Η ελαχιστοποίηση ή και η εξάλειψη των ”περίφημων” παράπλευρων απωλειών, αν και αποτελεί έναν από τους πρωταρχικούς στόχους των ”γερακίων” των ΗΠΑ, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα επιτευχθεί, αφού ούτε η ύπαρξη των περίφημων ”έξυπνων όπλων”, αλλά ούτε και η γενικότερη τεχνολογική υπεροπλία που διαθέτουν θα καταφέρουν να τις αποτρέψουν.

Σύμφωνα με μελέτη του Brookings Institute, αμερικανικού think tank, 20.000 - 30.000 άμαχοι θα χάσουν τη ζωή τους σε διάστημα λιγότερο από ένα μήνα σκληρών μαχών στα αστικά πεδία, δεδομένο ιδιαίτερα κρίσιμο, αφού όπως τονίζουν στρατιωτικοί αναλυτές, οι σκληρότερες μάχες ενδέχεται να διεξαχθούν γύρω και μέσα στη Βαγδάτη.

Η μελέτη στηρίχθηκε, μεταξύ άλλων, στο προηγούμενο παράδειγμα της επίχειρησης στον Παναμά, όπου αν και μόλις 23 ένστολοι σκοτώθηκαν, ο αντίστοιχος αριθμός για τους πολίτες ανήλθε στα 600 περίπου άτομα.

Στην πρώτη ”Καταιγίδα της Ερήμου” ο αριθμός των αμάχων που έχασαν τη ζωή τους ανήλθε στις 205.500, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου Carnegie, εκ των οποίων 49.000 - 63.000 πέθαναν από αεροπορικές επιδρομές.

Το μεγαλύτερο ποσοστό θανάτων, σύμφωνα με την έρευνα, δεν προήλθε από σφαίρες, αλλά από αρρώστιες και ασιτία (110.000).

Στρατιωτικοί κύκλοι θεωρούν ως κρίσιμους παράγοντες δύο στοιχεία αναφορικά με το ύψος των απωλειών σε αμάχους, και συγκεκριμένα την πιθανότητα χρήσης όπλων μαζικής καταστροφής, αλλά και την ”πολιορκία της Βαγδάτης”.

Σε κάθε περίπτωση ο αριθμός των θυμάτων δεν μπορεί να καταμετρηθεί, αφού ειδικά στη δεύτερη περίπτωση εξαρτάται από πληθώρα άλλων παραγόντων όπως η ένταση και η διάρκεια της πολιορκίας, αλλά και το είδος της άμυνας που θα επιδιώξει ο Σαντάμ.