«Κορόνα», κερδίζει ο βασικός μέτοχος. «Γράμματα», χάνουν οι τράπεζες, ενώ οι μικροεπενδυτές την πατάνε και στις δύο περιπτώσεις! Σε αυτήν την πρόταση θα μπορούσε να συνοψιστεί η ουσία της συμφωνίας αναχρηματοδότησης και ανακεφαλαιοποίησης της Μαΐλλης.

Μιας συμφωνίας που σε αρκετά τεχνικά σημεία της μοιάζει εκ των υστέρων με «μοντέλο» για την ανακεφαλαιοποίηση των ίδιων των τραπεζών μέσω του Τ.Χ.Σ.

Μόνο που είναι αμφίβολο αν οι τραπεζίτες θα πετύχουν τόσο ευνοϊκούς όρους (παρότι το «κούρεμα» των ομολόγων δεν ήταν συνέπεια δικών τους λαθών), ενώ επίσης είναι βέβαιο ότι στη δική τους περίπτωση δεν πρόκειται να ευνοηθούν οι μεγαλομέτοχοι έναντι των μικρομετόχων.

Στη περίπτωση του ομίλου Μαΐλλη, μπορεί οι τράπεζες να βάζουν πλάτη διακινδυνεύοντας τα ωραία τους κεφάλαια (ή καλύτερα τα ωραία κεφάλαια των καταθετών τους), ωστόσο από μια ενδεχόμενη επιτυχία του εγχειρήματος τo μεγάλο κέρδος δεν θα το καρπωθούν αυτές, αλλά ο… βασικός μέτοχος της εταιρείας Μιχάλης Μαΐλλης!

Συγκεκριμένα, οι ελληνικές τράπεζες που κάλυψαν την πρόσφατη αύξηση κεφαλαίου της Μαΐλλης για να διασωθεί η εταιρεία είναι υποχρεωμένες -μεταξύ άλλων- με βάση τη συμφωνία να πουλήσουν μελλοντικά τις μετοχές τους στον επιχειρηματία με ετήσιο επιτόκιο μόλις 5% και ΜΟΝΟ αν ο βασικός μέτοχος το θελήσει…

Και ΑΝ το θελήσει, ο Μ. Μαΐλλης αποκτά και πάλι την πλειοψηφία της εξυγιανθείσας πλέον εταιρείας σε τιμή… λουκούμι.

Με άλλα λόγια, οι τράπεζες έρχονται όχι μόνο να χρηματοδοτήσουν τις «τρύπες» που προκάλεσε το management του βασικού μετόχου (θυμίζουμε πως τα προβλήματα ξεκίνησαν πολύ πριν από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης) αλλά και να του επιστρέψουν την εταιρεία έναντι πολύ χαμηλού τιμήματος, σε περίπτωση όπου το πρόγραμμα διάσωσης στεφθεί με επιτυχία…

Όσο για τους μικροεπενδυτές, αυτοί είναι χαμένοι από χέρι, πετύχει δεν πετύχει το εγχείρημα. Βρέξει-χιονίσει, που λένε…

Αν τώρα δεν μπορείτε να πιστέψετε πώς μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο, δεν έχετε παρά να διαβάσετε το υπόλοιπο μέρος αυτού του κειμένου.

Το πρόγραμμα διάσωσης

Το πρόγραμμα αναχρηματοδότησης του ομίλου Μαΐλλη ολοκληρώθηκε και τυπικά με την ένταξη προς διαπραγμάτευση στο ταμπλό των 249.748.542 νέων μετοχών της εταιρείας τον Οκτώβριο του 2011.

Το πρόγραμμα περιελάμβανε μεταξύ άλλων την αύξηση κεφαλαίου με καταβολή μετρητών ύψους 74,9 εκατ. ευρώ, που κάλυψαν οι πιστώτριες τράπεζες.

Οι τράπεζες δηλαδή κατέβαλαν από τη μία τσέπη τους 74,9 εκατ. ευρώ (αποκτώντας 249.748.542 νέες μετοχές προς 0,30 ευρώ το κομμάτι) και από την άλλη τσέπη τους θα τα πάρουν πίσω, μειώνοντας ισόποσα τις δανειακές απαιτήσεις που έχουν από την εισηγμένη.

Έκαναν, δηλαδή, τα δάνειά τους μετοχές.

Μετά λοιπόν τη συγκεκριμένη έκδοση, το ποσοστό του βασικού μετόχου Μ. Μαΐλλη μειώνεται από το 45% στο 10,2%, το μερίδιο του free float από το 54,96% στο 12,45%, ενώ το υπόλοιπο 77,34% περνά στις πιστώτριες τράπεζες (μεταξύ αυτών στην Alpha Bank το 7,55%, στη Eurobank το 10,52%, στην Εθνική το 7,77%, στην Εμπορική το 2,72%, στην BNP το 12,42% κ.ά.).

Η «ουρά» της συμφωνίας…

Παρ' όλα αυτά, θα ήταν μεγάλο λάθος να συμπεράνει κάποιος πως η οικογένεια Μαΐλλη αποτελεί παρελθόν για τον εισηγμένο όμιλο! Κάθε άλλο, μάλιστα, αφού κάποιες παράπλευρες συμφωνίες του προγράμματος αναχρηματοδότησης είναι σε θέση να φέρουν και πάλι τον Μιχάλη Μαΐλλη στη θέση του βασικού μετόχου μέσα στην επόμενη τριετία…

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Από την παρούσα αύξηση κεφαλαίου οι τράπεζες Εθνική, Alpha, Εμπορική και BNP θα λάβουν 98.334.874 νέες μετοχές της Μαΐλλης, ή ποσοστό 30,45% του συνόλου της εταιρείας.

Αυτές τις μετοχές ο Μ. Μαΐλλης μπορεί αν θέλει (επαναλαμβάνουμε, ΑΝ θέλει) να τις αγοράσει μέσα στα επόμενα χρόνια καταβάλλοντας το κόστος κτήσης των τραπεζών (0,30 ευρώ) συν 5% ανά έτος…

Ανάλογο δικαίωμα έχει ο κ. Μαΐλλης και για το 50% των μετοχών που απέκτησε μέσω της ΑΜΚ η Eurobank, ανεβάζοντας έτσι το ποσοστό του κατά επιπλέον 5,76%.

Να τονιστεί πως καθ' όλη την τριετή διάρκεια ισχύος του παραπάνω δικαιώματος προαίρεσης «όλες οι ανωτέρω αναφερόμενες τράπεζες απαγορεύεται να διαθέσουν τις μετοχές τους που είναι αντικείμενο της προαίρεσης, ή να συστήσουν οποιοδήποτε βάρος επ’ αυτών και οφείλουν να παραλείπουν οποιεσδήποτε ενέργειες μπορούν να ματαιώσουν την άσκηση του δικαιώματος προαίρεσης».

Δηλαδή, για το μεσοδιάστημα των τριών ετών, οι τράπεζες συμφώνησαν να ΜΗ δικαιούνται να πουλήσουν τις μετοχές τους! Τις δικές τους μετοχές…

Μην νομίζετε όμως πως ακόμη και μετά την πάροδο της τριετίας μπορούν να τις πουλήσουν ελεύθερα! Αν τότε οι τράπεζες επιδιώξουν να ρευστοποιήσουν τις συγκεκριμένες μετοχές, τότε θα πρέπει πρώτα να απευθυνθούν στον κ. Μαΐλλη και μόνο αν αυτός δεν δεχτεί υπάρχει η δυνατότητα πώλησης σε τρίτους…

Και μία… λεπτομέρεια: το επαχθές αυτό σετ των δεσμεύσεων το έχουν φορτωθεί μόνο οι ελληνικές τράπεζες και όχι οι ξένες, που συμμετείχαν με τους ίδιους όρους στην ΑΜΚ. Δύο μέτρα δηλαδή και δύο σταθμά…

«Δικαίωμα» και στο ΜΟΔ

Πέραν αυτών όμως, υπάρχει και ένα μετατρέψιμο σε μετοχές ομολογιακό δάνειο ύψους 50 εκατ. ευρώ, που θα καλυφθεί από τους δανειστές. Το συγκεκριμένο ΜΟΔ είναι μετατρέψιμο δύο χρόνια μετά την έκδοσή του και η εισηγμένη έχει δικαίωμα πρόωρης εξαγοράς των ομολόγων, ενώ ο κ. Μαΐλλης έχει δικαίωμα (επαναλαμβάνουμε δικαίωμα, όχι υποχρέωση) να αποκτήσει εντός 15 ημερών τις εκ μετατροπής μετοχές με τιμή 0,30 ευρώ, ή με την τυχόν μεγαλύτερη χρηματιστηριακή αξία.

Συνοψίζοντας, λοιπόν, έχουμε και λέμε:

Πρώτον, στην τρέχουσα δυσμενή συγκυρία, βάζουν πλάτη οι τράπεζες και κεφαλαιοποιούν μεγάλο μέρος των δανείων τους, αποκτώντας μάλιστα τις νέες μετοχές έναντι τιμήματος πολύ ανώτερου από την τρέχουσα χρηματιστηριακή τιμή της εταιρείας (0,300 έναντι 0,13 ευρώ).

Δεύτερον, σε περίπτωση όπου το εγχείρημα της αναδιάρθρωσης επιτύχει (όλοι το ευχόμαστε), τότε ο κ. Μαΐλλης θα μπορέσει να επανακτήσει τον έλεγχο της εταιρείας, αποκτώντας επιπλέον 36% (φτάνοντας συνολικά στο 46%, αφού ήδη κατέχει το 10,2%) έναντι τιμήματος 0,30 ευρώ συν 5% ετησίως.

Και τρίτον, έχει τη δυνατότητα να αγοράσει και τις μετοχές που θα προκύψουν από το ΜΟΔ των 50 εκατ. ευρώ, ανεβάζοντας το ποσοστό του πολύ πιο πάνω από το 50%.

Αν λοιπόν το εγχείρημα αποτύχει, τότε χάνουν οι τράπεζες και οι μέτοχοι (και ιδίως οι μέτοχοι μειοψηφίας).

Αν τώρα το εγχείρημα στεφθεί με επιτυχία, τότε οι τράπεζες θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους συν ένα πολύ μικρό υπερτίμημα.

Πολύ περισσότερο ωφελημένος όμως θα βγει ο κ. Μαΐλλης που θα έχει δυνατότητα επαναγοράς της εταιρείας του σε τιμή που ο ίδιος θα κρίνει συμφέρουσα. Αν το κρίνει…

Αντίθετα, οι μέτοχοι μειοψηφίας -που μάλιστα καταγράφουν μεγαλύτερες ποσοστιαίες ζημίες από αυτές του κ. Μαΐλλη- δεν θα έχουν κανένα δικαίωμα επαναγοράς και θα συνεχίσουν να καταγράφουν μεγάλες απώλειες λόγω της διάχυσης (dilution).

Και το κερασάκι της… συμφωνίας!

Και κάτι τελευταίο, αλλά εξίσου εξοργιστικό για τους μετόχους μειοψηφίας:

Ο κ. Μαΐλλης δεν είναι υποχρεωμένος να ασκήσει ο ίδιος το δικαίωμα αγοράς των μετοχών σε χαμηλό τίμημα! Μπορεί, αν θέλει, να ορίσει άλλους αγοραστές, ή ακόμη και να τους πουλήσει τη σχετική option που υπέγραψε με τις τράπεζες!


**To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.