ΕΒΕΑ: Λίγοι έχουν εκπλαγεί από τη στήριξη της νυν προέδρου του επιμελητηρίου Σοφίας Κουνενάκη- Εφραίμογλου προς τον Γιάννη Μπρατάκο. Ουδείς άλλωστε από τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ περίμενε ότι θα κατέβαινε η ίδια για πρόεδρος, να πάρει ψήφους από τα μέλη. Για πολλούς λόγους που δεν είναι της παρούσης, αλλά είναι γνωστοί στην «πιάτσα».
Το ιστορικό της υπόθεσης τα εξηγεί όλα. Ο Γιάννης Μπρατάκος έγινε πρόεδρος τον Σεπτέμβριο του 2021, μετά το θάνατο του αείμνηστου Κωνσταντίνου Μίχαλου, χωρίς να εκλεγεί από τα μέλη. Εξελέγη από το ΔΣ όντας ο μοναδικός υποψήφιος, σε μια εποχή κορωνοϊού, αλλά και παντοδυναμίας του Μαξίμου, που είχε τότε την έξωθεν καλή μαρτυρία όλου του επιχειρηματικού κόσμου.
Στη συνέχεια, επιλέχθηκε να μεταγραφεί στο ίδιο το Μαξίμου, με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει το ΕΒΕΑ, μετά από μόλις 11 μήνες, διορίζοντας πρακτικά και την αντικαταστάτη του.
Πρόεδρος εξελέγη η κα Εφραίμογλου, πάλι από το ΔΣ. Κύριο προτέρημα της οποίας, λένε οι πλέον… κακεντρεχείς, που την αποκαλούν και αχυράνθρωπο (ή placeholder αγγλιστί,) ήταν η εμπιστοσύνη που της είχε ο αποχωρών, να του κρατάει… ζεστή την καρέκλα για να επιστρέψει.
Αυτός άλλωστε είναι ο κύριος λόγος που αναβλήθηκαν οι εκλογές πέρυσι, με μια αστεία δικαιολογία για τον πόλεμο στην… Ουκρανία. Εάν γίνονταν εκλογές, θα κέρδιζε όποιος ήταν απέναντι στην κα Εφραίμογλου και θα χανόταν η καρέκλα.
Την οποία, όπως αποδείχτηκε μερικούς μήνες αργότερα, την είχε πράγματι ανάγκη ο κ. Μπρατάκος. Διότι απεβλήθη υποχρεωτικά από το Μαξίμου, μετά την υπόθεση-τραγέλαφο με τα κοκτέιλ στο σπίτι του Βαγγέλη Μαρινάκη. Αν μη τι άλλο, αποδείχθηκε... προνοητικός
Εν ολίγοις, η στήριξη της Σοφίας προς τον Μπρατάκο, μικρή σημασία έχει. Αυτό που θα μετρήσει στη μονομαχία, που, όπως όλα δείχνουν, θα εξελιχθεί ανάμεσα σε εκείνον και τον (επίσης νεοδημοκράτη) Νίκο Σοφιανό, θα είναι τι θέλουν τα μέλη από το ΕΒΕΑ και πόσο ευχαριστημένοι έμειναν από τα επιτεύγματα του ίδιου και της διαδόχου του, στα χρόνια που μεσολάβησαν.
ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ: «Μήπως… αποτύχαμε;», διερωτάται ο Αρχιεπίσκοπος στο μήνυμά του για τα 50 χρόνια Δημοκρατίας στη χώρα.
Σε μια εξόχως πολιτική παρέμβαση, ο Ιερώνυμος, ενώ τονίζει ότι η Μεταπολίτευση είναι η ομαλότερη περίοδος της πολιτικής ιστορίας της χώρας, υπογραμμίζει ότι η «διάχυτη και ἀδιαμφισβήτητη πολιτισμική παρακμή, ὁ ὑλιστικός και υπέρμετρος δικαιωματισμός τῶν τελευταίων δεκαετιῶν, ἀλλα και ἡ οἰκονομική χρεοκοπία τῆς χώρας (ὡς ἀπόρροια πνευματικῆς και ἀξιακῆς κρίσης και θεσμικῶν ἀνεπαρκειῶν), ἀποτελοῦν, δυστυχῶς, στίγμα».
Ο Αρχιεπίσκοπος παραθέτει σειρά προβλημάτων. Όπως επισημαίνει «υπάρχουν σημαντικά προβλήματα σε τομεῖς πολιτικῆς (ποιότητα πολιτικοῦ λόγου και συμπεριφορᾶς, διαφάνεια, ἀξιοκρατία), θεσμῶν (θεσμικῆς ἐπάρκειας και ἀποτελεσματικότητας), οἰκονομίας (ἀντιμετώπισης τῶν οἰκονομικῶν ἀνισοτήτων, ὑπερσυγκέντρωσης πλούτου, φορολογικῆς δικαιοσύνης, συμφεροντολογικῆς συντεχνειακῆς νοοτροπίας), ἐξωτερικῆς πολιτικῆς και ἄμυνας (Κυπριακό, ἑλληνοτουρκικά, ἐθνικά θέματα), κοινωνικῆς πολιτικῆς (κοινωνική δικαιοσύνη, μεταναστευτικό, πληθυσμιακή καί πολιτιστική συνοχή), παιδείας (προσανατολισμός, ταυτότητα, ποιότητα), ὑγείας (πρόσβασης σε ὑπηρεσίες ὑγείας), περιβάλλοντος (περιβαλλοντικῆς προστασίας, πολεοδομικῆς ἰσορροπίας), πολιτισμοῦ (πολιτιστικῆς ποιότητας), δικαιοσύνης (ἀπονομή δικαιοσύνης) και ἀσφάλειας (ἐγκληματικότητα)».
Στην αιτιολόγηση της αποτυχίας, ο κ. Ιερώνυμος παραθέτει μεταξύ άλλων την ανεπάρκεια θεσμών και διαδικασιών, την αδιαφάνεια και την… κομματοκρατία.
Στους δε στόχους που εκτιμά ότι πρέπει να τεθούν, συγκαταλέγει μεταξύ άλλων τη βελτίωση της ποιότητας της Δημοκρατίας, την εμπέδωση ουσιαστικού κράτους δικαίου, την άμεση αντιμετώπιση του δημογραφικού, την αποτελεσματική διαχείριση του μεταναστευτικού και την «ἀντιμετώπιση τοῦ ἐξ Ἀνατολῶν (και ἐκ Βορρᾶ;) ἀναθεωρητισμοῦ και ἐπεκτατισμοῦ («γαλάζια πατρίδα» κ.λπ.)», την προστασία της Κύπρου και το τέλος της κατοχής της, την επωφελή συμμετοχή στην ΕΕ «χωρίς συμπλεγματισμό» και τη βιώσιμη ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον, χωρίς υπερβολές και απληστία».
Στοχοθεσία σαν… πολιτικό πρόγραμμα από τον Αρχιεπίσκοπο.
ΑΚΡΙΒΕΙΑ: Το χθεσινό σχόλιο της στήλης, για την ακρίβεια στην αγορά λιανικής, με βάση την πολύκροτη μελέτη της ΤτΕ προκάλεσε το ενδιαφέρον υψηλά ιστάμενων πηγών στην Τράπεζα της Ελλάδος, οι οποίες είχαν την καλοσύνη να μας ενημερώσουν για δύο επιμέρους θέματα:
Παρότι δεν αναφέρεται κάπου ρητώς, στη μελέτη έχουν γίνει προσαρμογές στις τιμές, για τις διαφορές στην επιβολή ΦΠΑ μεταξύ των εξεταζόμενων χωρών. Που σημαίνει ότι η Ελλάδα εμφανίζεται ακριβότερη κατά μέσο όρο 10%, χωρίς επιρροές από τα διαφορετικά επίπεδα του ΦΠΑ.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον όμως είχε και η δεύτερη παρατήρηση, σύμφωνα με την οποία οι Επιτροπές Ανταγωνισμού διαφόρων χωρών (όπως η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία) όχι μόνον δεν εμποδίζουν αλλά ενθαρρύνουν τη δημιουργία «ενώσεων αγοραστών» από τις επιχειρήσεις της λιανικής, για να αυξήσουν το λεγόμενο «countervailing power» έναντι των μεγάλων (κυρίως πολυεθνικών) προμηθευτών, με την ενθάρρυνση και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΙΙ: Πράγματι, σε έγγραφο του επιτελείου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, πριν από περίπου έναν χρόνο, γίνεται ειδική αναφορά στις ενώσεις αγοραστών, σε συσχέτιση με τα ταχυκίνητα καταναλωτικά αγαθά, ως αντίμετρο στις πρακτικές των πολυεθνικών.
Οπως αναφέρει το σχετικό έγγραφο, «εφόσον υπάρχει επαρκής ανταγωνισμός κατάντι, δηλαδή έναντι των καταναλωτών, μπορούμε να υποθέσουμε ότι τουλάχιστον ένα μέρος από το κέρδος που θα δημιουργήσουν (σ.σ. οι ενώσεις αγοραστών) από πλευράς χαμηλότερων τιμών και μεγαλύτερης ποικιλίας προϊόντων είναι πιθανό ότι θα περάσουν στον καταναλωτή».
Όπως γράψαμε και χθες, διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας για την πρακτική εφαρμογή των παραπάνω. Όπως και να έχει όμως, το μέγα ερώτημα δεν είναι τι άποψη έχουμε εμείς αλλά η Επιτροπή Ανταγωνισμού και η κυβέρνηση.
Θα επέτρεπαν να δημιουργηθούν ενώσεις αγοραστών από μεγάλες αλυσίδες; Και πού θα έβαζαν τα όρια, ώστε να αποφύγουν δυσάρεστες συνέπειες ως προς τον πελάτη/καταναλωτή;
Αν είναι τόσο σημαντικό το θέμα, τότε θα πρέπει να ξεκινήσει άμεσα η συζήτηση.
INTRAKAT: Η εισηγμένη είναι σε θέση να επωφεληθεί από την ανάπτυξη του κατασκευαστικού κλάδου τα επόμενα χρόνια, σημειώνει η Euroxx σε έκθεσή της με την οποία ξεκινά κάλυψη για τη μετοχή με overweight και στόχο τα 6,4 ευρώ.
Η χρηματιστηριακή εκτιμά ότι οι νέες «δουλειές» για την εταιρεία θα υπερβούν σε αξία τα 10 δισ. ευρώ την επόμενη τριετία.
Σημειώνεται ότι το τρέχον ανεκτέλεστο της κατασκευαστικής ανέρχεται στα 4,9 δισ. ευρώ.
Αυτό αναμένεται να οδηγήσει σε τζίρο άνω των 2,4 δισ. ευρώ το 2026 (από pro forma μεγέθη 850 εκατ. ευρώ το 2023), με τα λειτουργικά κέρδη να εκτινάσσονται στα 180 εκατ. ευρώ, εκτιμά η Euroxx.
TITAN: Καθ’ οδόν για μια ακόμη χρονιά-ρεκόρ βρίσκεται η εισηγμένη, μετά το ισχυρό πρώτο εξάμηνο, εκτιμά η Optima Bank.
Η χρηματιστηριακή αναμένει ότι η εταιρεία θα εμφανίσει στο πρώτο μισό του έτους άνοδο τζίρου 5,4% στο 1,29 δισ. ευρώ, με τα EΒIΤDA να καταγράφουν άνοδο 13,4% στα 273,6 εκατ. ευρώ και τα καθαρά κέρδη να ανέρχονται στα 141 εκατ. ευρώ με ετήσια άνοδο 27,3%.
Εκτιμά δε ότι η Titan θα εμφανίσει στο σύνολο της φετινής χρήσης άνοδο εσόδων στα 2,6 δισ. ευρώ, με τα καθαρά κέρδη να διαμορφώνονται λίγο πάνω από τα 256 εκατ. ευρώ.