Μόλις μία ημέρα διήρκεσε το ράλι «ανακούφισης» στο ΧΑ. Το χθεσινό άτσαλο «γύρισμα» στο χρηματιστήριο, με βαρίδι για πολλοστή φορά τον τραπεζικό κλάδο, ήρθε να καταδείξει πως ο αδύναμος κρίκος είναι ο συγκεκριμένος τομέας του ταμπλό και όσο αυτός θα βρίσκεται σε ειδικές συνθήκες τόσο η αγορά θα παραμένει εγκλωβισμένη, τουλάχιστον σε επίπεδο δεικτών, χαμηλά.
Γιατί, κακά τα ψέματα, μπορεί μετά το χθεσινό νέο «άδειασμα» με 6,91% στις τράπεζες, τη διόρθωση του ΔΤΡ εκ νέου στις 616,62 μονάδες, ωστόσο, για ένα σημαντικό μέρος του ταμπλό, οι τρέχουσες τιμές και χρηματιστηριακές αξίες αντιστοιχούν σε υψηλότερες ή και πολύ υψηλότερες τιμές δεικτών.
Εγκλωβισμένη στον τραπεζοβαρή της χαρακτήρα η αγορά παρουσιάζει μία εικόνα (σε επίπεδο δεικτών πάντα) που σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό αδικεί μία πλειάδα εισηγμένων/μετοχών όχι μόνο από τη μεγάλη αλλά και από τη μεσαία και χαμηλότερη κατηγορία.
Μπορεί το χθεσινό «άδειασμα» στον τραπεζικό κλάδο να ήταν συνέπεια της υποβάθμισης των συστημικών ομίλων από (σχεδόν ταυτόχρονα ) Citi και Deutsche Bank (είχε προηγηθεί πρόσφατα η BofA), με τον Γιώργο Σαββάκη να αναλύει το πώς ο κλάδος βρέθηκε σε Συμπληγάδες, ωστόσο τα ουσιαστικά προβλήματα που απασχολούν και στρεβλώνουν την κατάσταση και αμαυρώνουν την εικόνα είναι οι εξελίξεις από το σίριαλ της Folli Follie όπως τις αποκαλύπτει ο Χρήστος Κίτσιος, οι εκκρεμότητες χωρίς... τέλος στο Ελληνικό όπως γράφει ο Φώτης Κόλλιας, όλα αυτά τα μικρότερα ή μεγαλύτερα που κρατούν δέσμια από την αξιοπιστία της αγοράς μέχρι την όποια δυναμική του επιχειρείν.
Στο χθεσινό προσυνεδριακό σχόλιο σημειώναμε πως κρίνεται (την Τρίτη) κατά πόσον το 2,51% για τον ΓΔ και το 4,57% για τον ΔΤΡ (της Δευτέρας) ήταν μονάχα ένα ράλι ανακούφισης ή προοίμιο για κάτι καλύτερο, θεωρώντας ως υψηλότατο σημείο/περιθώριο της αντίδρασης του FTSE25 στο πλαίσιο ενός retest έως τις 1.870 μον. (για τον FTSE25). O δείκτης «γύρισε» από τις 1.854 καθώς στις τράπεζες ξεκίνησε το... σφυροκόπημα από τις 669 για να φτάσει έως τα χαμηλά των 612,88 και να κλείσει τελικά λιγοστές μονάδες υψηλότερα.
Συναλλαγές 34,121 εκατ., από τα οποία το 38% στον τραπεζικό κλάδο αλλά και πωλήσεις σε μετοχές των ΔΕΗ, Jumbo, Lamda Development και δευτερευόντως σε ΟΠΑΠ και ΤΙΤΑΝα.
Ωστόσο η εικόνα στα blue chips αλλά και σε μικρότερες κατηγορίες ελάχιστη σχέση είχε με την κατάσταση στις τράπεζες και την τελική «απεικόνιση» στους δείκτες. Παράδοξο αλλά έτσι συμβαίνει, χωρίς να μεριμνούν οι αρχές για να αλλάξει η «βαρύτητα» κλάδων και μετοχών, με συνέπεια οι δείκτες να μην είναι τόσο αντιπροσωπευτικοί της πραγματικής εικόνας και θέσης αρκετών εισηγμένων/μετοχών. Ενας κλάδος του οποίου η χρηματιστηριακή αξία των τεσσάρων ομίλων ξεπερνά-δεν ξεπερνά τα 6 δισ., όταν της Coca Cola διαμορφώνεται στα 10,58 δισ. ή του δεύτερου ΟΤΕ στα 5,25 δισ., έχει δυσανάλογη βαρύτητα της τρέχουσας κατάστασής του. Με ένα ακόμη meltdown των τραπεζικών, θα φτάσουν να αποτιμώνται και οι τέσσερις στο ήμισυ της Coca Cola ή σχεδόν όσο ο Οργανισμός, αλλά αυτά είναι... ψιλά γράμματα για τους αρμόδιους.
Τέλος πάντων, τα θέματα της αγοράς είναι η συντήρηση της αναξιοπιστίας όπως αυτή μέρα με τη μέρα διατηρείται στο σίριαλ της Folli Follie και τις μεθοδεύσεις που ακολουθούνται, οι συνεχείς εμπλοκές σε projects λ.χ. του μεγέθους του Ελληνικού. Οι τράπεζες είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο, κατ' επανάληψη έχω πει ότι ο κλάδος είναι μη επενδύσιμος και το ζήτημα νέων αμκ θα βαραίνει στις κινήσεις των funds.
Αλλά πίσω από τη στρεβλή εικόνα των δεικτών υπάρχει και η πραγματικότητα των μετοχών του δείκτη που κράτησαν και χθες χαρακτήρα (Αεροπορία Αιγαίου, ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, Viohalco, ΕΛΠΕ, Coca Cola, Motor Oil, Μυτιληναίος, Τέρνα Ενεργειακή), από τη μεσαία κατηγορία (Ικτίνος, ΚΡΙ ΚΡΙ δύο από τις διαχρονικές αξίες της κατηγορίας τους) και χαμηλότερη (Quest, Briq Properties, ΕΛΤΡΑΚ, ΒΙΟΤΕΡ, Παπουτσάνης κ.α.). Μετοχές που πρακτικά η τρέχουσα τιμή τους στο ταμπλό ουδόλως αντιστοιχεί στην απογοητευτική εικόνα του ΓΔ στις 692,04 μονάδες. Κινητικότητα καταγράφεται πάντως και σε άλλες μετοχές της μεσαίας κεφαλαιοποίησης.
Νισάφι πια με τη στρέβλωση των δεικτών, με την ετεροβαρή «απεικόνιση» του προβληματικού τραπεζικού κλάδου και τη μη έντιμη αποτύπωση των πραγματικών δυνατοτήτων επιχειρήσεων και μικρότερων εταιρειών σε αξιόλογη κατάσταση.