Μάλλον πολλοί δεν πρόσεξαν προ ημερών το ρεπορτάζ στο γνωστό politico.eu, σύμφωνα με το οποίο, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι κατηγορούν τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι «κερδοσκοπούν» με τον πόλεμο στην Ουκρανία, πουλώντας LNG σε υψηλές τιμές και βεβαίως όπλα για την προστασία των ευρωπαϊκών χωρών.

Πίσω από αυτές τις κατηγορίες, που σε λιγότερο άμεσους και σκληρούς τόνους έχουν ειπωθεί και επισήμως, βρίσκονται δύο αιτίες. Ότι το μεγάλο μέρος της Ευρώπης, περιλαμβανομένης της Γερμανίας, έχει ανταλλάξει την εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο, με εξάρτηση από το (ακριβότερο) αμερικανικό LNG. Και δεύτερον, από τη δυσαρέσκεια για τα νομοθετήματα του Αμερικανού προέδρου Μπάιντεν, που περιλαμβάνουν νέους φόρους (στις εισαγωγές) αλλά και νέες επιδοτήσεις (στην εγχώρια παραγωγή), θίγοντας και την ευρωπαϊκή βιομηχανία, κυρίως μέσο του γνωστού ως Inflation Reduction Act (IRA).

Το πολυαναμενόμενο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την ΕΥΠ και το πλαίσιο παρακολουθήσεων δημιουργεί πλέον ένα «ανάχωμα» στις παρακολουθήσεις πολιτικών προσώπων, εφόσον δεν υπάρχουν σοβαρά στοιχεία εναντίον τους, ενώ εμπλέκει στη διαδικασία τον εκάστοτε πρόεδρο της Βουλής.

Εντούτοις, πολλά άλλα μέτωπα παραμένουν ανοικτά, ορισμένα εκ των οποίων ευτυχώς ανέδειξε στην έκθεση πεπραγμένων της για το 2021 η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών, η οποία άλλωστε ξεκαθάρισε και ότι ουδείς ζήτησε θεσμικά την άποψή της για το εν λόγω νομοσχέδιο, ως όφειλε να συμβεί.

Η εμφανής προσπάθεια της κυβέρνησης και του ίδιου του πρωθυπουργού να προστατευτεί απολύτως το «ισχυρό χαρτί» των εκλογών, δηλαδή ο ίδιος, ακριβώς λόγω του ακραίου χαρακτήρα που έχει λάβει, μετατρέπει το θέμα σε κινούμενη άμμο, στην οποία όσο προσπαθεί να ξεφύγει από την πραγματικότητα τόσο περισσότερο βουλιάζει.

Ορισμένα παραδείγματα:

Ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στην πρόσφατη συνέντευξή του στον ΑΝΤ1, παραδέχτηκε ότι γίνονται παρακολουθήσεις και υποκλοπές από κάποιο/α κέντρο/α, αλλά ότι ο ίδιος δεν γνωρίζει την ταυτότητά τους και σίγουρα δεν εμπλέκεται. Αυτά μήνες μετά τις αποκαλύψεις περί υποκλοπών και παρακολουθήσεων και έναν τουλάχιστον χρόνο μετά τις πρώτες καταγγελίες από την πλευρά του δημοσιογράφου Κουκάκη!

Δύσκολο να εντοπίσει κάποιος άλλη περίοδο, μετά το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, στον οποίο η ανθρωπότητα αλλά και η Ευρώπη ειδικότερα να έχει βρεθεί αντιμέτωπη με τόσα παράλληλα και διασυνδεόμενα «σοκ», που απειλούν όχι απλώς την οικονομική ευμάρεια, αλλά την πορεία της ακόμη και σε θεμελιώδη ζητήματα επιβίωσης. Βρισκόμαστε ενώπιον μιας πραγματικής παγκόσμιας «πολυκρίσης».

Ελάχιστες μέρες μετά την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, είχαμε προβλέψει σε σχετικό σχόλιο ότι η συγκεκριμένη σύρραξη θα αποτελέσει σημείο καμπής των γεωπολιτικών εξελίξεων σε διεθνές επίπεδο, ότι η ευρύτερη σύγκρουση υπερδυνάμεων δεν θα λήξει σύντομα, διότι καμία από τις δύο δεν έχει περιθώρια υποχώρησης χωρίς βαριές επιπτώσεις, και ότι οι οικονομικές κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας θα έχουν σοβαρά αποτελέσματα και για τις χώρες που τις επιβάλλουν.

Πολύς λόγος γίνεται εδώ και χρόνια, κι ακόμη περισσότερο τους τελευταίους μήνες, για την υποχώρηση της Δημοκρατίας παγκοσμίως, αλλά και την άνοδο ηγετών και πολιτικών μορφωμάτων, με λιγότερο ή περισσότερο αυταρχικές συμπεριφορές.

Έχουμε αναφερθεί σε διάφορους παράγοντες που οδηγούν σε αυτό το αποτέλεσμα, αυτή τη φορά θα επικεντρωθούμε στις επιπτώσεις των «σκανδάλων», αλλά και της αναντιστοιχίας λόγων και έργων εκ μέρους του πολιτικού συστήματος.

Ο «κόσμος», όπως συνηθίζουμε να λέμε, δεν είναι χαζός. Αντιλαμβάνεται πώς λειτουργεί «το σύστημα» και βαθμηδόν χάνει ολοένα και περισσότερο την εμπιστοσύνη στους θεσμούς του. Ας πάρουμε ως ενδεικτικό παράδειγμα τα γεγονότα που απασχόλησαν την εγχώρια πολιτική επικαιρότητα το τελευταίο διάστημα. Τις υποκλοπές και την υπόθεση Πάτση.