Όσοι επιχειρηματολογούν υπέρ της εμπλοκής του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ ή άλλων μεμονωμένων μελών της συμμαχίας στον πόλεμο της Ουκρανίας, και ατυχώς υπάρχουν αρκετοί, κυρίως πολιτικοί και «καθοδηγητές γνώμης», τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη Ρωσία όσο και σε ανατολικές κυρίως χώρες της Ευρώπης, προσφέρουν πολύ κακή υπηρεσία στην ίδια την ανθρωπότητα!

Διότι, και εδώ θα αφοσιωθούμε σε εκείνους που προέρχονται από τη Δύση, εμφανίζονται να αγνοούν τέσσερα πολύ ουσιαστικά γεγονότα:

Όσοι λοιπόν «προτείνουν» την άμεση εμπλοκή του ΝΑΤΟ ή μεμονωμένων κρατών του στη σύρραξη, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η κλιμάκωση μιας τέτοιας εμπλοκής είναι πιθανό ότι θα οδηγήσει σε ανταλλαγή τακτικών πυρηνικών πληγμάτων, αρχής γενομένης πιθανότατα από το έδαφος της Ουκρανίας, στο όνομα της οποίας γίνονται αυτές οι απερίσκεπτες προτάσεις.

Η προειδοποίηση του καθηγητή Τζανάκη ότι θα πρέπει να αναμένουμε στην Ελλάδα αύξηση των θανάτων λόγω πανδημίας κατά το επόμενο διάστημα αποκτά μεγαλύτερη σημασία, όταν πληροφορηθεί κάποιος ότι κατά τις τελευταίες επτά ημέρες, η χώρα μας καταγράφει τον υψηλότερο αριθμό θανάτων ανά εκατομμύριο πληθυσμού σε ολόκληρη των Ευρώπη, όπως προκύπτει από τα στοιχεία τόσο του worldometers.org όσο και του ourrworldindata.org, με πηγή το γνωστό αμερικανικό Πανεπιστήμιο Johns Hopkins.

H χώρα μας έρχεται δυστυχώς να επαληθεύσει με τον χειρότερο τρόπο τη ρήση «τα στερνά νικούν τα πρώτα», καθώς, όπως επισήμανε το Euro2day.gr σε πρόσφατο ρεπορτάζ, η Ελλάδα ξεπέρασε ήδη σε θανάτους, από την αρχή της πανδημίας, χώρες τις οποίες παρακολουθούσαμε σοκαρισμένοι την Άνοιξη του 2020 να καταγράφουν δεκάδες χιλιάδες θανάτους!

Στο σχόλιο της προηγούμενης εβδομάδας γράφαμε ότι «στις δημοκρατίες, αν ο πληθυσμός αρχίσει να υποφέρει εξαιτίας εξωτερικών γεγονότων, δεν θα πάει να ζητήσει τον "λογαριασμό" από τον Πούτιν αλλά από την κυβέρνηση που εξέλεξε».

Όπως έδειξαν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, στις οποίες η κυβέρνηση καταγράφει σημαντικές απώλειες, με πιο χαρακτηριστική αυτή της Μetron Analysis, που εμφάνισε ποσοστό 27% στην πρόθεση ψήφου για τη Νέα Δημοκρατία και διαφορά συρρικνωμένη στις 7,6 μονάδες σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο μικρός αυτός «αφορισμός» ισχύει στην τρέχουσα ελληνική πραγματικότητα.

Λέγεται, και έχει λάβει σχεδόν τις διαστάσεις μύθου, ότι οι μεγάλες πολιτικές φυσιογνωμίες που έβαλαν τα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σχηματίζοντας τους πρώτους μηχανισμούς της, αναγνώρισαν τα ελαττώματα μιας ημιτελούς ένωσης, πίστευαν όμως ότι μια σημαντική κρίση στο μέλλον θα διευκόλυνε πολιτικά την ολοκλήρωσή της, δίνοντας σάρκα και οστά στο όνειρό τους.

Η πρώτη μεγάλη κρίση ήταν η κρίση χρέους και αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, έδωσε μια μικρή έστω ώθηση στις διαδικασίες (οικονομικής-τραπεζικής) ολοκλήρωσης, παρότι στο εσωτερικό διαφόρων χωρών- μελών, το αποτέλεσμα ήταν να ενισχυθούν πολιτικά φυγόκεντρες δυνάμεις.

Το σημερινό σχόλιο θα αποφύγει την εμπλοκή οποιασδήποτε «ηθικής» διάστασης. Θα εξετάσει τις εξελίξεις μέσα από το πρίσμα των λεγόμενων “great power politics”, χωρίς να υποβαθμίζει τον αναμφισβήτητα γενναίο αγώνα που διεξάγει η Ουκρανία κατά του εισβολέα της και τον ρόλο που θα διαδραματίσει στις περαιτέρω εξελίξεις.

Το γεγονός ότι τα μέτρα κατά της Ρωσίας έχουν λάβει τόσο απόλυτη μορφή (με εξαίρεση μόνο την ενέργεια, επειδή θα έβλαπτε σφόδρα την υπόλοιπη Ευρώπη), περιλαμβάνοντας ακόμη και τα χάμπουργκερ της McDonald's ή τη διακοπή των υπηρεσιών της SONY και της Nintendo στις… παιχνιδομηχανές, όπως το γνωστό PlayStation, δείχνει ένα πράγμα. Ότι οι ηγεσίες της Δύσης έχουν αντιληφθεί την κομβική σημασία που θα έχει για το παγκόσμιο γεωπολιτικό τοπίο -και την ισχύ της Δύσης- τυχόν «καθαρή νίκη» του Πούτιν στην Ουκρανία, ακριβώς όπως περιγράψαμε σε προηγούμενο σχόλιο.