"Το City δεν είναι μαρξιστική κοινωνία"

"Το City δεν είναι μαρξιστική κοινωνία!", ξεκαθαρίζουν οι τραπεζίτες, εκφράζοντας την έντονη αντίθεσή τους στις δηλώσεις της FSA, για επιβολή "φόρου Tobin" στις συναλλαγές, αλλά και για "διογκωμένο" σύστημα.

  • Patrick Jenkins (Ζυρίχη) & George Parker (Λονδίνο)
Το City δεν είναι μαρξιστική κοινωνία
Τραπεζίτες, βιομήχανοι αλλά και ο δήμαρχος του Λονδίνου εξέφρασαν τις έντονες αντιρρήσεις τους για τις δηλώσεις του επικεφαλής της FSA, λόρδου Turner ότι το "διογκωμένο" τραπεζικό σύστημα αποσταθεροποιεί την οικονομία και θα πρέπει να υπάρξει περιορισμός του μεγέθους του.

Ανάλογες αντιρρήσεις εκφράστηκαν και σχετικά με την πρόταση του λόρδου Turner για επιβολή ενός "παγκόσμιου φόρου Tobin"* στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές, προκειμένου να υπάρξει αποτροπή των τραπεζών από "ανώφελες για την κοινωνία" δραστηριότητες.

Όσοι ασκούν κριτική στο λόρδο Turner τονίζουν ότι ξεπέρασε τα όρια των "καθηκόντων" του ως επικεφαλής της FSA, ενώ ταυτόχρονα οι δηλώσεις του απειλούν να πλήξουν την "αίγλη" του Λονδίνου ως το κορυφαίο χρηματοοικονομικό κέντρο της Ευρώπης.

Ο κ. Stuart Fraser, πρόεδρος του City of London Corporation, υποστήριξε ότι ο λόρδος Turner με τις δηλώσεις τους "έπαιξε το παιχνίδι των ανταγωνιστών του Λονδίνου", όπως είναι η Φρανκφούρτη και το Παρίσι. "Τα άλλα χρηματοοικονομικά κέντρα θα λάτρευαν να "κλέψουν" δουλειές από το Λονδίνο. Εάν επιθυμούμε να αυτοπυροβοληθούμε, τότε θα χαρούν να πάρουν τη θέση μας", τόνισε ο κ. Fraser.

Από την πλευρά του ο δήμαρχος του Λονδίνου, κ. Boris Johnson, υποστήριξε ότι όποιος δεν πιστεύει ότι καθήκον της FSA είναι να προστατεύει την ανταγωνιστικότητα του City, είναι... "τρελός".

"Ουδείς λογικός θα ήθελε ποτέ να πλήξει την ανταγωνιστικότητα του Λονδίνου. Το City προσφέρει πολλά χρήματα στη βρετανική κυβέρνηση", τόνισε ο κ. Johnson. Ο κ. John Cridland, αντιπρόεδρος της Ένωσης Βρετανικών Βιομηχανιών (CBI), προσέθεσε από την πλευρά του: "κυβέρνηση και αρχές ελέγχου θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί, ώστε να μην πλήττουν την ανταγωνιστικότητα του City".

Οι δηλώσεις του λόρδου Turner , οι οποίες πραγματοποιήθηκαν σε συνέντευξή του στο περιοδικό "Prospect", δεν προκάλεσαν την παραμικρή αντίδραση του βρετανικού υπ. Οικονομίας, εκτός από τη λιτή ανακοίνωση ότι ο υπ. Οικονομίας κ. Alistair Darling είναι υπεύθυνος για τον καθορισμό της φορολογικής πολιτικής και όχι ο πρόεδρος της FSA.

Ο εκπρόσωπος του κόμματος Liberal Democrats, κ. Vince Cable, στήριξε το λόρδο Turner, υποστηρίζοντας ότι είναι ορθή η άποψή του πως το City πιθανώς να πρέπει να "μειώσει τον όγκο" του.

Η Ένωση Βρετανικών Τραπεζών (British Bankers Association) ήταν μεταξύ αυτών που άσκησε την πλέον επιθετική κριτική στον λόρδο Turner.

"Εάν εφαρμόσουμε λάθος κανόνες εποπτείας ή εφαρμόσουμε λανθασμένους φόρους, θα χάσουμε με μεγάλη ευκολία τη θέση μας ως ανταγωνιστικό χρηματοοικονομικό κέντρο. Πολλές φορές στο παρελθόν η χώρα μας έχει χάσει πλήθος βιομηχανιών γιατί έλαβε λανθασμένες αποφάσεις. Ας μην κάνουμε ξανά τα ίδια λάθη", τονίζεται στην επίσημη ανακοίνωση.

Ανάλογου τύπου κριτική άσκησαν, τόσο η Investment Management Association, όσο και η Association of British Insurances, τονίζοντας τις αρνητικές επιπτώσεις που θα είχαν οι προτάσεις του λόρδου Turner για τους επενδυτές. "Είναι απόλυτα παράλογο να θέλεις να συρρικνώσεις μία από τις σημαντικότερες βιομηχανίες της χώρας σου", υποστηρίζει Λονδρέζος τραπεζίτης και προσθέτει: "εκτός εάν θέλουν να μετατρέψουν το City σε... μαρξιστική κοινωνία".

Έντονες αντιρρήσεις για την επιβολή παγκόσμιο "φόρου Tobin" στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές εξέφρασαν και Αμερικανοί τραπεζίτες. "Είμαστε κάθετα αντίθετοι στην επιβολή ενός παγκόσμιου φόρου", ξεκαθάρισε ο κ. Scott Tallbott, επικεφαλής της Finance Services Roundtable, η οποία αντιπροσωπεύει τις 97 μεγαλύτερες αμερικανικές τράπεζες.



*Φόρος Tobin (Tobin Tax):
ο συγκεκριμένος φόρος προτάθηκε για πρώτη φορά στη δεκαετία του ’70 από τον Αμερικανό οικονομολόγο και βραβευμένο με Νόμπελ Οικονομίας κ. James Tobin. Μετά την κατάρρευση της συμφωνίας Bretton Woods το 1971, ο κ. Tobin πρότεινε την επιβολή ενός μικρού φόρου -ύψους για παράδειγμα 0,1%- ο οποίος θα επιβάλλονταν στις μεταβιβάσεις συναλλάγματος. Στόχος, η μείωση της κερδοσκοπίας στην αγορά συναλλάγματος. Η πρόταση δεν έτυχε "θετικής υποδοχής" στη δεκαετία του ’70, αλλά επανήλθε στο προσκήνιο κατά τη διάρκεια της ασιατικής κρίσης στα τέλη της δεκαετίας του ’90.

"Επέστρεψε" στο προσκήνιο το 2002, μετά το θάνατο του κ. Tobin, με αρκετές οργανώσεις όπως η Attac (με έδρα τη Γαλλία) να τονίζουν ότι θα πρέπει να επιβληθεί ένας τέτοιος φόρος, ενώ τα έσοδά από αυτόν θα παρέχονταν στον ΟΗΕ, προκειμένου να στηρίξει την ανάπτυξη των αναδυόμενων αγορών. Πάντως ο ίδιος ο Tobin δεν ήταν ιδιαίτερα ευτυχής με τη "χρήση" της πρότασής του από ακτιβιστές, υποστηρίζοντας ότι "χάνονταν το πραγματικό νόημα και ο σκοπός της πρότασης".
© The Financial Times Limited 2009. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v