Κοινός τόπος πως η χρηματοδότηση των ΜμΕ χωλαίνει σε απελπιστικό βαθμό. Η μόλις 1 στις 10 επιχειρήσεις που είναι bankable -σύμφωνα με τον προηγούμενο επικεφαλής της ΕΕΤ- η φειδωλή πιστωτική επέκταση, η βραδυπορία στις εκταμιεύσεις από το Ταμείο Ανάκαμψης είναι ζητήματα που χρονίζουν και «φρενάρουν» τον ρυθμό ανάπτυξης.

Χρηματοδότηση, δάνεια και «κουρέματα» μόνον για τους μεγάλους, τους bankable και τους «συνήθεις», ούτε στην αίσθηση ισονομίας, αλλά ούτε και στην εύρυθμη λειτουργία της πραγματικής οικονομίας συμβάλλουν.

Στο Κογκρέσο -εχθές και σήμερα- ο Τζερόμ Πάουελ, με τον επικεφαλής της Fed να μην αφήνει και πολλά περιθώρια παρερμηνειών των προθέσεών του για τον χρονισμό μείωσης των επιτοκίων.

Ωστόσο, ήταν ο ίδιος ο οποίος παραδέχτηκε το προφανές, ότι η διατήρηση των επιτοκίων για μακρύ χρονικό διάστημα σε υψηλά επίπεδα είναι σε βάρος της ανάπτυξης.

Πολύ μεγαλύτερο, σοβαρότερο το πρόβλημα στην Ευρώπη, όπου η ΕΚΤ «υποχρεώθηκε» να διαφοροποιηθεί από τη Fed μειώνοντας -πρώτη- τα επιτόκια, έστω κατά 25 μονάδες βάσης (στο 3,75% το βασικό). Παραμένει υπέρβαρο το κόστος για την ευρωπαϊκή επιχειρηματικότητα, οικονομία -ούτως ή άλλως σε φθίνουσα πορεία-, που στην καλύτερη περίπτωση να μειωθεί κατά άλλες 2 φορές των 25 μ.β. στα 3,25%.

Με αφορμή την ανάλυση της Λίας Δεληγιάννη για τον κίνδυνο που ελλοχεύει στην αγορά κρατικού χρέους της Γαλλίας, η σημερινή ανάρτησή μας.

Σε αυτή την «πονηρή» συγκυρία, σημαντική για τα καθ' ημάς είναι η αναβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας των Εθνικής, Πειραιώς από τη φειδωλή Moody's. Πιθανόν αυτή η κίνηση του «σκληρού» αμερικανικού οίκου να διαδραμάτισε ρόλο στη θετική διαφοροποίηση του ελληνικού 10ετούς, στη χθεσινή συνεδρίαση.

Για πρώτη φορά μετά τις ευρωεκλογές η απόδοση του GR10Y μειώθηκε χαμηλότερα του 3,6%. Ενδεχομένως ορισμένοι να εξέλαβαν την αναβάθμιση του οίκου ως προοίμιο για πιθανή ανάλογη αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας τον Σεπτέμβριο (13/9), τουλάχιστον όσον αφορά στις προοπτικές (outlook).

Ηταν Ιούλιος 2012 (για την ακρίβεια, 26 Ιουλίου), όταν ο Μάριο Ντράγκι, σε ομιλία του στο Λονδίνο, έστελνε το μήνυμα στις πανίσχυρες αγορές πως η ΕΚΤ θα κάνει whatever it takes.

Ολες κι όλες τρεις λέξεις -σε κοφτά αγγλικά- που έμελλε ως φράση, σύνθημα, προειδοποίηση να αποτελέσουν το «όπλο» που έβαλε στο τραπέζι ο τότε επικεφαλής της ΕΚΤ -αλλά που δεν χρειάστηκε καν να χρησιμοποιήσει.

Τότε το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο, πως όσοι στοιχηματίζουν σε βάρος της ευρωζώνης, του ευρώ, θα βρουν την ΕΚΤ απέναντί τους. Τότε, 3 χώρες σε μνημόνια, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ελλάδα -με τη χώρα μας με το... ενάμισι πόδι εκτός- και με τα spreads για ιταλικά και ισπανικά ομόλογα στα ύψη.

Θέλει η Ελλάδα το θετικό βήμα της Moody’s το φθινόπωρο και ας είναι και… μισό, δηλαδή αναβάθμιση των προοπτικών, αν δεν είναι εφικτή τον Σεπτέμβριο η αξιολόγηση που θα φέρνει και την ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας από τον μεγαλύτερο οίκο αξιολόγησης διεθνώς.

Στις 13 Σεπτεμβρίου η ημερομηνία που εύλογα έχουν «κυκλώσει» σε Μαξίμου και πλατεία Συντάγματος.
Ο λόγος; Διότι θα «μεταφράζεται» σε προσαύξηση του αγοραστικού ενδιαφέροντος αρκετών δισ. ευρώ.

Ο ίδιος ο επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ Δημήτρης Τσάκωνας τα προσδιόρισε χθες (Economist) σε 12 με 20 δισ. ευρώ και εάν δεν γνωρίζει ο... mr Bond του ελληνικού (δημόσιου) χρέους, τότε ποιος...