Οπότε, διερωτάται ο πολίτης, για ποιο λόγο η «προστασία»;
Αν για την απόκρυψη των πρακτικών που τηρούνται στις συνεδριάσεις της επιτροπής υπήρχε μια δικαιολογία με λογική χροιά, να μην «πνιγεί» κάτω από το βάρος της δημοσιότητας η επιστημονική γνώμη και διαφωνία, να μη στιγματιστούν κάποιοι επιστήμονες, για το «ακαταδίωκτο», με τον τρόπο που ψηφίστηκε, κι ακόμη περισσότερο για το «δεν εξετάζονται», δυστυχώς δεν υπάρχει καμία. Τουναντίον δημιουργείται ξεκάθαρα η αίσθηση ότι υπάρχουν πράγματα που πρέπει να αποκρυφτούν, να προστατευτούν από αδιάκριτα μάτια και αυτιά, ακόμη κι αν αυτά είναι της… Δικαιοσύνης! Κι ότι βεβαίως η κυβέρνηση σπεύδει να προστατεύσει από πάσης πλευράς τα πολιτικά στελέχη της που έχουν εμπλακεί στην αντιμετώπιση της πανδημίας, είτε είχαν κορυφαίο ρόλο όπως ο κ. Αρκουμανέας του ΕΟΔΥ είτε όχι.
Για λόγους που εκείνη γνωρίζει καλύτερα, η κυβέρνηση πυροβόλησε πολιτικά και επικοινωνιακά το πόδι της. Τα σκάγια όμως πήραν και την αξιοπιστία των επιστημόνων…